Niechęć do przebywania z ludźmi

Witam mam problem ponieważ tkwi we mnie niechęć do ludzi... jestem nieprzyjemna, cały czas się kłócę z bliskimi a potem żałuję, najlepiej jak bym była sama a nie chcę tego. Jestem zazdrosna o drugich ludzi, zwłaszcza o rodzinę męża bo widzę że się bardzo szanują a ja to niszczę bo tego nie miałam w rodzinie. Wychowywałam się sama rodzice nie mieli nigdy dla mnie czasu podobno byłam "wpadką". Jak się zmienić? czy to objawy choroby psychicznej? proszę o pomoc

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Fobie społeczne Niska samoocena Psychologia

Poczucie własnej wartości - Polacy na tle świata

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

84 poziom zaufania

Dzień dobry!

Nie, to nie są objawy choroby psychicznej. Każdy z nas zmaga się z różnymi trudnościami. Zazwyczaj wynikają one z dotychczasowych doświadczeń, często bardzo wczesnych, dziecięcych, z domu rodzinnego. Trzeba dać sobie szansę na zrozumienie przyczyn i mechanizmów swoich zachowań oraz zacząć uczyć się je zmieniać. Na tym polega terapia.

Pozdrawiam!

Mgr Małgorzata Bukowska Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam. Z tego co Pani pisze, rozumem że Pani stosunek do ludzi zawiera w sobie sprzeczności: z jednej strony zależy Pani na dobrych relacjach z innymi, z drugiej może być w Pani żal i złość za brak takich relacji w przeszłości i chęć wycofania się. Osoby, które nie doświadczyły w dzieciństwie dostatecznej uwagi czy ważności i akceptacji mogą bardzo bać się odrzucenia, a żeby do tego nie dopuścić same odrzucają innych, np. poprzez agresywne zachowanie. Takie zachowanie może być w sprzeczności z ich intencjami i naturalnymi potrzebami takimi jak potrzeba bliskości czy poczucia przynależności, bycia komuś potrzebnym i ważnym dla kogoś.
Na szczęście budowania pozytywnych relacji z innymi ludźmi można nauczyć się również w dorosłości. Myślę, że dobrym na to sposobem może być dla Pani psychoterapia grupowa. Można tam spotkać osoby z podobnymi problemami, grupa pomaga dostrzec i zrozumieć głębsze motywy swojego zachowania a także wspiera w zmianach na lepsze. Życzę powodzenia, M. Bukowska

Mgr Edyta Kołodziej-Szmid Psycholog, Gdańsk

74 poziom zaufania

Witam, opisane problemy wskazują na trudności w sferze emocjonalnej związane z niedostatkiem opieki rodzicielskiej w dzieciństwie. Proszę dać sobie szansę i zaopiekować się sobą poprzez podjęcie psychoterapii. Po co ma Pani niszczyć swoje życie osobiste i samą siebie złością i zazdrością nie mającą nic wspólnego z aktualną sytuacją w jakiej Pani żyje.Jeszcze nie jest za późno.
pozdrawiam