Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej
Witam serdecznie!
Każda choroba czy kalectwo to poważne wyzwanie dla człowieka, które niesie ze sobą stres i konieczność zaadaptowania się do nowych warunków, okoliczności, przyjęcia innego stylu życia, zreorganizowania dotychczasowego modelu funkcjonowania rodziny. Obniżony nastrój, smutek, lęk, niepokój o jutro, przygnębienie, myśli o śmierci, brak siły, zmęczenie i brak radości życia to częste reakcje ludzi borykających się z przewlekłymi chorobami. Niewątpliwie podejście psychiczne do każdej sytuacji w życiu wpływa w pewnym sensie na jej przebieg. Niektórym wydaje się, że hasło „myślenie pozytywne” to pusty frazes. Niestety, stres i ciągłe zadręczanie siebie nie przynosi żadnych konstruktywnych efektów. Człowiek zaczyna koncentrować się na tym, co negatywne i szuka potwierdzeń w rzeczywistości swoich „czarnych scenariuszy” na życie – działa na zasadzie samospełniającego się proroctwa.
Ponadto, badania z dziedziny psychoneuroimmunologii, która odkrywa związki między samopoczuciem psychicznym a zdrowiem fizycznym ciała, wnoszą, że stres i napięcie psychiczne obniżają poziom odporności organizmu. Człowiek jest bardziej podatny na infekcje, gorzej reaguje na przyjmowane leki, nie wierzy w pomyślność procesu leczenia. Psychika i ciało to dwa komplementarne systemy – zachwiania w jednym destabilizują równowagę w drugim układzie. Badania dowodzą np. że pesymizm, traumatyczne przeżycia, ciągły stres mogą powodować spadek aktywności komórek układu immunologicznego – komórek T i tzw. natural killer.
Stres nie wywołuje choroby, ale katalizuje (przyspiesza) proces chorobowy i utrudnia dochodzenie do zdrowia. Co istotne, czynniki psychologiczne mogą mieć swój udział w chorobie, ale również psychika może „pomagać” w leczeniu. Dowiedziono np. istnienia zjawiska placebo, które polega na tym, że pacjentowi, któremu podano rzeczywiście neutralną substancję (np. sól fizjologiczną albo witaminy) zamiast zastosowania prawdziwego leczenia, naprawdę zdrowieje, wierząc w pomyślność i skuteczność terapii i nie będąc świadomym, że podany środek w istocie nie ma wpływu na jego stan zdrowia. Jak widać, sfera psychiki bierze udział w procesie leczenia i jak dotąd nie udało się do końca wyśnić fenomenu tego zjawiska.
Więcej na temat psychoneuroimmunologii i wpływu stresu na organizm może Pani przeczytać na stronach naszego portalu abcZdrowie:
http://portal.abczdrowie.pl/psychoneuroimmunologia
http://portal.abczdrowie.pl/choroba-xxi-wieku
http://portal.abczdrowie.pl/ciagly-stres
Proszę być dobrej myśli. Ma Pani przecież dla kogo żyć i dla kogo zmagać się z trudami dnia codziennego.
Pozdrawiam ciepło
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego dziecko ma wysoki poziom witaminy B12? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Czy choroby psychiczne mają związek z tarczycą? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Mam 15 lat i tylko 155 cm wzrostu. Czy to normalne? – odpowiada Mgr inż. Ola Kilen-Zasieczna
- Dlaczego odczuwam złość i agresję? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Obniżony poziom płytek krwi a możliwość donacji – odpowiada Milena Lubowicz
- Mam 158 cm i 14 lat. Czy jeszcze urosnę? – odpowiada Mgr inż. Aleksandra Kilen-Zasieczna
- Gdzie szukać pomocy w moim stanie psychicznym? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Co oznacza niski poziom neutrocytów u dziecka? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Czy codzienna dieta ma wpływ na krzepliwość krwi? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
- Obsesyjne myśli o chorobie psychicznej – odpowiada Dr Ewa Bujoczek
artykuły
Kofaktor - czym jest i jak działa?
Kofaktor to związek chemiczny, który przyspiesza p
Psychoneuroimmunologia - co to jest, jakie choroby może powodować długotrwały stres
Psychoneuroimmunologia bazuje na odkryciu, które d
Środki ziołowe na gorszy nastrój
Na depresję cierpi coraz więcej osób - obecnie jes