Czy warto do siebie wracać po rozstaniu?
Witam serdecznie,
Postaraj się znaleźć jakiś sposób, aby zmniejszyć napięcie nerwowe i emocjonalne. Może to być na przykład sport, ćwiczenia relaksacyjne lub po prostu rozmowa z zaufaną osobą. Wspomniałaś, że następną wizytę u psychologa masz dopiero za miesiąc- pamiętaj, że zawsze możesz porozmawiać z psychologiem/pedagogiem szkolnym.
Pozdrawiam
Nie wiem dokładnie o jakim rodzaju kompulsywnego objadania się mówisz, ale to raczej sprawa na psychoterapię (najlepiej rodzinną) u psychoterapeuty, a nie porady u psychologa. Psychoterapia odbywa się prawie zawsze raz w tygodniu. W przypadku spotkań raz na miesiąc nie można mówić o psychoterapii.
Również osób niepełnoletnich raczej nie leczy się indywidualnie tylko w miarę możliwości z całą rodziną.
Dzień dobry,
zaburzenia odżywiania wymagają regularnej psychoterapii, która oznacza spotkania raz w tygodniu. Kiedy sesja odbywa się raz w miesiącu, oznacza jedynie wsparcie psychologiczne, a nie stricte terapię. Zdaję sobie sprawę z kosztów kontaktu terapeutycznego, ale myślę, że zdrowie musi stanowić zawsze priorytet i coś trzeba temu zaradzić. Alternatywą dla psychoterapii raz w tygodniu jest pobyt w szpitalu i zaawansowane leczenie, po którym później można podtrzymywać rezultaty w kontakcie mniej intensywnym. Na Twoje pytanie "co robić?" nie ma wprost żadnej innej odpowiedzi jak tylko zintensyfikować relację terapeutyczną. Pozdrawiam serdecznie, Alicja Hess-Leońska
Witam serdecznie!
Problemy z zaburzeniem odżywiania jak wiadomo mają złożone podłoże, jest to natomiast w dzisiejszym czasach problem z którym możemy skutecznie walczyć. Niezbędna jest pomoc psychologa lub psychoterapeuty oraz dietetyka klinicznego, który ma doświadczenie w leczeniu takich schorzeń. Praca w takim zespole dopiero przynosi efekty.
Samodzielnie bardzo trudno jest podołać takim problemom, jednakże zawsze należy walczyć i próbować, ponieważ do osiągnięcia pełnego wyzdrowienia niezbędne jest zaangażowanie pacjenta.
Warto samemu jednak określić sobie cele życiowe, na białej kartce opisać to co kochamy, lubimy, do czego w życiu chcemy dążyć, to co nam sprawia przyjemność i na tym skupić swoją uwagę. Odnalezienie własnych pasji sprawi, że możemy oderwać się od tego co nas przytłacza, dołuje. Bardzo często pacjentom pomaga sport, wysiłek fizyczny czyli po prostu tak zwane "wyżycie się" ale także sztuka, literatura. Warto także pamiętać o tym, abyśmy otaczali się w życiu ludźmi, którzy są dla nas życzliwi i mili.
Proszę pamiętać o tym by jak najszybciej skontaktować się ze specjalistami, którzy na pewno mogą w tym problemie.
Pozdrawiam,
KŁÓSEK PATRYCJA
dietetyk kliniczny
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak leczyć kompulsywne objadanie? – odpowiada Mgr Mateusz Durbas
- Jak wyleczyć się z kompulsywnego objadania się? – odpowiada Katarzyna Ciuchta
- Jak zapanować nad kompulsywnym objadaniem się? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak pomóc przyjaciółce jedzącej kompulsywnie? – odpowiada Mgr Ewa Czernik
- Anoreksja a kompulsywne objadanie u 20-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Depresja czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne - co mi dolega? – odpowiada Agnieszka Jamroży
- Kompulsywne objadanie się – jak nad tym zapanować? – odpowiada Agnieszka Jamroży
- Jakie są skutki kompulsywnego objadania się? – odpowiada Mgr Karolina Matlak
- Jak poradzić sobie samej z kompulsywnym objadaniem się? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Objadanie kompulsywne po odchudzaniu – odpowiada Mgr Jadwiga Wojnicka