Czy to depresja? Jestem z tym sama...

Witam. Mam 29 lat, męża, synka, kończę studia i właściwie powinnam być szczęśliwa. Niestety nie jestem, a właściwie to jestem tylko czasami. Dwa lata temu, stwierdzono u mnie depresję poporodową. Poszłam do psychologa, dostałam leki i jakoś sobie z tym poradziłam. Sama, bo na zrozumienie ze strony najbliższych nie mogłam liczyć.

Mój syn ma obecnie 2,5 roku, a ja znowu mogę poradzić sobie sama ze sobą. Przez jakiś czas było w porządku, bo z depresji poporodowej wyszłam, gdy mały miał pół roku. Od pól roku jest coraz gorzej. Mam takie dni, że nie wstawałabym z łóżka, moje dziecko, mąż i otaczający świat doprowadzają mnie do szału. Na niczym nie mogę się skupić, nie potrafię się uczyć.

Przede mną napisanie pracy magisterskiej, a ja nie potrafię tego zrobić, nie potrafię przygotować się do jednego egzaminu, chociaż na pierwszym roku studiów potrafiłam zdać w jednej sesji, bardzo dobrze pięć. Nawet już nie potrafię pisać, chociaż kończę filologię polską. Ten mój list, dlatego właśnie jest bez ładu i składu. Nie wiem, co mam robić, znowu jestem z tym sama.

Mój mąż mnie kocha, ale pochodzi z rodziny silnych kobiet i nie potrafi zrozumieć mojego stanu. Rodzina i znajomi, mąż też, myślą, że nie chce mi się uczyć i dlatego zawalam kolejne egzaminy, a obronę pracy przesunęłam na wrzesień. Co mam robić? Zapisałam się niedawno do psychiatry w mojej miejscowości, ale odwołałam wizytę.

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Możliwości leczenia dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są możliwości leczenia dzieci autystycznych.

Witam serdecznie,

Jest bardzo prawdopodobne, że Pani aktualne trudności są związane z nawrotem depresji. Wskazują na to objawy pogorszenia funkcjonowania z powodu obniżenia nastroju, narastająca drażliwość, problemy z koncentracją i pamięcią. Po przebyciu jednego epizodu depresyjnego, ryzyko pojawienia się kolejnego wynosi ok. 50%. W tej sytuacji konieczna jest wizyta u lekarza psychiatry i rozpoczęcie kolejnej kuracji.

Z Pani opisu wynika, że dotychczas miał miejsce jeden epizod depresyjny, a wyniku leczenia uzyskano pełną poprawę utrzymującą się przez ok. 2-3 lata. Wobec tego, po uzyskaniu poprawy, zgodne z aktualnymi standardami leczenia, powinna Pani przyjmować leki przeciwdepresyjne przez ok. 3 lata, aby zapobiec kolejnemu nawrotowi objawów. Ryzyko nawrotu depresji jest mniejsze w przypadku, gdy jednocześnie jest kontynuowana psychoterapia.

Proszę nie zwlekać z wizytą - nie leczone objawy mogą przybierać na sile i wywierać niekorzystny wpływ na Pani życie oraz obniżać skuteczność leczenia. Polecam Pani grupy wsparcia dla osób zmagających się z depresją: http://depresanci.republika.pl/.

Serdecznie pozdrawiam i życzę szybkiej poprawy samopoczucia

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty