Trwa ładowanie...

Coxackie wirusy przeciwciała

Avatar placeholder
11.05.2015 12:14
Coxackie wirusy przeciwciała
Coxackie wirusy przeciwciała

Wirus Coxsackie A i B należą do tak zwanych enterowirusów. Wirusy te są przenoszone drogą kropelkową oraz fekalno-oralną. Człowiek zaraża się nimi przez kontakt z brudem lub wydzielinami. Infekcje enterowirusami w klimacie umiarkowanym zdarzają się najczęściej latem i dotykają głównie dzieci poniżej pierwszego roku życia. Zakażenie u dorosłych i nieodpornych, starszych dzieci może mieć ciężką postać. Jednak u większości osób wirus Coxsackie daje łagodne objawy, na przykład ból gardła, nieżyt nosa oraz gorączkę. U osób dorosłych wirus ten często objawia się zapaleniem gardła, migdałków i przeziębieniem.

spis treści

1. Charakterystyka działania wirusów Coxsackie

Wirusy Coxsackie powodują następujące choroby:

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czym jest ból?"

U osób z niską odpornością wirusy Coxsackie mogą być obecne w organizmie nawet po infekcji i powodować przewlekłe choroby, np.:

2. Diagnoza infekcji wirusami Coxsackie

Wystąpienie infekcji wirusami Coxsackie można potwierdzić za pomocą różnych metod. Jedną z nich jest metoda ELISA. Testy przeprowadzane tą metodą mają za zadanie ilościowe i jakościowe oznaczanie przeciwciał w surowicy i osoczu przeciw wirusowi Coxsackie. Jeśli badanie wykaże obecność przeciwciał IgM lub IgA, a także rosnącą ilość przeciwciał IgG, jest to oznaka ostrej lub niedawno przebytej infekcji spowodowanej wirusem Coxsackie. Jeśli przeciwciała IgM i IgA przetrwały, może to być symptomem przewlekłego zakażenia.

2.1. Badanie ELISA

Badanie ELISA na oznaczenie przeciwciał IgM może być wykonywane u osób w każdym wieku, oprócz niemowląt poniżej 6. miesiąca życia. Przeciwciała IgM w surowicy są wykrywane zwykle u badanych w wieku 1-10 lat. Wykrycie przeciwciał IgM ma miejsce w ciągu 6 tygodni od zakażenia, ale w niektórych przypadkach przeciwciała mogą pozostać w organizmie nawet do 6 miesięcy. Oznaczenie przeciwciał IgA może być przydatne przy ostrych infekcjach.

2.2. Przebieg badania przeciwciał metodą ELISA

Do badania używa się płytek mikrotitracyjnych, których studzienki są opłaszczone antygenami. Jest to tak zwana faza stała. Do studzienek dodaje się materiał pobrany od badanego. Jeśli są w nim obecne przeciwciała, wiążą się z fazą stałą. Następnie usuwa się niezwiązany materiał, a przeciwciała mogą zacząć reagować z kompleksem immunologicznym. Nadmiar koniugatu zostaje wypłukany i dodaje się właściwy substrat, który reaguje z obecnym w studzience enzymem. W rezultacie powstaje kolorowa pochodna substratu (barwny produkt reakcji enzymatycznej). Intensywność koloru jest proporcjonalna do stężenia związanego przeciwciała.

3. Interpretacja wyników badania wirusów Coxsackie

Wyniki badania – przeciwciała IgG w infekcji wirusem Coxsackie

Wynik pozytywny stwierdza się przy wartościach powyżej 100 U/ml. Wynik graniczny to 80-100 U/ml. Wynik negatywny wynosi mniej niż 80 U/ml.

Wyniki badania – przeciwciała IgM w infekcji wirusem Coxsackie

Wynik pozytywny wynosi ponad 50 U/ml. Wynik graniczny to 30-50 U/ml. Wynik negatywny wynosi poniżej 30 U/ml.

Wyniki badania – przeciwciała IgA w infekcji wirusem Coxsackie

Wynik pozytywny wynosi ponad 50 U/ml. Wynik graniczny to 30-50 U/ml. Wynik negatywny wynosi mniej niż 30 U/ml.

W przypadku wyników granicznych należy powtórzyć badanie po 7-14 dniach. Wynik pozytywny oznaczenia przeciwciał IgA lub IgM oraz rosnące miano przeciwciał IgG to oznaka ostrej lub przebytej niedawno infekcji wirusem Coxsackie. Warto pamiętać, że wyniki pozytywne, konieczne do diagnozy infekcji, nie pochodzą z pojedynczej próbki surowicy, ale z analizy próbek surowicy w parach. Wówczas pierwszą próbkę pobiera się na początku infekcji, a drugą po około 14 dniach.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze