Uzależnienie od gier komputerowych u syna

Witam, mam syna w wieku 26 lat. Od 1,5 roku jest bez pracy, której nota bene nie szuka. Wszystkie noce spędza przed komputerem, na grach, trwa to już od kilku lat. Odłączyłam go od internetu, to gra na zainstalowanych w komputerze grach. Od m-ca nie wychodzi z domu, siedzi zamknięty w pokoju, wychodzi do toalety i czasami coś je, ostatnio nie widziałam go 4 dni. M-c temu udało mi się go namówić na wizytę u dentysty. Pytany co dalej, spuszcza głowę i odpowiada: nie wiem. Z ostatniej pracy został zwolniony, bo się spóźniał i grał potajemnie na komputerze, zasypiał do pracy, opuszczał dni. Wiem, że jest uzależniony od gier komputerowych, kompletnie zamienił dzień z nocą, jest smutny, nie ma motywacji do niczego. Tak samo jak On, ja potrzebuję pomocy....

KOBIETA, 49 LAT ponad rok temu

Uzależnienia Psychologia Uzależnienie od komputera

Grzyby halucynogenne - czym różnią się od siebie?

Mgr Magdalena Brudzyńska Psycholog, Warszawa

65 poziom zaufania

Witam Panią serdecznie!

Ta sytuacja niewątpliwie jest bardzo trudna zarówno dla Pani jak i dla syna i niewątpliwie wymaga podjęcia zdecydowanych działań. Problem zaszedł już dość daleko, do życia syna wkradła się już destrukcja – brak pracy, brak zainteresowania jej poszukiwaniem, koncentracja swojej aktywności wyłącznie na grach komputerowych. To symptomy, które mogą znamionować poważny problem, ale nie oznacza to jeszcze, że nie ma dla Niego żadnego ratunku. Ważne tu jednak będzie wsparcie rodziny, zwłaszcza w początkowej fazie.

Najważniejsze jest teraz by syn udał się na konsultację psychologiczną bądź psychiatryczną – niezbędne jest postawienie trafnej diagnozy a co za tym idzie przygotowanie terapii. Proszę spróbować zachęcić syna do kontaktu ze specjalistą, bowiem jest to droga, która prowadzi do uzdrowienia sytuacji. Niestety obawiam się, że bez ingerencji osób trzecich w tym przypadku niewiele da się zmienić. Proszę się nie poddawać, odpowiednia terapia na pewno przyniesie oczekiwane efekty.

W liście do mnie wspomina Pani także o pomocy dla siebie. Z pewnością ta sytuacja obciąża Panią bardzo silnie pod względem psychicznym – to w pełni zrozumiałe. Chcę jednak by zdawała Pani sobie sprawę z tego, że nie jest Pani pozostawiona sama sobie. Podobnie jak Pani syn, tak i Pani może liczyć na wsparcie. Sądzę, że najłatwiejszą formą jego uzyskania będzie skorzystanie z bezpłatnego telefonu zaufania – nr 116 123 (czynny od poniedziałku do piątku od 14:00 do 22:00) – zawsze znajdzie tu Pani wsparcie i zrozumienie.

Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

94 poziom zaufania

Witam Panią Serdecznie,

Zachęcam Panią do zadbania o siebie i skorzystanie z konsultacji psychologicznej, by pomóc sobie, a pośrednio również Pani Synowi.
Być może udałoby się Pani zainspirować Syna do kontaktu z psychologiem?

Życzę Pani pomysśności,
irena.mielnik.madej@gmail.com