Czy moja córeczka ma autyzm?

Witam.

Moja córka ma 22 miesiące. Oto w skrócie jej historia. Urodzona w 36. tygodniu ciąży, 10 punktów. W 4. dobie przewieziona na intensywną terapię do CZD z podejrzeniem wrodzonej wady serca. Po obserwacji została ona wykluczona, ale wykryto masę innych nieprawidłowości. Najgorsze chyba: wrodzona cytomegalia; zakażenie wewnątrzmaciczne. Wyniki cytomegalii od 5. miesiąca w normie. Rozwijała się prawidłowo. Siadanie, raczkowanie, chodzenie - wszystko "w czasie". Mówiła już pierwsze słowa: niania, ato (auto) tata, papa, dzidzi. Wykonywała proste polecenia: zrób pa pa, daj cześć, daj buzi, przybij piątkę. Teraz nie mówi, nie wykonuje żadnych poleceń, rzadko reaguje na swoje imię (słuch ma badany - OK), ale jak powiem masz piciu to przyjdzie, chodź na spacer, chodź się kąpać, masz mleczko albo smoczek, daj rączkę, włączymy bajeczkę - to rozumie. No i jeszcze "nie wolno".

Kontakt wzrokowy bardzo mizerny, chyba że jej śpiewam albo zmieniam pampersa, wtedy nie ma z tym problemu. Mam wrażenie, że mogłabym dla niej nie istnieć, woli bawić się w swoim pokoju sama. Czasem przyjdzie, przyniesie książeczkę, chce żebym ja jej pokazywała i nazywała obrazki. Układa klocki, lubi wszystkie grająco-świecące zabawki, ogląda książki - uwielbia to, bawi się Edusiem - miś, ale nie karmi go, nie bawi się "na niby", ogląda bajki w TV. Nie pokazuje palcem, i rzadko reaguje, kiedy ja jej coś palcem pokazuję. Jak coś chce, woli wyręczać się moją ręką. Ma bzika na punkcie znaków drogowych, na spacerze ogląda się za każdym. No i jest "odporna" na ból, w ogóle rzadko płacze. Czasem odpowiada uśmiechem na mój uśmiech. Uwielbia jak bawię się jej stopami. Nie ma napadów agresji ani autoagresji, jest bardzo wesoła, często się śmieje, ma mnóstwo energii, potrafi się skupić np. na oglądaniu książeczki, chodzi na całych stopach, przychodzi na kolana - raczej z kontaktem fizycznym nie ma problemu, lubi zabawę w "a kuku". To chyba tyle, choć na pewno o czymś zapomniałam. Szukałam przyczyn takiego zachowania, że może wyrośnie albo bunt 2 latka, ale przestałam się łudzić. To autyzm, prawda? Proszę o komentarz.

Pozdrawiam

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Witam serdecznie!

Rozumiem, że niepokoi się Pani zachowaniem dziecka i oczekuje jednoznacznej odpowiedzi czy cierpi ono na autyzm czy też nie. Niestety, pomimo dość szczegółowej charakterystyki trudno postawić taką diagnozę. Niepokojące w zachowaniu córeczki są np. zatrzymanie się rozwoju mowy, czy nawet regres i  słaby kontakt wzrokowy. Natomiast na zabawę symboliczną ma jeszcze troszkę czasu, także na dłuższy czas koncentracji uwagi na pewnej czynności.

Proszę  pamiętać, że bez obserwacji dziecka oraz szczegółowego wywiadu - rozmowy z rodzicem, trudno określić, co jest normą rozwojową , a co już zaburzeniem i co może być jego przyczyną. Proponuję skonsultowanie się z psychologiem klinicznym, który ma doświadczenie w diagnozowaniu dzieci albo jesli Pani obawy są duże, najlepiej udać się do ośrodka zajmującego się diagnozą autyzmu (zapraszam na stronę http://portal.abczdrowie.pl/autyzm)

Spotkanie ze specjalistą na pewno pozwoli Pani zrozumieć aktualny etap rozwojowy córeczki, jej zachowanie i w przypadku stwierdzenia zaburzenia, podjęcie szybkiej terapii.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty