Witam!
Zasady leczenia i badania pacjenta bez jego zgody określa Ustawa z dn. 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego.
Art. 21.
1. Osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, bądź nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, może być poddana badaniu psychiatrycznemu również bez jej zgody. (....)
2. Konieczność przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 1, stwierdza lekarz psychiatra, a w razie niemożności uzyskania pomocy lekarza psychiatry - inny lekarz. Przed przystąpieniem do badania uprzedza się osobę badaną lub jej przedstawiciela ustawowego o przyczynach przeprowadzenia badania bez jej zgody.
3. W razie potrzeby lekarz przeprowadzający badanie zarządza bezzwłocznie przewiezienie badanego do szpitala. Przewiezienie takiej osoby z zastosowaniem przymusu bezpośredniego powinno nastąpić w obecności lekarza lub pielęgniarki.
Art. 29
Do szpitala psychiatrycznego może być przyjęta bez zgody osoba chora psychicznie:
1) której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego, bądź
2) która jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przewidywanie, że przyjęcie do szpitala psychiatrycznego przyniesie poprawę jej stanu zdrowia.
O potrzebie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego takiej osoby orzeka sąd opiekuńczy miejsca zmieszkania tej osoby na wniosek małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa lub osoby faktycznie sprawującej opiekę.
W tej sytuacji rodzina pacjenta może złożyć wniosek do rejonowego sądu rodzinnego o leczenie bez zgody. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia pacjenta, szczegółowo uzasadniające konieczność leczenia szpitalnego, wydane przez lekarza psychiatrę z publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Zaświadczenie jest ważne przez 14 dni.
W tej sytuacji najbardziej wskazane byłoby leczenie Pani ojca na oddziale specjalizującym się w leczeniu pacjentów w wieku podeszłym - psychogeriatrycznym.
Na samopoczucie ojca może składać się nie tylko depresja, ale i rozpoczynajacy się zespół otępienny. Myślę, że obecnie zarówno Pani ojciec, jak i jego żona, która zapewne również jest w podeszłym wieku, wymagają wsparcia i szczególnej, troskliwej opieki.
Z racji wieku i narastających problemów z pamięcią, ich bezradność i bezsilność wobec choroby mogą narastać. Jeśli rodzina nie jest w stanie zapewnić opieki, należy zwrócić się o pomoc do ośrodka pomocy społecznej.
