Działanie leków przeciwgrzybiczych

Często również stosowanie antybiotyków doustnych sprzyja nawrotom kandydozy pochwy. Drożdżaki Candida występują u ok. 20-30% kobiet. Procent ten wzrasta do 90 w przypadku kobiet będących w ciąży. Występuje wówczas niedobór bakterii symbiotycznych (korzystnie wpływających na organizm człowieka) o nazwie Lactobacillus acidophilus. Wytwarzają one wiele substancji o działaniu przeciwbakteryjnym (m.in. nadtlenek wodoru). Na obecność szczepów Candida ma również wpływ obniżona odporność organizmu.

1. Przyczyny i objawy grzybicy pochwy

Istnieją również liczne czynniki obniżające odporność miejscową błony śluzowej pochwy, takie jak:

• kontakty seksualne z zakażonym partnerem,
• otarcia i urazy okolic intymnych,
• wkładka domaciczna.

Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi"

Dolegliwości zgłaszane przez kobiety z infekcją grzybiczą pochwy, to uporczywy świąd i pieczenie oraz zaczerwienienie pochwy i sromu. Występuje również obrzęk ścian pochwy oraz bolesność podczas oddawania moczu i w trakcie stosunku płciowego. Konieczna jest wizyta u ginekologa, który zleci odpowiednie badania i wdroży leczenie.

2. Profilaktyka i leczenie grzybicy pochwy

Profilaktyka i leczenie infekcji grzybiczych pochwy polega na:

• stosowaniu odpowiednich zabiegów higienicznych,
• przyjmowaniu preparatów farmaceutycznych zawierających bakterie kwasu mlekowego (doustnie lub dopochwowo),
• zastosowaniu terapii przeciwdrobnoustrojowej.

3. Higiena intymna

Pacjentka z infekcją grzybiczą pochwy powinna unikać stosowania środków miejscowo drażniących okolice intymne (zwł. zawierających substancje zapachowe). Należy zrezygnować z noszenia obcisłej bielizny z włókien syntetycznych. Warto systematycznie stosować specjalne płyny i emulsje do higieny intymnej. Zawierają one w swoim składzie kwas mlekowy zapewniający odpowiednie pH do rozwoju bakterii korzystnie wpływających na błonę śluzową pochwy.

4. Probiotyki

Na rynku aptecznym istnieje wiele preparatów farmaceutycznych zawierających bakterie kwasu mlekowego, zarówno do stosowania doustnego, jak i dopochwowego. Pałeczki kwasu mlekowego pomagają w zapewnieniu równowagi mikrośrodowiska pochwy. Odpowiedzialne są za utrzymanie kwaśnego odczynu środowiska, co zapobiega rozprzestrzenianiu się drobnoustrojów chorobotwórczych (w tym drożdżaków Candida).

Kwas mlekowy wytwarzany przez te bakterie zapewnia odczyn błony śluzowej pochwy na poziomie pH 3,8-4,2. Ponadto, bakterie te produkują cząstki o charakterze białkowym o działaniu zabijającym inne bakterie (cząsteczki podobne do tzw. bakteriocyn „imitujących" aktywność leczniczą antybiotyków). Poprzez regenerację nabłonka błony śluzowej pochwy wpływają na miejscową stymulację układu odpornościowego. Leczenie przeciwdrobnoustrojowe polega na zastosowaniu leków podawanych doustnie lub dopochwowo.

5. Leki azolowe

Substancje te wykazują zarówno działanie miejscowe, jak i ogólne. Są aktywne farmakologicznie wobec drożdżaków (Candida), a także dermatofitów (atakujących skórę i paznokcie). Mechanizm działania tych leków polega na zaburzeniu syntezy ergosterolu – substancji niezbędnej do budowy ściany komórkowej grzyba. Wśród leków azolowych wyróżnia się trzy generacje terapeutyków:

• generacja: klotrymazol (krem, tabletki dopochwowe), mikonazol (krem, żel, roztwór, puder), ekonazol (krem, żel, puder, szampon, globulki dopochwowe), izokonazol (krem, aerozol, globulki dopochwowe), butokonazol (krem), bifonazol (krem, maść, roztwór, żel).
• generacja: ketokonazol (tabletki, zawiesina, krem, szampon). Lek ten posiada szeroki zakres działania. Wykazuje również większą skuteczność przeciwgrzybiczą niż leki azolowe I. generacji. Jednak podczas leczenia można zaobserwować działania niepożądane: nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej.
• generacja: itrakonazol (kapsułki). Ta substancja lecznicza wykazuje swoją aktywność farmakologiczną już po podaniu pojedynczej dawki doustnej. Wykazuje silniejsze właściwości przeciwgrzybicze od ketokonazolu oraz znacznie mniej działań niepożądanych; flukonazol – jest to jedyny doustny lek przeciwgrzybiczy nie wpływający istotnie na czynność wątroby i nerek. Wykazuje on szczególną skuteczność wobec drożdżaków (Candida); terkonazol (krem, globulki dopochwowe).

6. Leki polienowe

Do grupy tych związków należy nystatyna. Mechanizm działania tej substancji polega na wiązaniu się z błonami komórkowymi grzybów chorobotwórczych, powodując wzrost przepuszczalności dla jonów potasowych. Prowadzi to do silnych zaburzeń metabolicznych komórek drobnoustroju. W efekcie dochodzi do śmierci patogennego grzyba. Podczas stosowania preparatów nystatyny mogą wystąpić nudności i wymioty.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.