Badanie szpiku wykonane z mostka

Drugie badanie szpiku (pierwsze z kości biodrowej, 3 m-ce wcześniej) wykonano z mostka. Pacjenta poinformowano: materiał niediagnostyczny, liczba blastów 5% (w pierwszym 17%), wysoki poziom limfocytów - krew w pobranym materiale, ponowne badanie za kolejne 3 m-ce.

Pytanie:

1. Czym uzasadnić wykonanie badania bez znieczulenia? Czy mdłości, silny ucisk na klatkę w okolicy mostka szczególnie w pozycji poziomej (sen) oraz znaczne osłabienie to naturalny efekt - (mija już 5 dni po zabiegu)?

2. Czy uzasadnione jest opóźnianie ostatecznej diagnozy w związku z opisaną sytuacją, opóźnienie ew. podjęcia leczenia?

Kobieta, 57 lat. Zażywane leki, choroby na jakie choruje aktualnie i w przeszłości: obecnie stale HTZ System 50, bez przewlekłych chorób, w przeszłości operacja (2005) usunięcia narządów rodnych (stwierdzone mięśniaki). Od ok. 2009-10 przeprowadzano diagnostykę ogólną w zw. z okresowymi wahaniami w uzyskiwanych wynikach krwi, ostatecznie pod kontrolą poradni hematologicznej (od ok. 2010) "z powodu leukopeni i niedokrwistości, oznaczono poziom wit. B12, nast. suplementacja w okresie listopad2011-styczeń 2012". Cd. epikryzy z 27.02.12: Wit. B12 ok.400 jednak nasiliła się niedokrwistość z prawidłowym RDW, normocytaryna. Badania w kier. p/c p/kom. okładzinowym i IF- nie stwierdzono obecnosci. Morfologia: Er 3,82, Hb 11,8, Ht 36,4, Pl 285, Le 3,9; rozmaz: MCV 95,4, MCH 32,4, podziel. 59,3, lim 29,4, mon 11,3. Badanie 8.05.12: pobrano do badania szpik z kości biodrowej. Morfologia: Er 3,74, Hb 11,6, Ht 35,3, Pl 252, Le 3,0; rozmaz: MCV 94,3. Mielogram, badanie histopatologiczne, immunofenotyp i kariotyp. Badanie 29.05.-01.06.br - klinika hematologii - obserwacja w kierunku zesp. mielodysplastycznego. Morfologia: Er 4,06, Hb 12,5, Ht 38,1, Pl 291, Le 3,0; rozmaz: pałecz.1, podziel. 49, eos.6, Bas 1, limf 35, mon.8. RET 10. Biochemia: kreatynina 0,81, GFR >60, kwas moczowy 4,7, bilibur. całk. 0,71, ALT 10, AP 39, LDH 139, P/c anty HCV 0,078, antygen HBS 0,726 ; Proteinogram (%, g/dl): albumin 61,6/4,19, Alpha1 3,7/0,25, Alpha2 10,1/0,69, Beta1 6,2/0,42, Beta2 5,2/0,35, Gamma 13,2/0,90, białko cał. 6,8. W badaniu immunofenotyp. szpiku stw. zmiany charakt. dla RAB-2 z liczbą blastów 17%, w bad. cytol. szpiku-liczba blastów 4,5%. Badanie 03.-07.09.br, klinika hematologii j.w., Morfologia: Er 3,83, Hb 11,8, Ht 35,5, Pl 338, Le 4,8; rozmaz: podziel. 38, eos.3, limf 50, mon.9; eGFR >60, kreatynina 0,81, LDH 146, fosfataza alk. 44, biliburina 0,50, kwas moczowy 5,5. Miekogram: aspirat szpiku ubogi w b. drobne grudki, rozmazy ubogokom. z b. dużą domieszką krwi-obraz niediagnost, wynik badania immunofenotypu szpiku w terminie późniejszym.

KOBIETA, 57 LAT ponad rok temu

Onkologia Białaczki

Profilaktyka czerniaka

Czerniak to nowotwór skóry. Jest bardzo niebezpieczny, ponieważ może rozwijać się w ukryciu. Jak mu zapobiega? Obejrzyj nasz film i dowiedz się tego.

Lek. Magdalena Pikul

82 poziom zaufania

Witam! Biopsję szpiku wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, to znaczy środkiem znieczulającym ostrzykuje się skórę, tkankę podskórną i okostną w miejscu wkłucia. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że takie postępowanie nie znosi całkowicie bólu związanego z pobieraniem szpiku, zwłaszcza z jego zasysaniem. Jest to bolesne, ale do wytrzymania. Powikłania po biopsji zdarzają się rzadko i zwykle nie są poważne, te poważniejsze częściej jednak występują po biopsji mostka, dlatego w przypadku występowania opisanych dolegliwości trzeba to zgłosić lekarzowi, który badając pacjenta będzie mógł stwierdzić czy może to być coś poważnego i jakie ewentualnie badania trzeba wykonać. Biorąc pod uwagę historię choroby pacjentki można stwierdzić, że zwlekanie z postawieniem diagnozy jest uzasadnione, ponieważ wyniki są dość niejednoznaczne. Chodzi tutaj przede wszystkim o ocenę szpiku kostnego i rozbieżności w ocenie liczby blastów co jest kluczowe dla rozpoznania zespołów mielodysplastycznych. Wydaje mi się, że hematolodzy przed postawieniem ostatecznej diagnozy chcą mieć całkowitą pewność czy jest to rzeczywiście to schorzenie, jak również jaka jest to jego postać, gdyż od tego zależy wybór sposobu leczenia, a w niektórych przypadkach leczenie jest poważne, z chemioterapią czy przeszczepieniem komórek szpiku włącznie. Właśnie ze względu na to lepiej kilkakrotnie powtórzyć badania niż postawić złe rozpoznanie. Pozdrawiam!