Adenowirus - charakterystyka i objawy zakażenia, rozpoznanie zakażenia
Adenowirus (ADV) to bezosłonkowy wirus DNA. Adenowirusy po raz pierwszy wyizolowano w 1953 roku z węzłów chłonnych i migdałków. Dotychczas poznano już ponad 40 serotypów adenowirusów różniących się od siebie. Ponad 20 z nich może zakażać człowieka, z czego najbardziej ciężki przebieg mają choroby wywołane przez serotypy 1, 2 i 5. Adenowirus jest wszechobecny, występuje na całym świecie i nietrudno się nim zarazić, gdyż bardzo szybko przenosi się z człowieka na człowieka.
1. Adenowirus - charakterystyka i objawy zakażenia
Do zakażenia adenowirusami dochodzi zazwyczaj w pierwszych latach życia. Dowiedzione jest, że każdy człowiek przed ukończeniem dziesiątego roku życia przebył zakażenie jakimś adenowirusem. Adenowirus przenosi się drogą kropelkową, czyli wraz z mikroskopijnymi kropelkami wydzieliny z nosa lub gardła „rozpylanymi” w czasie kaszlu lub kichania. Zakażeniu adenowirusem sprzyja więc przebywanie w dużych skupiskach ludzi (przedszkola, szkoły). Adenowirus atakuje głównie błonę śluzową górnych dróg oddechowych, spojówki, a nawet opony mózgowe, rzadziej pęcherz moczowy i dolne drogi oddechowe.
Zakażenie adenowirusem może przebiegać pod postacią:
- przeziębienia, które niczym nie różni się od przeziębień wywoływanych przez inne wirusy (ostre zapalenie górnych dróg oddechowych stanowi jedną z typowych postaci zakażenia adenowirusami);
- zapalenia spojówek (adenowirusy są najczęstszą przyczyną zapalenia spojówek, u starszych dzieci objawom ze strony spojówek (zaczerwienienie, łzawienie, światłowstręt) może towarzyszyć zapalenie gardła i gorączka);
- zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie skrzeli, zapalenie płuc) zwłaszcza u niemowląt oraz osób z zaburzeniami odporności.
Do rzadkich następstw zakażenia adenowirusem należą:
- krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego ( głównie u dzieci);
- biegunka (głównie u dzieci);
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu (zwłaszcza u osób ze zmniejszona odpornością);
- wgłobienie jelita ( zwłaszcza u dzieci, w następstwie zakażenia i powiększenia węzłów chłonnych jamy brzusznej) mogące powodować ostrą niedrożność jelit;
- epidemiczne zapalenie spojówek i rogówek (niegroźna, ustępująca samoistnie choroba, na którą narażone są zwłaszcza osoby zawodowo narażone na urazy oczu, np. spawacze).
2. Adenowirus - rozpoznanie zakażenia
Rozpoznanie zakażenia adenowirusami zazwyczaj nie jest konieczne lub jest stawiane na podstawie objawów klinicznych. Badania potwierdzające adenowirusową etiologię danych schorzeń mogą być wskazane u osób z zaburzeniami odporności (np. osoby z AIDS, po chemioterapii, osoby poddawane immunosupresji z powodu transplantacji lub innych przyczyn, dzieci z wrodzonymi zaburzeniami odporności, np. z zespołem Di Gorga). Potwierdzenie rozpoznania zakażenia adenowirusami można uzyskać za pomocą hodowli i izolacji wirusa lub częściej za pomocą testów serologicznych (np. ELISA). Testy te polegają na poszukiwaniu we krwi chorego specyficznych przeciwciał przeciwko adenowirusom, wytwarzanych przez pobudzone komórki układu odpornościowego.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.