Szczepienia na opryszczkę (WIDEO)

Są dwa rodzaje wirusów opryszczki HSV1 i HSV2. Ten pierwszy wywołuje głównie tzw. febrę lub zimno, czyli opryszczkę wargową, chociaż może także wywołać zapalenie rogówki, zmiany na małżowinach usznych, wokół nosa, w jamie ustnej, a także zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Wirus HSV2 to natomiast przede wszystkim opryszczka narządów płciowych. W związku z tym, ten wirus ma także formę wrodzoną – w przypadku dziecka urodzonego przez matkę z infekcją narządów płciowych (dużo rzadziej ten rodzaj infekcji pojawia się w przypadku HSV1).

W przypadku niektórych wirusów można nabyć tzw. odporność krzyżową. Co to oznacza? Infekcja jednym rodzajem wirusa uodparnia nie tylko na niego, ale także na podobny do niego wirus z tej samej rodziny. Niestety, w przypadku wirusa opryszczki nie nabywa się odporność krzyżowej. Jeśli dana osoba cierpi na opryszczkę wargową, nie jest w żaden sposób chroniona przed opryszczką narządów płciowych.

Nie jest jeszcze także dostępna żadna forma szczepionki na opryszczkę. Profilaktyka opryszczki to więc po prostu unikanie kontaktu z wirusem. Wirus przenosi się poprzez bezpośredni kontakt – tak więc należy unikać dotykania zmienionych chorobowo miejsc, korzystania z tych samych naczyń, sztućców, ręczników i przyborów toaletowych co osoba zarażona. Przed opryszczką narządów płciowych należy zabezpieczyć się unikając kontaktów z przygodnymi partnerami. Niestety, nawet wykorzystanie prezerwatywy nie chroni przez tego rodzaju zakażeniem, a jedynie zmniejsza jego ryzyko o około 30 proc.

Szerzej na temat wirusa opryszczki i odporności na niego wypowiada się dr Marcin Ambroziak, specjalista dermatologii i wenerologii.