Wady wrodzone u noworodków

Kiedy na świat przychodzi dziecko, każdy rodzic martwi się o jego zdrowie. Bywają takie sytuacje, które wymuszają na rodzicach poszerzenie wiedzy na temat profilaktyki, wiedzy ogólnej, jak i konieczność podjęcia leczenia swojego dziecka. W poniższym artykule zostaną opisane najczęstsze wady wrodzone w układzie kostnym u niemowląt i metody ich leczenia.

1. Dysplazja stawu biodrowego

Już w życiu płodowym dziecka może dojść do dysplazji stawu biodrowego (najczęściej lewego, choć bywa, że i obu naraz). Zaobserwowano, że ryzyko występowania tego schorzenia jest większe u dzieci matek pierworódek, dzieci, które w łonie matki przyjęły ułożenie miednicowe, a także, kiedy w rodzinie występowała już dysplazja. Ponadto podaje się, że częściej doświadczają tego dziewczynki aniżeli chłopcy.

Prawidłowo funkcjonujący staw noworodka to idealnie dopasowana kość udowa z panewką stawu, które wspólnie tworzą kości miednicy. Wszelkiego rodzaju zniekształcenia w tym połączeniu prowadzą do dysplazji, a ta w konsekwencji może doprowadzić do zaburzeń rozwoju panewki, podwichnięcia lub zwichnięcia stawu biodrowego. Bywa również i tak, że u dzieci z dysplazją stawów biodrowych współwystępują inne wady postawy, tj. wrodzone zwichnięcie kolana, deformacja stóp, kręcz szyi.

Zobacz film: "Prawidłowy przyrost masy ciała w ciąży"

Określenie jednoznacznych przyczyn wystąpienia dysplazji jest trudne, ponieważ wpływ mają czynniki genetyczne, hormonalne i mechaniczne (bywa, że i wszystkie łącznie). Dlatego też niezbędne jest obserwowanie dziecka przez rodziców (choć objawy, tj. asymetria fałdów udowych czy też w zakresie ruchów kończyn, bywają trudne do zauważenia przez laika), ale przede wszystkim profilaktyczne wykonanie badania USG, najlepiej jeszcze w szpitalu lub w poradni preluksacyjnej.

Im wcześniej schorzenie zostanie zdiagnozowane, tym większe istnieją szanse na całkowite wyleczenie. Zaniedbanie tychże badań może, w przypadku chorego dziecka, doprowadzić do jego kalectwa.

W zależności od wieku i stopnia zaawansowania podejmowane jest leczenie. Na początek zaleca się 2-3-tygodniową obserwację, czy wykryta wada wycofuje się samoistnie, czy też ma tendencję do patologicznego utrwalania się. Jeżeli przez ten czas nie następuje poprawa, leczenie rozpoczyna się od szelek Pavlika. Po 24 godzinach sprawdza się (przez USG, czasem RTG), czy doszło do poprawy. Jeżeli tak się nie stało, podejmuje się inne metody leczenia, np. stabilizację biodra w opatrunku gipsowym, za pomocą wyciągu lub (rzadko) poprzez operację.

2. Inne wady wrodzone u noworodków

• Krzywica

W Polsce, w ostatnich latach obserwuje się zmniejszenie ilości krzywicy u dzieci. Powodem jest stosowanie suplementacji witaminą D3, która zapobiega wyginaniu się kości pod wpływem ciężkości ciała, a także spłaszczaniu się kości czaszki. Dzieci z niedoborem witaminy D3 bywają senne i znacznie osłabione. Dlatego też poprzez podawanie niemowlętom witaminy D3 zapobiega się, ale i też leczy krzywicę.

• Stopa końsko-szpotawa

Kolejną wadą wrodzoną u niemowląt związaną z układem kostnym jest stopa końsko-szpotawa, czyli deformacja jednej lub obu stóp. Objawia się tym, że: stopa dziecka jest krótsza i mniejsza niż zdrowa, jej ustawienie jest nieprawidłowe – stopa ustawiona jest końsko, czyli zgięta podeszwowo (wrażenie, jakby dziecko chciało chodzić na palcach), oraz jest szpotawa, czyli skierowana do wewnątrz.

Stosowane metody leczenia podczas zdiagnozowanej wrodzonej stopy końsko-szpotawej zaczyna się od ćwiczeń rehabilitacyjnych, następnie, jeżeli występuje taka potrzeba, przez założenie gipsu lub aparatów ortopedycznych. Jeżeli powyższe metody nie wpłyną na usprawnienie stopy, tak by dziecko mogło prawidłowo się poruszać, konieczne będzie przeprowadzenie operacji.

• Płaskostopie

Inną wadą związaną ze stopami jest zdiagnozowanie płaskostopia(przysłowiowego platfusa). Należy pamiętać, że schorzenie to jest wówczas niepokojące, kiedy utrzymuje się powyżej 6. roku życia. Około tego wieku dziecka należy podejmować ćwiczenia korygujące, typu chwytanie i zwijanie palcami stóp lub całymi stopami np. koca, ręcznika.

• Syndaktylia

O wadzie wrodzonej w układzie kostnym u niemowlaków mówi się również, kiedy występuje zrost palców (zarówno u stóp, jak i rąk). Schorzenie to zwane syndaktylią i może obejmować zrost mięśni, kości lub skóry palców, które leczy się, wykonując zabieg chirurgiczny rozdzielenia zrośniętych palców.

• Polidaktylia

Pozostając przy wadach w obszarze palców, istnieje również schorzenie zwane polidaktylią, czyli zwiększona ilość palców. Może ona występować na dłoniach lub stopach, a także w obrębie samego kciuka. Polidaktylia ujawniać się może jako występowanie dodatkowego palca lub jako rozszczep w okolicy paznokcia. Wadę tę leczy się operacyjnie.

Lekarz Ewa Golonka

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.