Czy fascynacja kobietami w rajstopach może prowadzić do homoseksualizmu?

Witam, mam bardzo krępujące pytanie. Może zacznę od wstępu: Otóż od 12 roku życia, zacząłem się masturbować, gdzie głównym bodźcem były dziewczyny w rajstopach, tak trwałem do 15 roku życia. Kiedy w domu pojawił się internet, zacząłem praktykować masturbację coraz częściej. Po jakimś czasie, pod wpływem pewnego filmu, zacząłem wyszukiwać hasła związane z transwestytami. Na początku interesowały mnie wyłącznie ich transformacje, mężczyźni w żaden sposób mnie nie interesowali, jednak dalej głównym bodźcem były kobiety w rajstopach. Z czasem coraz bardziej interesowali mnie transwestyci. Poza tym do tego dochodziły inne dewiacje, głównie związane z transformacją tj. furry albo zentai. Jednak, mimo wszystko zawsze pociągały mnie kobiety, i nigdy nie wyobrażałem sobie związku z mężczyzną, wręcz mnie to obrzydzało... Aż do teraz (obecnie mam 20 lat), zauważyłem, że zanika u mnie pociąg i zainteresowanie kobietami i mam takie głupie wrażenie, że zaczynam "przechodzić na drugą stronę", dodatkowo zaczęły się pojawiać "głupie myśli" związane z mężczyznami, ale są one całkowicie niechciane i nie sprawiają mi przyjemności. Mimo to czuję przez nie lekkie podniecenie. Co więcej nie czuje już takiego podniecenia kobietami, jak transwestytami lub innymi dewiacjami. Sam nigdy nie byłem zainteresowany przebieraniem się za kobietę. Do tej pory byłem w jednym poważniejszym związku z kobietą i prowadziliśmy udane życie seksualne, poza tym miałem kilka innych, mniej istotnych zbliżeń intymnych z kobietami. Relacje z kobietami pełniły bardzo ważną rolę w moim życiu i zawsze byłem nimi zainteresowany pod względem emocjonalnym i seksualnym. Moja dewiacja związana ze środowiskiem transwestytów, zupełnie nie miała znaczenia i nie przeszkadzała w relacjach damsko-męskich. Pragnę dodać, że od jakiegoś czasu ciepię na depresję i podejrzewają u mnie zaburzenia osobowości (uczęszczam na terapie do psychologa, oraz korzystam z terapii farmakologicznej). Nie ukrywam, że przeraża mnie perspektywa zostania homoseksualistą albo biseksualistą. Moje życie planuje ułożyć wyłącznie z kobietą i nigdy bym siebie nie zaakceptował gdyby miało być inaczej. Nie chciałbym tak żyć. Jestem przerażony obecnym stanem. Moja terapeutka stwierdziła, że niepotrzebnie wmawiam sobie homoseksualizm, a zainteresowanie środowiskiem homoseksualnym jest spowodowane młodzieńczym popędem, co zdarza się czasem. Jednak te argumenty nie pomagają mi dostatecznie. Moim pytaniem jest: Czy można, wrócić do "normalności"? Wiem, że tego nie da się wymazać, ale strasznie chciałbym, aby jakiekolwiek zainteresowania związane z homoseksualizmem, zniknęły. Nie ukrywam, że brzydzę się tego. Już bardziej wolałbym się skierować w stronę aseksualizmu niż zostać gejem.

MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Homofobia

P { margin-bottom: 0.21cm; } Homofobia to nienawistna, wroga postawa wobec osób o orientacji homoseksualnej, która jest bardzo odporna na zmianę. Anna Golan, seksuolog, przybliża cechy oraz przykłady zachowań, którymi odznacza się homofob.

Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam serdecznie! Drogą wirtualną nie da się postawić żadnej diagnozy. Nikt za Pana nie określi też Pańskiej orientacji seksualnej. Orientacja seksualna to trwały pociąg seksualny, emocjonalny i uczuciowy w stosunku do osób określonej płci. Zasadniczo wyróżnia się trzy rodzaje orientacji: heteroseksualizm – pociąg do osób płci przeciwnej, homoseksualizm – pociąg do osób tej samej płci, biseksualizm – pociąg do osób obu płci. Ostatnio mówi się także często o czwartym rodzaju orientacji – aseksualizmie, kiedy osoba nie odczuwa pociągu seksualnego do żadnej z płci. Niewątpliwie Pana historia kształtowania się tożsamości psychoseksualnej jest bogata. Od 12 roku życia zaczął się Pan masturbować, fascynowały Pana kobiety w rajstopach, co można uznać za jakiś fetysz. Z czasem zaczął się Pan także interesować transwestytami, furry i zentai. Myślę, że Pana terapeutka ma rację – Pana wątpliwości co do orientacji seksualnej mogą brać się z popędu seksualnego i zainteresowania tematami seksualnymi, w tym homoseksualizmem. Napisał Pan w liście, że zauważył Pan ostatnio u siebie zanik zainteresowania kobietami i częstsze myśli na temat mężczyzn, które jednak są niechciane i nie przynoszą żadnej satysfakcji. Na tej podstawie można sądzić z dużym prawdopodobieństwem, że nie jest Pan gejem. Niewykluczone, że pojawiające się myśli mają charakter natrętnych obsesji. Poza tym, o Pana orientacji heteroseksualnej świadczą słowa: „Mimo wszystko zawsze pociągały mnie kobiety, nie wyobrażam sobie związku z mężczyzną, wręcz mnie to obrzydza”. Sam udzielił sobie Pan odpowiedzi na to, przedstawicielem jakiej orientacji Pan jest. Na rzecz heteroseksualizmu przemawiają też udane zbliżenia intymne z kobietami w przeszłości, w tym jeden dość poważny związek z kobietą. Wydaje mi się, że na Pana wątpliwości co do swojej tożsamości płciowej mogą mieć wpływ zaburzenia depresyjne i podejrzewane u Pana zaburzenia osobowości. Myślę, że nie warto panikować – jeżeli planuje Pan i chce żyć u boku kobiety, to nie ma podstaw, by sądzić, że nagle stanie się Pan homoseksualistą. Gejem nie zostaje się z dnia na dzień. Tożsamość płciowa kształtuje się już od życia płodowego, a wpływają na nią geny, hormony (np. testosteron), czynniki środowiskowe. Jest Pan młodym mężczyzną i ma prawo zastanawiać się nad swoją seksualnością, co sprawia Panu przyjemność seksualną, czy to „coś” mieści się w granicach normy społecznej. Nie ma w tym nic zdumiewającego. Wiele młodych osób doświadcza rozterek w związku z odkrywaniem własnej orientacji psychoseksualnej – nie jest Pan wyjątkiem. Niejednokrotnie własne reakcje są mylnie interpretowane, człowiek zaczyna wypierać się np. niechcianego homoseksualizmu. Seksuolodzy jednak zwracają uwagę, że pojedyncze zdarzenia, jak marzenia senne związane z odbywaniem stosunku z osobą tej samej płci, erekcje i masturbacje na wspomnienie osoby tej samej płci czy nawet incydentalny kontakt seksualny z osobą tej samej płci nie przesądzają o homoseksualnej orientacji. Jeżeli będzie miał Pan nadal wątpliwości co do własnej tożsamości płciowej, radziłabym pomyśleć o wizycie u seksuologa. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty