Poziom wapnia to inaczej stężenie tego pierwiastka we krwi. Wapń jest ważnym składnikiem naszego organizmu. Szczególnie w przypadku dzieci należy dbać o to, aby nie doszło do niedoborów.
Wapń odpowiada za prawidłową pracę układu kostnego, a także jest budulcem mocnych i zdrowych zębów. Bogatym źródłem tego pierwiastka jest nabiał, a także ryby, warzywa strączkowe i orzechy.
Prawidłowy poziom wapnia we krwi wynosi około 2,12 - 2,62 mmol/l. Wskazaniem do przeprowadzenia badania określającego jego stężenie jest podejrzenie zaburzeń jego produkcji lub wchłaniania.
Wapnia w organizmie może być za dużo lub za mało. Mówi się wówczas odpowiednio o hiperkalcemii i hipokalcemii. Zdecydowanie bardziej niebezpieczną sytuacją jest za mała ilość wapnia w organizmie.
Niewielkie obniżenie poziomu wapnia zwykle nie daje żadnych objawów i łatwo uzupełnić ewentualne braki poprzez odpowiednią dietę. Jeśli jednak poziom ten zaczyna spadać, odczuwamy nadmierne zmęczenie, bóle mięśni i stawów, mrowienie i drętwienie kończyn, a także duszności i problemy z połykaniem.
Na skutek niedoboru wapnia pogarsza się także kondycja skóry, włosów i paznokci.
Jeśli poziom wapnia drastycznie spadnie, może dojść do kłopotów ze strony układu neurologicznego i zaburzenia mineralizacji kości. U dorosłych niedobory skutkują osteoporozą, a u dzieci krzywicą.
Poziom wapnia mogą zaburzać niektóre leki, między innymi diuretyki i inhibitory pompy protonowej.
Nadmiar wapnia w organizmie może objawiać się nudnościami, zaparciami i brakiem apetytu. Kiedy poziom tego pierwiastka jest za wysoki, upośledzone są procesy wchłaniania cynku i żelaza, a także zwiększa się ryzyko rozwoju kamicy nerkowej.