Wygląd fizyczny - wstyd za partnera

Witam. Od dwóch lat mam partnera, z którym mieszkam prawie rok. Kiedy go poznałam wydawało mi się, że jest mi przeznaczony, bo takich cech oczekiwałam od faceta: spokój, wrażliwość, czułość. Niestety jeśli chodzi o wygląd, nie był w moim typie, ale szybko się przekonałam, że nie to jest najważniejsze, bo on ma być dla mnie, a nie dla innych. Skrzętnie ukrywałam go w domu, nie poznawałam z rodziną, przyjaciółmi. Było nam dobrze, tylko we dwójkę. Jak zamieszkaliśmy ze sobą, wszystko było w jak najlepszym porządku. Poczułam się szczęśliwa. Uwielbiamy spędzać ze sobą czas, gotować, oglądać tv. Ale niestety zaczęło mi doskwierać to, że jesteśmy już ze sobą tyle czasu, a nikt go nie zna - ani rodzina, ani znajomi. Jak pomyślę o jakimkolwiek spotkaniu, paraliżuje mnie strach. Boję się, że ktoś go źle osądzi. Jeśli chodzi o rodzinę, to boję się głównie o wygląd - zawsze istniał tam wzorzec wysokiego, przystojnego faceta, o typowo męskich cechach, a mój partner wygląda jeszcze jak chłopiec, niski, skromny blondyn. Jeśli chodzi o znajomych - głównie o charakter, bo moi przyjaciele są głośni, wygadani, kłótliwi, a mój partner taki cichy, nieśmiały. Wstydzę się z nim pokazać, a ten wstyd jest bardzo męczący i napawa mnie strachem. Nawet jak wychodzimy gdzieś na spacer, to jakoś nie do końca dobrze się z nim czuję. Ciągle konfrontuję nasz wygląd z innymi parami. Mam dziwny dyskomfort psychiczny, czego w ogóle nie mam razem z nim w domu. I obawiam się, żeby tylko nie spotkać nikogo znajomego. Przez to nasuwają mi się wątpliwości co do sensu tego związku. Ale jak pomyślę o rozstaniu, to wydaje mi się to takie głupie, bo przecież dobrze nam razem. Chyba tego nie chcę :( Zastanawiam się, czy problem jest w moim uczuciu wobec niego czy problem gdzieś tkwi w mojej psychice, zakorzenionych schematach, które przesłaniają mi odpowiednie postrzeganie świata. Jeśli to pierwsze - to pewnie nic poza rozstaniem nie pomoże, jeśli to drugie - proszę powiedzieć jak mogę to przepracować. Bardzo proszę o sensowną poradę, bo gubię się w tym, zaczyna mi to przeszkadzać, przez to nie potrafię cieszyć się życiem i go wykorzystywać. Często płaczę jak skądś wracamy. Mam dwadzieścia parę lat, a zachowuję się jak emeryt - siedząc ciągle w domu przed tv, bez żadnej pasji, rozrywki.

KOBIETA ponad rok temu

Lęk Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Rozpoznanie nerwicy

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

84 poziom zaufania

Witam!

Każdy człowiek jest inny, a ideały niestety nie istnieją. Gwiazdy kina i telewizji niejednokrotnie są retuszowane, by ukryć mankamenty urody. Wygląd Pani partnera powinien być ważny tylko dla Pani. Proszę zadać sobie pytanie, co innych obchodzi, z kim Pani się spotyka, skoro to Pani dzieli swoje życie z tym mężczyzną. Bez względu na jego wygląd i charakter nie wyobraża sobie Pani rozstania, dlatego uważam, że lęk przed "pokazaniem" partnera znajomym i rodzinie może wynikać z Pani psychicznych problemów i zakorzenionych schematów. Warto jednak zastanowić się, wstyd nie bierze się z lęku przed krytyką Pani, a nie partnera. Opisując Waszą relację jest Pani gotowa prędzej się rozstać z ukochanym mężczyzną, niż usłyszeć od rodziny czy znajomych krytyki na temat swojego wyboru. Proszę się zastanowić, czy w Pani rodzinie i wśród znajomych wszyscy są tacy "idealni"? Czy każda para w Pani otoczeniu jest dobrana według schematu i czy znajomi to tylko osoby rozrywkowe? Proszę pamiętać, że nikt poza Panią nie ma prawa decydować o tym, z kim się Pani spotyka i kto Panią pociąga. Jest Pani w związku z mężczyzną, który jest dla Pani pociągający i kochający, dlatego uważam, że opinie znajomych czy bliskich w takim wypadku mają niewielkie znaczenie. Warto, żeby próbowała Pani przełamywać opór przed pokazywaniem się z ukochanym w swoim środowisku. Może Pani np. zaprosić zaufane i bliskie osoby na kolację, by mogły poznać Pani partnera w miejscu, w którym Pani czuje się bezpiecznie. Jeśli sama Pani nie będzie umiała przełamywać swoich lęków, warto jest zgłosić się do psychologa. Obecnie stara się Pani z jednej strony ukrywać ukochanego przed swoimi bliskimi, z drugiej - ukrywać przed nim fakt, że się go Pani wstydzi. Dobrze byłoby rozwiązać ten konflikt i odczarować partnera z "żaby" w "księcia", jakim jest dla Pani. Warto również, by zastanowiła się Pani, co może stracić, a co zyskać, jeśli przedstawi go innym osobom. Może Pani rozpisać te zyski i straty w tabeli i przeanalizować dane na spokojnie, bez emocji. Dobrze byłoby także wypisać wszystkie Pani obawy i zastanowić się, co może Pani zrobić, żeby je zmniejszyć.

Pozdrawiam