Kłopoty z koncentracją uwagi i nadmierną ruchliwością u dwulatki

Mam 36 lat, bardzo martwię się o rozwój mojej 2-letniej córeczki. Już w ciąży bardzo martwiłam się o zdrowie dziecka. Mała urodziła się tydzień po wyznaczonym terminie z wagą 3400 i 51 cm 10 pkt APGAR. Po trzech miesiącach okazało się, że ma napięcie mieśniowe, co objawiało się tym, że łapały ją przykurcze główki raz na jednej stronie raz na drugiej. Przez kilka dni trzymała główkę na jednym boku potem kilka dni prosto, a następnie kilka dni na drugim boku. Ortopeda (jak dziecko miało około 8 m-cy) zdiagnozował to jako kręcz szyjny. Zabiegi laserowe rzeczywiście dużo pomogły. Córeczka zaczęła siadać w wieku 6 mcy, raczkować 7 mcy, chodzić w11 m-cy. Chód miała bardzo chwiejny, często się potykała. Do dziś zdarza jej się zachwiać i ma problem z równowagą.

Chciałabym jeszcze dodać, że główka przestała jej opadać na boki dopiero po 14,15 m-cu. Mała ma słaby kontakt wzrokowy, zatrzymuje go na krótko, reaguje na swoje imię. Zaczęła szybko mówić, choć mówi dość niewyraźnie. Umie naśladować głosy zwierząt, wie jak nazywa się mama, tata, siostra i ona sama. Jest dzieckiem lękliwym, jeżeli czegoś się boi to mówi "boję się". Nie umie się dłużej na niczym skupić, ciągle jest w ruchu lubi się wspinać, bujać na bujawce i biegać. Chętnie naśladuje zabawy wymyślane przez siostrę, np. robienie zjeżdżalni, czy zabawy w domek. Jest bardzo ze mną związana, wszędzie ze mną chodzi, ale potrafi powiedzieć "kocham cię". Bardzo się denerwuje jak czegoś nie może zrobić, łatwo rezygnuje. Bardzo dużo pije i preferuje picie z butelki. Jak chce pić, to musi być już i koniec, bo krzyczy. Wcześniej bardzo lubiła słodycze, ciągle chciała iść do sklepu po ciuciu, teraz już więcej je pożywnych rzeczy typu mięsko, wędlinka. W kontaktach z innymi dziećmi bawi się, ale bardziej z tymi młodszymi, te starsze są silniejsze i czesto ją popychają.

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Możliwości leczenia dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są możliwości leczenia dzieci autystycznych.

Witam,

Opis rozwoju i zachowania Pani córki nie wskazuje na autyzm. Można by raczej przypuszczać, że kłopoty Pani córki z koncentracją uwagi i nadmierną ruchliwością biorą się z wrażliwości układu nerwowego. Sugerowałabym wizytę u specjalisty od Integracji Sensorycznej. Być może przy odpowiednim doborze ćwiczeń na koordynację i współpracę zmysłow, trudności Pani córeczki stopniowo zanikną. Warto też skorzystać z podpowiedzi, które daje Pani sama córka. Jeśli lubi zabawy na palcu zabaw (huśtawki, drabinki) to jak najbardziej proszę to wykorzystać i bywać w takich miejscach jak najczęściej. Dodatkowo warto córkę chwalić za każde nowe słowo i zachęcać do mówienia np. poprzez wspólne opowiadanie bajek czy historyjek o ulubionym pluszaku. Gdyby z czasem zauważyła Pani niepokojące objawy np. zanik nabytych wcześniej umiejętności prosze zgłosić się do psychologa lub psychiatry.

Pozdrawiam

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
73 poziom zaufania

Witam
Córka dużo przeszła i pewnie to nie pozostaje bez echa. Warto skonsultować sie z terapeuta integracji sensorycznej, zrobić badania w tym kierunku i ewentualnie rozpocząć terapię. Psycholog również powinien opracować dla Was zalecenia do pacy z dzieckiem by opanować nadpobudliwość, ustalić zasady i wspomagać rozwój przez odpowiednie zabawy i zainteresowania.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty