Diagnostyka raka nerki (WIDEO)
Badania w diagnostyce raka nerki
Pierwszym badaniem w diagnostyce raka nerki jest badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej. Pozwala ono określić lokalizację guza:
- na którym narządzie się znajduje,
- po której stronie się pojawił,
- w którym miejscu na nerce pojawiło się ognisko guza (czy to biegun górny, dolny czy część środkowa).
Po wstępnym rozpoznaniu raka nerki w czasie badania ultrasonograficznego, należy zastosować dalsze, dokładniejsze badania. Jest to tomografia komputerowa z kontrastem. Zaleca się także badanie rentgenowskie lub badanie tomograficzne klatki piersiowej, aby wykluczyć lub potwierdzić przerzuty do płuc. W przypadku wystąpienia u chorego objawów neurologicznych, należy wykonać tomografię głowy, aby sprawdzić, czy nie pojawiły się przerzuty do mózgu. Jeśli pojawiły się objawy ze strony kości – przeprowadza się scyntygrafię kości, która pozwala na zobrazowanie ewentualnych zmian w kośćcu. Badanie scyntygraficzne polega na dożylnym podaniu izotopu o wysokim powinowactwie do nieprawidłowych ognisk w kośćcu i na odebraniu sygnału za pomocą gammakamery. Dzięki temu powstaje wizualizacja nieprawidłowych zmian w kośćcu, na której jest ich dokładna lokalizacja. To badanie jest bardzo czułe, ale mało specyficzne. Pokazuje dokładną lokalizację zarówno zmian nowotworowych w kościach, jak i zmian zwyrodnieniowych czy pourazowych. Dopiero dzięki badaniu rentgenowskiemu poszczególnych miejsc można stwierdzić, z jakimi zmianami mamy do czynienia.
W diagnostyce raka nerki niezbędne są także badania laboratoryjne krwi. Pozwalają one na twierdzenie, jak funkcjonuje organizm w obliczu dużego obciążenia i choroby nowotworowej. Od tych wyników, czyli od stanu ogólnego organizmu, zależy wybór dalszego leczenia.
O diagnostyce raka nerki opowiada dr n. med. Jakub Żołnierek, specjalista onkologii klinicznej.