Białaczka mieloblastyczna
Czym jest białaczka? to jedna z ostrych białaczek szpikowych. Wyróżnia się kilka podtypów białaczki mieloblastycznej. Ostra białaczka mieloblastyczna głównie występuje u osób dorosłych, rzadziej u dzieci. Nazwa pochodzi od mieloblastów – form niedojrzałych komórek krwiotwórczych pojawiających się w szpiku w okresie choroby. W leczeniu stosowane są cytostatyki. Ostatecznie wykonywany jest przeszczep szpiku.
1. Przyczyny, objawy i rodzaje białaczki mieloblastycznej
Białaczka mieloblastyczna to hiperplazja (rozrost) komórek krwiotwórczych, w wyniku zaburzenia ich proliferacji i dojrzewania. W szpiku pojawia się bardzo duża ilość form niedojrzałych – mieloblastów. Mogą pojawić się także nacieki komórkowe w innych narządach i tkankach.
Dokładna przyczyna pojawienia się tego typu białaczki nie jest znana, ale na jej wystąpienie najbardziej narażone są osoby z grupy ryzyka, tj. narażonych na promieniowanie jonizujące, przy ekspozycji na benzen. Ta choroba szpiku może być także wynikiem przebytej chemioterapii, głównie przy zażywaniu leków alkilujących czy inhibitorów topoizomerazy.
Wyróżnia się kilka podtypów białaczki mieloblastycznej. Są to:
- ostra białaczka mieloblastyczna bez cech dojrzewania;
- ostra białaczka mieloblastyczna z minimalnym dojrzewaniem;
- ostra białaczka mieloblastyczna z cechami dojrzewania.
Ostra białaczka szpikowa w większości przypadków pojawia się u osób dorosłych (80%), rzadziej u dzieci. W pierwszej grupie ryzyko zachorowania jest ponad 10-krotnie większe u osób w podeszłym wieku (po 65. roku życia). U dzieci częściej natomiast występuje w niemowlęctwie.
Objawy pojawiają się nagle. Są to symptomy niespecyficzne, tj. takie, które mogą wskazywać także na innego rodzaju białaczki. Zaliczamy do nich: niedokrwistość, zakażenia ustrojowe, gorączkę i osłabienie, bóle kości i stawów, zaniki tkanki właściwej skóry. W wyniku zakażenia drobnoustrojami pojawia się owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, angina, zapalenie płuc. Wskutek niedokrwistości występuje bladość powłok skórnych, zażółcenie skóry, napadowe kołatanie serca. Obecne są objawy skazy krwotocznej, jak plamica skóry i błon śluzowych, krwotoki z nosa, błon śluzowych, owrzodzenia i krwiomocz. Z czasem dochodzi do spadku masy ciała, a nawet wyniszczenia organizmu. Niekiedy objawy choroby mogą być bardzo łagodne.
2. Diagnostyka i leczenie białaczki mieloblastycznej
Diagnostyka białaczki mieloblastycznej polega na ocenie istniejących objawów białaczki. Badany jest także immunofenotyp ostrej białaczki szpikowej (badanie cytogenetyczne) oraz wykonywane są badania cytochemiczne. W przebiegu choroby widoczne są odchylenia od norm laboratoryjnych. We krwi pojawia się duża ilość leukocytów, nawet do 800 tys./mm3 krwi, z przewagą form niedojrzałych – mieloblastów. Komórki białaczkowe mogą naciekać inne narządy. W badaniu palpacyjnym wykrywana jest hepato- i splenomegalia (powiększenie wątroby i śledziony).
Ta choroba szpiku powinna być różnicowana m. in. z białaczką limfoblastyczną czy mononukleozą zakaźną.
Leczenie tego typu ostrej białaczki szpikowej polega na chemioterapii. Stosowane jest intensywne leczenie cytostatykami. Wykorzystywane są schematy leczenia:
- DAV – daunorubicyna, cytozyna, etopozyd;
- TAD – tioguanina, cytozyna, daunorubicyna.
Ostatecznym leczeniem jest przeszczep szpiku allogeniczny lub autologiczny. Przed przeszczepem podawane są cytostatyki o silnym działaniu immunosupresyjnym, w celu zmniejszenia ryzyka odrzucenia przeszczepu.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.