Leczenie depresji z atakami paniki

Witam,

mam 28 lat i od 5 lat borykam się z atakami paniki. Wszystko zaczęło się od tego, kiedy jechałem w nocy autostradą z dużą prędkością, po kilku kawach, red bullach, oczywiście co chwilę papieros. Poczułem wtedy, jak zaczyna kręcić mi się w głowie i tracę kontrolę nad sytuacją, jednak udało mi się zjechać na pas do postoju i po kilku minutach wszystko się unormowało. Przez kilka tygodni było dobrze, na tyle, że zapomniałem o tej sytuacji. Jednak w momencie, kiedy znalazłem się w podobnej sytuacji, stres powrócił, wysokie ciśnienie, zawroty głowy, duszności. Było coraz gorzej. Nerwica przeniosła się na przełykanie (miałem problem z jedzeniem, nie mogłem przełykać swobodnie). Jednak najgorsza była jazda samochodem. Uwielbiałem to wcześniej, a teraz był i jest to dla mnie czasami koszmar, kiedy jadę drogą o dużej intensywności ruchu i myślę tylko o tym, że jak mi się zrobi źle, to nie będę miał gdzie zjechać, żeby się zatrzymać i zabiję się.

Miałem swego czasu bardzo dużo stresu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, rozwód rodziców, śmierć przyjaciela itd... Byłem dwa razy u psychiatry, kiedy już wykluczyłem wszelkie inne choroby robiąc szereg badań i lekarz stwierdził u mnie depresję z atakami paniki, po czym przepisał mi R***, który zażywałem dwa lata, powoli zmniejszając dawki, aż przestałem brać to lekarstwo w ogóle. Było w miarę OK przez dłuższy czas, jednak znowu od kilku miesięcy powróciły te same objawy i jestem lekko załamany, tym bardziej, że spodziewam się dziecka i nie chciałbym tego okresu przechodzić na prochach. Istnieją jakieś inne metody leczenia, niż tylko farmakologiczne? Słyszałem o terapiach, o hipnozach, ale jakoś nie mam w sobie wiary i siły, że to pomoże. Z góry dziękuję za poradę i jakieś wskazówki.

MĘŻCZYZNA, 28 LAT ponad rok temu

Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Witam!

Leczenie farmakologiczne nie jest jedyną możliwością w leczeniu zaburzeń psychicznych. Zarówno w przypadku depresji, jak i zaburzeń lękowych (ataków paniki) oprócz leków zalecana jest psychoterapia. Psychoterapia pozwala docierać do psychicznych przyczyn powstawania problemów. Zaburzenia lękowe są wywoływane przez uwarunkowania osobowościowe, wewnętrzne konflikty czy traumatyczne przeżycia. Psychoterapia pozwala rozwiązywać te psychiczne problemy, edukować klienta/pacjenta, jak sobie radzić z lękiem oraz zmieniać zaburzone schematy myślenia tak, by w przyszłości minimalizować ryzyko powstawania nasilonego lęku. Uważam, że warto spróbować tej metody. W przypadku leków pojawia się szereg skutków ubocznych wpływających na funkcjonowanie organizmu. Psychoterapia nie wpływa w ten sposób na organizm, pozwala jedynie zmieniać przekonania oraz funkcjonowanie psychiki. Dlatego warto spróbować tej metody. Nie przekona się Pan, czy jest ona skuteczna w Pana przypadku, jeśli sam Pan jej nie przetestuje. Zachęcam również do zapoznania się z możliwością leczenia zaburzeń lękowych za pomocą Biofeedbacku. Jest to nowoczesna metoda wykorzystująca odkrycia w dziedzinie neurologii i neuropsychologii człowieka. Więcej na jej temat może Pan przeczytać w tekstach:
http://portal.abczdrowie.pl/lek-napadowy-0
http://portal.abczdrowie.pl/zaburzenia-depresyjno-lekowe

Dobre efekty wspomagające leczenie daje uprawianie sportu i stosowanie metod relaksacyjnych. Wysiłek fizyczny pozwala zmniejszać napięcie fizyczne, a tym samym zmniejsza lęk. Dodatkowo zmęczenie wywołane uprawianiem sportu pozwala poprawiać nastrój i ogólne samopoczucie. Daje także poczucie rozluźnienia i relaksu. Wśród technik relaksacyjnych polecam jogę oraz tai chi. Obie te techniki pozwalają minimalizować lęk, rozładowywać emocje oraz uczą, jak radzić sobie z napięciem. Napięcie mięśniowe powoduje, że narasta napięcie psychiczne, a to z kolei wpływa na nasilanie się lęku. Dlatego rozluźniając ciało, relaksujemy umysł. Może Pan także poszukać ćwiczeń oddechowych czy ruchowych, które mógłby Pan wykonywać w domu lub w samochodzie, kiedy narasta lęk. W tym celu może Pan zapoznać się z materiałami zamieszczonymi w internecie lub poradnikach psychologicznych.

Pozdrawiam

0

Dzień Dobry Panu,

Zachęcam Pana mocno do podjęcia terapii poznawczo-behawioralnej, która jest procesem terapeutycznym wymagającym współpracy, zaangażowania i otwartości.

Życzę Panu tylko zadowalających efektów leczenia,
irena.mielnik.madej@gmail.com

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty