Trądzik ropowiczy - przyczyny, objawy, leczenie

Trądzik ropowiczy stanowi jedną z odmian trądziku pospolitego. Objawia się on ropnymi zmianami na twarzy, a także ropnymi wypryskami na plecach czy dekolcie. Ze względu na intensywność stanów zapalnych, jest on często trudny do wyleczenia. Jak można poradzić sobie z tym problemem? Jak zazwyczaj przebiega leczenie trądziku ropowiczego?

1. Co to jest trądzik ropowiczy?

Trądzik ropowiczy, nazywany przez pacjentów trądzikiem ropnym jest jedną z odmian trądziku pospolitego. W okresie pokwitania każdy człowiek ma mniej lub bardziej nasilone zmiany trądzikowe, które u większości osób w życiu dorosłym samoistnie ustępują. Istnieje twierdzenie, że im wcześniej pojawia się trądzik, tym większe jest prawdopodobieństwo cięższego i długotrwałego przebiegu choroby.

Wprawdzie kobiety i mężczyźni dotknięci są nim w porównywalny sposób, to jednak mężczyźni częściej narażeni są na cięższe postacie trądziku pospolitego.

2. Obszary ciała, na których występuje trądzik ropowiczy?

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?"

Z powodu lokalizacji zmian trądzikowych takich jak twarz, dekolt czy plecy dla wielu osób choroba ta stanowi duży problem psychospołeczny. Trądzik występuje w okolicach bogatych w gruczoły łojowe, charakteryzuje się łojotokiem, tworzeniem zaskórników, krostek zapalnych, grudek i blizn.

3. Przyczyny trądziku ropowiczego

Jakie są przyczyny ropnego trądziku na klatce piersiowej, bolących ropnych pryszczy na czy zmian ropnych na skórze pleców? Okazuje się, że powstawanie trądziku ropowiczego ma ścisły związek ze zmianami hormonalnymi, które zachodzą w organizmie.

Za główną przyczynę powstawania ropnych krost uważa się zaburzenia dotyczące produkcji hormonów androgenowych oraz testosteronu, który działa pobudzająco na gruczoły odpowiedzialne za produkcję sebum. Na skutek zablokowania ujścia gruczołu dochodzi do nagromadzenia się łoju skórnego, który staje się pożywką dla bakterii oraz grzybów.

Ropne wypryski na twarzy (pryszcze ropne), plecach czy dekolcie są czerwone, bolesne i bardzo często swędzące. Trądzik ropowiczy występuje niezależnie od płci. Borykają się z nim zarówno kobiety, jak i mężczyźni.

4. Czynniki ryzyka zwiększające podatność na trądzik ropowiczy

Czynnikiem usposabiającym wystąpienie trądziku jest skłonność do nadmiernego wytwarzania łoju i rogowacenia ujść mieszków włosowych. Nadmierne wytwarzanie mas rogowych powoduje tworzenie się zaskórników, a następnie związanych z nimi odczynów zapalnych w postaci zmian grudkowo-krostkowych.

Uwarunkowania genetyczne w wielu przypadkach odpowiadają za pojawianie się ropnych krost na twarzy. Inne czynniki ryzyka zwiększające podatność na trądzik ropowiczy to:

• nieodpowiednia dieta
• powtarzające się urazy mechaniczne skóry,
• nadmierna ekspozycja na toksyny i pyły obecne w smogu,
• stosowanie kosmetyków zawierających składniki o wysokim potencjale komedogennym (lanolina, niektóre oleje, Sodium Lauryl Sulfate (SLS), masło kakaowe),
• promienie ultrafioletowe.

5. Trądzik ropowiczy — objawy

Czerwone, ropne pryszcze na twarzy, klatce piersiowej oraz ramionach są znakiem rozpoznawczym trądziku ropowiczego. W przebiegu tego rodzaju trądziku niejednokrotnie pojawiają się także otwarte i zamknięte zaskórniki, grudki i krostki charakterystyczne dla trądziku młodzieńczego.

Torbielowate pryszcze na klatce piersiowej, ropne krosty na twarzy czy pryszcze z ropą na linii żuchwy są bolesne, ponieważ towarzyszy im stan zapalny. Przyczyną występowania torbielowatych zmian ropnych jest nadmierna aktywność gruczołów łojowych i skłonność skóry do bliznowacenia.

Trądzik ropowiczy jest bardzo trudny do wyleczenia, dlatego zazwyczaj wymaga szybkiego podjęcia leczenia.

6. Jakie są główne różnice między trądzikiem ropowiczym a innymi rodzajami trądziku?

Trądzik młodzieńczy (acne juvenilis) to taki, w którym zmiany są zwykle słabo nasilone, z przewagą zaskórników i wykwitów grudkowych. Umiejscowione są głównie na twarzy i plecach. Szczyt nasilenia zmian obejmuje wiek dojrzewania, po czym samoistnie ustępuje po kilku latach trwania.

Dla porównania trądzik ropowiczy (acne phlegmonosa), w którym obok zmian typowych dla trądziku młodzieńczego tworzą się torbiele ropne, goi się przez bliznowacenie (blizny są nierówne, wciągnięte). Jego najczęstszą lokalizacją jest skóra twarzy, pleców oraz klatki piersiowej.

Odmianą trądziku ropowiczego jest tak zwany trądzik odwrócony. Dzieli się on na trądzik krostkowo-grudkowy rozproszony i punktowy. Klinicznie zmiany wyglądają identycznie jak w trądziku ropowiczym. Są to najczęściej duże torbiele ropne albo wręcz guzy, wypełnione treścią ropną połączoną niekiedy z krwią.

Po nacięciu takiej cysty pozostaje zazwyczaj kraterowate wgłębienie, gojące się przez bliznowacenie. Trądzik odwrócony może przejść w formę trądziku skupionego, z licznymi, zlewającymi się zmianami skórnymi.

Trądzik skupiony (acne conglobata), w którym zmiany mają charakter głębokich nacieków i torbieli ropnych, niekiedy zlewających się. Ponadto w tym typie trądziku występują liczne, bardzo duże zaskórniki.

Podobnie jak w trądziku ropowiczym tak i w trądziku skupionym gojenie się następuje z pozostawieniem blizn. Acne conglobata typowo spotyka się prawie wyłącznie u mężczyzn. Oprócz typowej lokalizacji zmiany trądzikowe często pojawiają się w okolicach pachowych, pachwinowych i na pośladkach.

Trądzik bliznowcowy (acne keloidem), który polega na tworzeniu się bliznowców w obrębie zmian trądzikowych. Często towarzyszy trądzikowi ropowiczemu lub skupionemu. Najczęściej dotyczy okolicy karku.

Trądzik z objawami ogólnymi o ciężkim przebiegu (acne fulminans), występuje wyłącznie u młodych mężczyzn, a zmiany mają charakter trądziku skupionego i ropowiczego z cechami rozpadu i objawami krwotocznymi.

Rzadszą odmianą trądziku pospolitego jest tak zwany trądzik wywołany, w skład którego zalicza się:

• trądzik zawodowy wywołany najczęściej przez: chlor (chloracne) - zmiany trądzikowe umiejscowione na twarzy i tułowiu; oleje (acne oleosa); dziegcie (acne picea) - zmiany umiejscawiają się przede wszystkim na wyprostnych powierzchniach kończyn,
• trądzik polekowy, który może być spowodowany przez: steroidy (trądzik posterydowy) — umiejscowiony na klatce piersiowej, nie występują zaskórniki; witamina B12, jod, barbiturany,
• trądzik kosmetyczny (acne cosmetica), w którym zmiany trądzikowe mają głównie charakter zaskórników powstałych na skutek zatykania gruczołów łojowych i potowych przez pudry i róże stosowane przez kobiety do celów kosmetycznych,
• trądzik niemowlęcy (acne neonatorum). W tym typie trądziku wykwity są grudkowe i ropne, na ogół bez zaskórników,
• trądzik wywołany pomadą do włosów najczęściej występuje u osób z kręconymi włosami używających tłustych preparatów, ułatwiających rozczesywanie i zapobiegających wysuszaniu włosów. Najczęściej zlokalizowany jest na czole, rzadziej na policzkach,
• trądzik mechaniczny (acne mechanica), wywołany uciskiem okolicy bogatej w gruczoły łojotokowe i potowe, z obecnością zaskórników.

7. Leczenie trądziku ropowiczego

Leczenie trądziku ropowiczego powinien prowadzić lekarz dermatolog. Jeśli zmiany trądzikowe nie są bardzo liczne, rozpoczyna się leczenie od podawania antybiotyków, wśród których najistotniejsze znaczenie kliniczne mają tetracykliny.

Oprócz silnego działania antybakteryjnego hamują także aktywność chemotaktyczną granulocytów wielojądrzastych i tym samym zmniejszają stan zapalny. Jeśli po 3 miesiącach leczenia nie obserwuje się poprawy, należy zmienić antybiotyk. Jeśli natomiast widoczna jest poprawa, zmniejsza się dawki tetracyklin o 500mg na miesiąc.

Niejednokrotnie trądzik ropowiczy jest w bardzo zaawansowanym stadium i wówczas zamiast antybiotyków rozpoczyna się leczenie od podawania preparatów izotretynoiny podawanej doustnie (Roaccutane). Lek ten działa na wszystkie mechanizmy prowadzące do powstania trądziku.

Zmniejsza on wydzielanie łoju, redukuje liczbę bakterii, działa przeciwzaskórnikowo i przeciwzapalnie. Izotretynoinę stosuje się w dawce 0,5-1,0 mg/kg na dobę przez 4-6 miesięcy. W razie konieczności kurację powtarza się po 6 miesiącach.

Podczas stosowania tego preparatu oraz w 2 miesiące po zakończeniu leczenia nie należy zachodzić w ciążę, gdyż lek ten wykazuje działanie teratogenne dla płodu (przed zastosowaniem izotretynoiny należy wykonać test ciążowy). Ponadto przed włączeniem retinoidów należy wykonać badania kontrolne oceniające poziom transaminaz, bilirubiny oraz trójglicerydów (izotretynoina podwyższa te parametry).

W ciągu pierwszych tygodni leczenia może wystąpić suchość śluzówek oraz przejściowe zaostrzenie zmian.

8. Łagodzenie objawów trądziku ropowiczego

W jaki sposób można złagodzić objawy trądziku ropowiczego? Oprócz typowego leczenia doustnego ogromne znaczenie w leczeniu i zapobieganiu powstawania blizn mają liczne zabiegi dermokosmetyczne.

Najczęściej wykonywany jest peeling, czyli ręczne ścieranie naskórka przy wykorzystaniu urządzeń mechanicznych, złuszczanie naskórka, oraz jego zamrażanie podczas krioterapii.

Najczęściej stosowaną formą peelingu jest peeling chemiczny z użyciem kwasów AHA (kwas glikolowy, migdałowy), kwasu pirogronowego oraz kwasu trójjodooctowego (TCA). Peeling mechaniczny wykonuje się, używając mikrodermabrazji i dermabrazji.

Mikrodermabrazja polega na ścieraniu kolejnych warstw naskórka przez precyzyjnie kontrolowany strumień mikrokryształków. Zabieg ten nie niesie ryzyka przebarwień i blizn, a efekty widoczne są od razu i od razu można powrócić do normalnej aktywności życiowej.

Dermabrazja polega na mechanicznym, bądź laserowym usuwaniu naskórka. Jest zdecydowanie bardziej drastycznym zabiegiem od mikrodermabrazji, gdyż skóra ścierana jest aż do naczyń krwionośnych, dzięki czemu podczas jej wykonywania można usunąć głębsze blizny.

Krioterapia natomiast, jest formą leczenia z zastosowaniem ciekłego azotu. Zabieg polega na zamrażaniu i rozmrażaniu zmienionej chorobowo skóry i powtarzaniu tego schematu w kilku cyklach. Daje zadowalające efekty kosmetyczne.

W ostatnich latach bardzo popularną metodą służącą likwidacji blizn potrądzikowych jest biostymulacja laserowa. Na twarz z trądzikiem ropowiczym wykonuje się zazwyczaj serię 20 naświetlań miejsc zmienionych chorobowo, słabą i nieszkodliwą wiązką lasera. Wśród innych, mniej skutecznych metod poprawiania kondycji skóry, znajduje się homeopatia, odpowiednia dieta, kosmetyki przeciwtrądzikowe, witaminy i biopierwiastki.

9. Zapobieganie trądzikowi ropowiczemu

Czy można zapobiec trądzikowi ropowiczemu? Oczywiście. W profilaktyce trądziku ogromną rolę odgrywają właściwe nawodnienie oraz odpowiednia dieta, bogata w:

• witaminę A,
• witaminy z grupy B,
• witaminę E,
• błonnikhttps://portal.abczdrowie.pl/blonnik,
• siarkę,
• cynk,
• selen.

Niewskazane jest sięganie po słodzone napoje, smażone potrawy, a także wszelkie produkty zawierających konserwanty i sztuczne barwniki. Osoby, które chcą uniknąć trądziku, powinny ograniczyć do minimum alkohol i wyroby tytoniowe.

Niezwykle istotne jest także dbanie o skórę i dostarczanie jej właściwych składników odżywczych, które przeciwdziałają powstawaniu zmian trądzikowych. Produkty do codziennej pielęgnacji skóry z trądzikiem nie powinny zawierać sztucznych barwników, alkoholu, ani innych szkodliwych dla cery substancji.

Dobrym remedium na wypryski ropne na twarzy są kosmetyki do pielęgnacji z cynkiem, a także kwasy glikolowy, migdałowy, mlekowy, pirogronowy i salicylowy.

10. Czy dieta i styl życia mają wpływ na trądzik ropowiczy?

Ropne krostki na twarzy mogą pojawić się w efekcie spożywania wysokoprzetworzonych, tłustych bądź mącznych potraw. Istnieje bowiem pewna zależność między trądzikiem pospolitym a dietą zawierającą dużą ilość węglowodanów, szczególnie cukrów prostych.

Osoby borykające się z problemem ropnych zmian na twarzy powinny sięgać po produkty żywnościowe o niskim indeksie glikemicznym. Powstawaniu trądziku ropowiczego sprzyja regularne jedzenie:

• dużych ilości batoników, ciasteczek i czekolad,
• dań typu fast food,
• zupek typu instant,
• chipsów,
• słonych przekąsek,
• napojów alkoholowych,
• słodzonych napojów gazowanych i niegazowanych.

Kaloryczne, słodkie przekąski warto zastąpić świeżymi, zielonymi warzywami, surową marchewką, morelami, chlebem pełnoziarnistym, malinami, truskawkami, grejpfrutami, gruszkami czy wiśniami. Warto zdawać sobie sprawę, że niezdrowy styl życia wpływa nie tylko na stan naszego zdrowia, ale również na wygląd.

11. Trądzik ropowiczy — powikłania

Nieleczony trądzik ropowiczy może być dla stanu naszej skóry równie niebezpieczny co nieodpowiednia pielęgnacja czy wyciskanie głębokich pryszczy i ropnych zmian na twarzy. Najczęstszymi powikłaniami trądziku ropowiczego są:

• blizny potrądzikowe,
• przebarwienia pozapalne w miejscach, w których wcześniej były krostki, guzki czy czysty.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.