DIC – patogeneza, objawy, diagnostyka, leczenie
DIC jest sytuacją kliniczną, która powstaje na skutek różnych chorób, które potencjalnie nie są ze sobą powiązane. DIC jest akronimem – pełna angielska nazwa to „disseminated intravascular coagulation”, a w języku polskim pełna nazwa brzmi – rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe.
1. DIC – patogeneza
Istotą DIC jest aktywacja procesu krzepnięcia, co w konsekwencji prowadzi do zużycia czynników krzepnięcia i daje objawy skazy krwotocznej. Przyczyną aktywacji układu krzepnięcia może być na przykład sepsa, definiowana jako reakcja organizmu na zakażenie bakteriami.
Czynnikiem, który może wyzwalać DIC są także powikłania położnicze, czy też te, które występują w przebiegu chorób nowotworowych. Statystycznie rzecz biorąc, właśnie powikłania położnicze stanowią najczęstszy powód występowania DIC.
2. DIC – objawy
Chociaż DIC jest konsekwencją innych stanów chorobowych, to bardzo często właśnie ta sytuacja kliniczna jest konsekwencją poważnych komplikacji. Objawy DIC często występują na skutek skazy krwotocznej, która objawia się predyspozycją do krwawień – zarówno tych do tkanek jak i narządów, ale także występują krwawienia na przykład z ran pooperacyjnych.
Objawy DIC to także konsekwencja niedokrwienia narządów, na skutek tworzenia się mikrozakrzepów - czego konsekwencją może być nawet udar mózgu. Oczywiście w zależności od niedokrwienia konkretnego narządu może dochodzić do specyficznych powikłań. Niedokrwienie płuc może objawiać się dusznością, kaszlem czy też bólem.
Może dochodzić także do krwawień z nosa i dróg rodnych. Warto wspomnieć, że objawy DIC nie zawsze muszą być silnie manifestowane.
3. DIC – diagnostyka
Specyficzny obraz kliniczny niejednokrotnie (szczególnie w pewnych sytuacjach klinicznych), może nie budzić podejrzeń. Konieczne jest wykonanie odpowiednich badań, które określą czy faktycznie ma miejsce DIC, czyli rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe.
Podstawowe badania w kierunku DIC można wykonać z krwi, oznaczając tak podstawowe parametry, jak ilość płytek krwi, czynników krzepnięcia czy też D-dimerów, a także inne parametry związane z krzepnięciem krwi. Kluczowym celem diagnostyki jest jednak określenie choroby podstawowej, która jest odpowiedzialna za wystąpienie DIC.
4. DIC – leczenie
Kluczowym zarówno dla diagnostyki, jak i celów leczenia jest odnalezienie choroby podstawowej, która jest odpowiedzialna za wystąpienie DIC. Jak w każdej chorobie, konieczne jest także leczenie objawowe, łagodzące bieżące symptomy DIC.
W pewnych sytuacjach może okazać się również konieczne przetoczenie składników krwi. Zastosowanie konkretnych leków zależy od stanu klinicznego pacjenta z DIC.
Chociaż DIC nie należy najczęstszych schorzeń, to należy je brać pod uwagę w tych sytuacjach klinicznych, które faktycznie mogą do niego doprowadzić. Stan taki wymaga obserwacji lekarskiej i prowadzenia odpowiedniego leczenia.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.
