Metoda leczenia świńskiej grypy
Pod pojęciem "świńskiej grypy" kryje się zakaźna choroba układu oddechowego świń, która wywoływana jest przez wirusy grypy typu A (rzadziej C) w tym m.in. przez szczep A/H1N1. Wirus ten stał się znany po tym jak w 2009 roku wywołał epidemię. Sama choroba atakowała głównie młodych, dotychczas zdrowych, dorosłych i cechowała się raczej łagodnym przebiegiem, co nie zmienia faktu, że w skali całego świata pochłonęła prawie 15 000 ofiar.
1. Przyczynowe leczenie świńskiej grypy
Leczeniem przyczynowym pozwalającym na znaczne złagodzenie objawów świńskiej grypy są dwa preparaty:
- oseltamiwir,
- zanamiwir.
Ten drugi nie został jak dotychczas zarejestrowany w Polsce. Leki te działają na białko wirusa - neuraminidazę. Neuraminidaza jest enzymem występującym w otoczce wirusa, który służy do rozcinania błony komórkowej komórek gospodarza. Proces ten jest potrzebny, by wirus mógł przylec i przeniknąć do komórek, w których się namnaża, a także po to, by rozprzestrzeniać się na kolejne. Warto też wiedzieć, że typ enzymu neuraminidazy stosuje się w klasyfikacji wirusów (i tak wirus H1N1 oznacza, że wirus ten ma pierwszy typ neuraminidazy, litera H określa natomiast inne białka - hemaglutyniny).
Warunkiem skuteczności leczenia świńskiej grypy jest wczesne zastosowanie leku. Oznacza to, że trzeba go podać najlepiej w ciągu pierwszych 48 godzin od wystąpienia objawów choroby. Wskazaniem do zastosowania oseltamiwiru jest wg. CDC (Amerykańskie "Centers for Disease Control and Prevention") podejrzenie infekcji H1N1 u następujących grup pacjentów:
- dzieci poniżej 2 roku życia,
- osób starszych w wieku powyżej 65 lat,
- kobiet w ciąży,
- osoby cierpiące z powodu chorób przewlekłych np. cukrzyca, astma, niewydolność nerek, osłabienie układu odpornościowego.
Wymienione powyżej grupy pacjentów obarczone wyższym ryzykiem ewentualnych powikłań. Warto zauważyć, że oseltamiwir znajduje się w kategorii C, jeżeli chodzi o stosowanie u kobiet w ciąży. Oznacza to, że chociaż nie stwierdzono dotychczas, by miał on negatywny wpływ na płód, nie jest to zależność potwierdzona dużymi badaniami klinicznymi.
Niestety opisano już przypadki zarażenia się grypą świń oporną na stosowanie oseltamiwiru. Jest to dowód dużej zmienności genetycznej wirusa, który nieustannie się mutuje. Lekiem będącym wciąż w fazie badań klinicznych jest peramivir. Preparat ten w odróżnieniu od dwóch poprzednich może być podawany dożylnie, co może mieć zastosowanie w przypadku niemożności podania leków drogą doustną.
Przeciwgrypowe środki terapeutyczne starszej generacji tzn. amantadyna i rimantadyna nie wydają się być skuteczne przeciwko wirusomi H1N1 i nie są zalecane w terapii. Jest to wynik powstania mutacji genetycznej i nabycia odporności na te leki. Bardzo ważnym "założeniem" terapii przeciwgrypowej jest nieczekanie na laboratoryjne potwierdzenie infekcji. Wynika to z tego, że testy na obecność wirusa grypy są mało dostępne i wymagają dostępu do specjalistycznego laboratorium. Jeżeli w ciągu 72 godzin od podania leku nastąpi znaczna poprawa lub okaże się, że dolegliwości powoduje inny czynnik zakaźny niż wirus grypy, lek należy odstawić.
2. Uzupełniające leczenie świńskiej grypy
Oprócz właściwego nawadniania, bardzo ważnym aspektem w leczeniu grypy świńskiej jest podawanie leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych. Należy tutaj stanowczo podkreślić, że u dzieci poniżej 16 roku nie wolno stosować aspiryny w celu obniżenia gorączki (pomijając już fakt, że lek ten w ogóle nie powinien być już stosowany w tego typu sytuacjach, gdyż dostępnych jest wiele nowszych i skuteczniejszych preparatów, jak ibuprofen lub naproxen). Działanie takie może spowodować wystąpienia groźnego dla życia powikłania - zespołu Rey'a. W zdecydowanej większości przypadków poprawa następuje samoistnie, a przebieg jest łagodny - generalnie zbliżony do zwykłej grypy sezonowej.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.