Badania krwi - stężenie białka całkowitego (WIDEO)
Stężenie białka całkowitego we krwi
Białko całkowite stanowi zbiór wielu klas białek znajdujących się w płynnej krwi, takich jak np. albuminy i globuliny. Białka są ważną częścią wszystkich komórek i tkanek. Przykładowo albumina zapobiega wyciekowi płynu z naczyń krwionośnych. Z kolei globuliny są ważną częścią układu odpornościowego.
Test na stężenie białka całkowitego przeprowadzany jest poprzez zbadanie pobranej krwi. Przed badaniem lekarz przeprowadza wywiad w celu upewnienia się, że pacjent nie przyjmuje leków mogących mieć wpływ na wynik testu. Należy odstawić leki steroidowe, kortykosteroidy, dekstran, oraz insulinę, gdyż mogą one zawyżyć wyniki badań. Z kolei leki zawierające jony amonowe, oraz estrogeny (np. pigułki antykoncepcyjne) – mogą zmniejszyć wyniki pomiarów białkowych we krwi. Dlatego przed badaniem również należy je wykluczyć na jakiś okres.
Wskazaniem do oznaczania białka są: przewlekłe choroby nerek i wątroby, przewlekłe biegunki oraz zespoły złego wchłaniania, oparzenia, zakażenia, niedobory białkowe w diecie, a także monoklonalne gammapatie.
Prawidłowy zakres białek wynosi od około 6,0-8,3 g/dl. Normalne wartości stężenia całkowitego białek mogą się różnić w zależności od okresu ich wykonywania. Warto porozmawiać z lekarzem na temat znaczenia konkretnych wyników badań. Podwyższone stężenie białka całkowitego świadczy o tak zwanej hiperproteinemii, z kolei jego obniżony poziom o hipoproteinemii oznaczającej niedobór białek w obrębie tkanek i narządów.