Co oznacza diagnoza - zaburzenia osobowości?

Witam, po skończeniu 3-miesięcznej terapii grupowej dostałam diagnozę i wskazanie dalszego leczenia (po odczekaniu kolejnych 3 miesięcy) podczas terapii indywidualnej. W klasyfikacji ICD-10 przypisany mi kod to F 60,8, czyli "inne określone zaburzenia osobowości", ale nie mogę znaleźć żadnych szczegółów czy też wskazówek, co to dokładniej oznacza. Uznano też, że jestem "tylko" depresyjna, a nie chora na depresję. To znaczy, że jestem w "lepszej" sytuacji niż osoby chore? Zaburzenie osobowości i depresyjność łatwiej się leczy niż depresję? Jakiej powinnam poszukać terapii, czy istnieją wskazania co do szkół, które są najbardziej efektywne (wiem, że leczenie prowadzi się w różnych nurtach)? I jeszcze ostatnia rzecz - czy to, że nadal uciekam w myśli o śmierci, samobójstwie, bardzo dużo śpię i ciągle odczuwam bezcelowość mojego życia - jest wskazaniem do zmiany leków antydepresyjnych? Na tych, które biorę, jest ostrzeżenie, że tendencje autodestrukcyjne mogą się pogłębiać, ale chyba na wszystkich lekach SSRI jest takie ostrzeżenie, prawda? A może nie powinnam oczekiwać, że farmakoterapia zmieni mój sposób odbierania świata? Biorę leki już prawie rok, 3 miesiące temu zmieniono mi na inne.

KOBIETA ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Psychiatria Zdrowie psychiczne

Pobyt na oddziale psychiatrycznym

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

94 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Istnieje wiele definicji zaburzeń osobowości, podobnie jak wiele koncepcji, wyjaśniających ich powstawanie. Można przyjąć, że ich podstawowym objawem jest zakłócenie funcjonowania psychospołecznego spowodowane mało elastycznym sposobem reagowania i zachowania. Problemy ujawniają się zazwyczaj w okresie późnego dzieciństwa i utrzymują się w wieku dorosłym.

Podstawowa metodą leczenia zaburzeń osobowości jest psychoterapia. Psychoterapia zaburzeń osobowości może być procesem kilkuletnim, stąd też badania oceniające skuteczność metod terapeutycznych napotykają na istotne trudności metodologiczne. Trudno jest również z tego względu porównać efektywność poszczególnych metod psychoterapii.

Diagnoza zaburzeń osobowości nie wyklucza innych zaburzeń, np. depresji lub zaburzeń lękowych. Same zaburzenia osobowości rzadko są powodem podejmowania leczenia, pacjent zgłasza się po pomoc najczęściej w momencie pojawienia się np. depresji,
wówczas stosowane są leki przeciwdepresyjne. Zaburzenia nastroju często współwystępują z zaburzeniami osobowości. Trudno odpowiedzieć na pytanie dotyczące porównania leczenia ,,czystej depresji" i depresji z towarzyszacym zaburzeniem osobowości. W obu przypadkach zaleca się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i psychoterapię.

Natomiast leki psychotropowe nie są zarejestrowane do leczenia samych zaburzeń osobowości. Jednak w praktyce klinicznej stosuje się objawowo niektóre leki, które mogą wykazywać działanie lecznicze - np. leki normotymiczne mogą zmniejszać impulsywność i zachowania agresywne. Leki z grupy SSRI mogą również zmniejszać impulsywność i autoagresję u osób z zaburzeniem typu borderline. Tak więc leki stosowane przez Panią nie muszą nasilać tendencji autodestruktywnych. Jeśli tego typu objawy pojawiły się jednak w trakcie leczenia lub uległy nasileniu, to można rozważyć zmianę leczenia.

Nie podaje Pani, od jak dawna ma Pani tego typu objawy, czy ich charakter lub nasilenie zmieniały się w trakcie lub po zakończeniu psychoterapii. Zakończenie intensywnej psychoterapii dla wielu osób jest trudnym doświadczeniem, który może spowodować przejściowe pogorszenie samopoczucia.

Serdecznie pozdrawiam