Trwa ładowanie...

Zespół Hornera - przyczyny, objawy, diagnostyka

Zespół Hornera
Zespół Hornera

Zespół Hornera tworzą objawy, które pojawiają się, gdy włókna nerwów współczulnych biegnące pomiędzy pniem mózgu a tkankami głowy zostaną uciśnięte, uszkodzone, przerwane. Może to nastąpić w wyniku urazu czaszki, oczodołu lub szyi. Zespół Hornera może być także wrodzony lub wywołany zabiegiem chirurgicznym. Ten zespół objawów nie zagraża życiu, jednak może oznaczać poważniejszą chorobę – np. guza Pancoasta.

spis treści

1. Przyczyny zespołu Hornera

To zaburzenie funkcjonowania układu współczulnego może mieć wiele przyczyn – może być wrodzone, spowodowane błędem podczas operacji chirurgicznej lub urazem okolic karku.

Kobieta z zespołem Hornera
Kobieta z zespołem Hornera

Główną przyczyną Zespołu Hornera jest przerwanie współczulnego unerwienia oka.

zobacz galerię
Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta"

Inne przyczyny zespołu Hornera to:

2. Objawy zespołu Hornera

Objawy zespołu Hornera są następujące:

  • opadnięcie górnej powieki (ptoza) – zmniejsza się wtedy szpara powiekowa, a objaw występuje po tej stronie, po której zostały uszkodzone włókna nerwowe;
  • lekkie podniesienie się powieki dolnej;
  • zwężenie źrenicy oka (mioza) – wynika z porażenia mięśnia rozwieracza źrenicy; skutkiem jest nierówność źrenic – anizokoria;
  • zapadnięcie się gałki ocznej do oczodołu (enoftalmia);
  • różnobarwność tęczówek – tęczówka po stronie uszkodzenia nerwów jest jaśniejsza; objaw ten występuje, jeśli zmiana jest wrodzona, gdyż brak stymulacji ze strony układu współczulnego w dzieciństwie, kiedy kolor oczu dziecka powinien się ustabilizować, wpływa na pigmentację oka dotkniętego chorobą;
  • bardzo wolne rozszerzanie się źrenicy po stronie uszkodzenia nerwów.

Zespół Hornera jest czasem objawem charakterystycznym guza Pancoasta – nowotworu szczytu płuc, który nacieka i uszkadza pień współczulny. Powodować to może brak pocenia tej części twarzy, po której doszło do uszkodzenia nerwu (anhydroza) oraz zaczerwienienie twarzy związane z rozszerzeniem się naczyń krwionośnych w dotkniętych chorobą obszarach. U chorych pojawiają się także: pozorny wytrzeszcz oraz charakterystyczne zmiany składu łez.
W przypadku zespołu Hornera zostaje zachowany odruch zwężania się źrenicy w reakcji na światło, gdyż jest on kontrolowany przez układ przywspółczulny. Odruch rozszerzania się źrenicy w reakcji na ból w okolicach głowy i szyi natomiast nie występuje.

3. Diagnostyka zespołu Hornera

Aby zdiagnozować zespół Hornera, przeprowadza się trzy testy:

  • test za pomocą 1 proc. roztworu kokainy – po wprowadzeniu roztworu do oka, w przypadku zespołu Hornera nic się nie stanie, w przypadku innej przyczyny objawów, źrenica się rozszerzy;
  • test za pomocą sympatykomimetyków – sprawdzający, czy uszkodzony jest trzeci neuron – ostatni z nerwów uwalniających noradrenalinę do szczeliny synaptycznej;
  • test sprawdzający opóźnienie rozszerzania się źrenicy.

W przypadku zespołu Hornera przeprowadza się także testy mające na celu stwierdzenie, jaka jest przyczyna zaburzenia. Przede wszystkim ważne jest badanie rentgenowskie płuc, gdyż bardzo często zespół Hornera towarzyszy nowotworowi płuc. Innym badaniem jest tomografia komputerowa głowy, jeśli podejrzewa się udar mózgu.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze