Trwa ładowanie...

Czy mój mózg działa prawidłowo? Często spotykane zaburzenie dotyczące „ślepoty ruchu”

Avatar placeholder
06.12.2016 21:12
Czy mój mózg działa prawidłowo? Często spotykane zaburzenie dotyczące „ślepoty ruchu”
Czy mój mózg działa prawidłowo? Często spotykane zaburzenie dotyczące „ślepoty ruchu”

Kiedy widzimy samochód zmierzający w naszym kierunku, natychmiast schodzimy z drogi, co jest automatyczną odpowiedzią naszego mózgu na ruch skierowany na nas. Jednak okazuje się, że nie każdy dostrzega, że ten samochód porusza się i nie jest to wina słabego wzroku, ale odpowiadają za to poszczególne funkcje mózgu.

Nie zawsze nasz mózg działa prawidłowo
Nie zawsze nasz mózg działa prawidłowo (123RF)

Termin agnozja wywodzi się z języka greckiego i oznacza nieznajomość, nieświadomość. Jest to niezdolność rozpoznawania bodźców przy braku deficytów natury sensorycznej, czyli zaburzeń mowy i uwagi czy upośledzenia funkcji intelektualnych. Agnozja jest skutkiem uszkodzenia okolic kory mózgowej.

Agnozje można podzielić ze względu na modalność zmysłową (wzrokowa, dotykowa), rodzaj bodźca (przedmioty, twarze), zaburzenia asocjacyjne oraz typ funkcji psychicznej (np. wzrokowo-przestrzenne). Opisywana agnozja należy do ostatniej z wymienionych grup.

Zobacz film: "Koszmary senne mogą być objawem choroby"

W badaniu przeprowadzonym przez Uniwersytet Wisconsin–Madison profesor psychologii Bas Rokers zajął się testami, których głównym celem było zidentyfikowanie przez badanych w jakim kierunku dany mobilny obiekt zmierza.

Kiedy mózg nie potrafi poprawnie zinterpretować informacji sensorycznej, która do niego dociera, powoduje to stan zwany „ślepotą ruchu” i jest to forma agnozji.

ZOBACZ TAKŻE

"Nie ma sposobu, aby przewidzieć, czy dana osoba cierpi na agnozję zanim przejdzie konkretne badania” - mówi profesor Rokers w komunikacie prasowym. "Problem tkwi w połączeniach w mózgu” – dodaje.

Normalnie, mózg może określić prędkość i kierunek ruchomego obiektu za pomocą dwóch sygnałów: zmiany rozbieżności i różnic w prędkości wewnątrzgałkowej. W przypadku, gdy mózg nie jest w stanie użyć jednego z tych parametrów, powoduje to powstanie opisywanej agnozji.

Sygnały przesyłane z oka do mózgu najpierw są informacją o odległości od obiektu, a następnie oceną, w jakim kierunku się porusza. Wszystkie te sygnały pozwalają przesłać informację do mózgu czy dany obiekt się porusza i jak szybko się porusza.

Grupa badanych została wyposażona w słuchawki i kolorowe okulary zaprojektowane w ten sposób, aby każdy z osobna oglądał nowe video. Jedno oko badanego oglądało jeden film, drugie oko zaś inny. Miało to na celu przetestowanie, jak badany reaguje na prędkość i kierunek ruchu mobilnego obiektu. Mimo, że problemy zazwyczaj dotyczyły tylko jednej części pola widzenia pacjenta.

"Byliśmy zaskoczeni, gdy zobaczyliśmy, jak wiele osób miało problemy z prawidłowo wykrywaniem ruchu podczas wykonywania tak wielu prób” - powiedział profesor Rokers.

Na koniec stwierdził, że wiele ludzi ma problem z tą agnozją, jednak zazwyczaj nie wiedzą o tym, bo po prostu przyzwyczaiły się do niej. Poza tym ich mózg dostaje większy jeden sygnał, np. sygnał różnic w prędkości wewnątrzgałkowej, rozwiązując w ten sposób ten problem.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze