Badanie hormonów tarczycy w kierunku łysienia
Tarczyca to narząd niezbędny do życia, odpowiedzialny za prawidłowy metabolizm organizmu. Czasami jednak zdarza się, że nie jest on przyczyną zdrowia, ale choroby. Zarówno niedoczynność jak i nadczynność tarczycy powoduje, że metabolizm nie jest prawidłowy. W przypadku nadczynności jest on przyspieszony, a w niedoczynności zwolniony. Hormony tarczycy nie pozostają także bez wpływu na stan włosów, a ich nieprawidłowy poziom może skutkować łysieniem.
1. Badanie hormonów tarczycy
Jeśli istnieje podejrzenie nieprawidłowej pracy gruczołu tarczowego, podstawowym badaniem jest sprawdzanie stężenia hormonów tarczycy we krwi. Pierwszą, najbardziej standardową procedurą, jest badanie poziomu TSH czyli tyreotropiny w surowicy. Jest to hormon wydzielany przez przysadkę mózgową, który reaguje na zmienne poziomy hormonów wydzielanych przez samą tarczycę. Często TSH zmienia się zanim nieprawidłowości w poziomie hormonów tarczycy są uchwytne w badaniu krwi, dlatego badanie TSH jest tzw. badaniem przesiewowym przy sprawdzaniu funkcji tarczycy. Dopiero kiedy poziomy TSH są nieprawidłowe bada się stężenie obwodowych hormonów tarczycy T3 i T4. W przypadku nadczynności tarczycy stężenie TSH jest najczęściej obniżone a T3 i T4 jest wysokie, natomiast przy niedoczynności TSH jest zwykle wysokie a T3 i T4 obniżone. Czasami zdarza się tzw. subkliniczna choroba tarczycy, wtedy hormony mogą być przez jakiś czas w normie. Jednak zazwyczaj kiedy pojawiają się objawy kliniczne choroby, zmiany stężenia hormonów są już uchwytne.
2. Nadczynność tarczycy a łysienie
Obniżone TSH oraz podwyższone T3 i T4 w badaniach laboratoryjnych z duża pewnością świadczą o nadczynności tarczycy, zwłaszcza jeżeli nieprawidłowym badaniom towarzyszą objawy kliniczne. Nadczynność tarczycy to stan, w którym organizm pracuje na znacznie zwiększonych obrotach. Wszystkie przemiany w organizmie są przyspieszone. Chory jest w znacznym niepokoju, pobudzony psychoruchowo, uskarża się na uczucie kołatania serca, biegunki, duszność, zwiększony apetyt a także drżenia mięśni. Skóra jest wilgotna i ciepła. Nadczynność tarczycy odbija się także na włosach. W związku ze zwiększonym metabolizmem włosy także szybciej przechodzą swój cykl wzrostowy, starzeją się i wypadają. Włosy są bardzo cienkie i delikatne. W przypadku nadczynności tarczycy łysienie może być zarówno uogólnione (dotyczy równomiernie całej skóry głowy) jak i plackowate (włosy wypadają kępkami, powstają pola bez włosów oddzielone od siebie prawidłowo owłosioną skórą głowy).
Łysienie plackowate występuje jeżeli choroba tarczycy ma podłoże autoimmunologiczne tzn. przeciwciała organizmu atakują własną tkankę. Rodzajem autoimmunologicznej nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa. Jest to najczęstsza przyczyna nadczynności tarczycy. W chorobie tej oprócz wyżej wymienionych objawów spowodowanych nadmierną produkcją hormonów tarczycy, występuje dodatkowo charakterystyczny wytrzeszcz, wole na szyi a także obrzęki kończyn. Dodatkowo może pojawić się łysienie plackowate – dokładny patomechanizm tego objawu nie jest do końca znany. Leczenie łysienia spowodowanego nadczynnością tarczycy sprowadza się do leczenia choroby podstawowej za pomocą leków przeciwtarczycowych, radiojodu lub operacji.
3. Niedoczynność tarczycy a łysienie
Wysoki poziom TSH we krwi przy zmniejszonym stężeniu T3 i T4 świadczy o niedoczynności tarczycy. Taki stan hormonalny sprawia, że metabolizm jest znacznie spowolniony. Osoby cierpiące na niedoczynność gruczołu tarczowego są apatyczne, mają znacznie obniżoną tolerancję wysiłku. Tętno jest osłabione, głos jest ochrypły, matowy, pojawiają się zaparcia, osłabienie siły mięśniowej. Pacjenci także często przybierają na wadze. Obniżenie stężenia hormonów tarczycy wpływa także na skórę i włosy. Skóra jest zimna, blada, o żółtawym odcieniu. Natomiast włosy są wysuszone, łatwo się łamią, są matowe, gorzej się regenerują. Może pojawić się łysienie. Czasami dochodzi także do wypadania włosów z brwi, zwłaszcza 1/3 dalszej, a także owłosienia łonowego.
Łysienie w przebiegu niedoczynności tarczycy zwykle rozwija się bardzo powoli. Stan jego zaawansowania można sprawdzić specjalnymi, nowoczesnymi metodami diagnostycznymi, np. Trichoscanem, techniką łączącą w sobie badanie mikroskopowe z komputerową techniką obrazowania. W przebiegu niedoczynności tarczycy może także dojść do łysienia plackowatego jeżeli choroba ma podłoże autoimmunologiczne, np. jest spowodowana przewlekłym autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy zwanym chorobą Hashimoto. Jeśli łysienie, bez względu na jego rodzaj, jest spowodowane niewydolnością tarczycy to metodą jego leczenia jest z wyboru leczenie chorej tarczycy. Dobrze wyrównana niewydolność tarczycy, tzn. kiedy poziomy hormonów we krwi są w normie, sprawi że objawy, w tym nadmierne wypadanie włosów znikną.
4. Leczenie łysienia wynikającego z chorób tarczycy
Istnieje sprzężenie między stężeniem hormonów wytwarzanych przez tarczycę we krwi a łysieniem. Bez względy na to czy jest ich za dużo czy za mało, ich nieprawidłowa ilość spowoduje, że zostanie zaburzony metabolizm włosów, a tym samym może dojść do ich wypadania. Oczywiście można w takim przypadku stosować preparaty poprawiające jakość włosa, na pewno nie zaszkodzą. Jednak kluczem do pozbycia się łysienia spowodowanego chorobą tarczycy jest wyleczenie tarczycy, a tego wyznacznikiem jest właściwy poziom hormonów tarczycy we krwi.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.