Trwa ładowanie...

Czy wiesz, czego potrzebuje Twoja skóra na wiosnę? Poznaj moc wiesiołka

Avatar placeholder
17.08.2021 15:33
Materiał sponsorowany przez

Wiosna to czas, kiedy wszystko budzi się do życia. W końcu możemy zrzucić zimowe ubrania, cieszyć się większą ilością promieni słonecznych, a także zmienić plan pielęgnacji skóry, odstawiając zimowe kremy. Wszyscy chcemy, aby po zimie wyglądała ona promiennie. W utrzymaniu jej w dobrej kondycji może pomóc nam olej z wiesiołka.

  1. Olej z wiesiołka – pozyskiwanie i przechowywanie
  2. Kwasy tłuszczowe – składnik odpowiedzialny za moc wiesiołka
  3. Jak w praktyce wykorzystać moc wiesiołka?

Olej z wiesiołka – pozyskiwanie i przechowywanie

Olej z wiesiołka otrzymywany jest z nasion wiesiołka dwuletniego (Oenothera biennis L.). Jest to gatunek rośliny należącej do rodziny wiesiołkowatych. W Europie pojawił się już w XVII wieku, a obecnie można spotkać go przede wszystkim w dolinie Wisły. Olej pozyskiwany z nasion wiesiołka dwuletniego charakteryzuje się jasną barwą oraz ziołowym smakiem. Najlepsze właściwości ma olej tłoczony na zimno, ponieważ zachowuje wszystkie składniki wrażliwe na działanie wysokiej temperatury. W procesie tłoczenia na zimno nasiona rośliny przepuszczane są przez prasę ślimakową, gdzie temperatura nie przekracza 40oC. Pozyskany w ten sposób olej powinien trafić do ciemnej butelki. Składniki w nim zawarte są wrażliwe zarówno na wysoką temperaturę, jak i na światło oraz tlen.

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe – składniki odpowiedzialne za moc wiesiołka

Kwasy tłuszczowe dzielą się na nasycone i nienasycone (jedno- i wielonienasycone). Kwasy tłuszczowe nasycone przyczyniają się do zwiększonego ryzyka chorób układu krążenia, a głównym ich źródłem są produkty pochodzenia zwierzęcego.

Z kolei kwasy tłuszczowe nienasycone obniżają ryzyko miażdżycy i chorób układu krążenia. Znajdują się m.in. w oliwie z oliwek, oleju rzepakowym, większości orzechów czy w awokado. Ważną grupę stanowią wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które dzielą się na kwasy omega-3 (n-3) (kwas alfa-linolenowy – ALA, kwas dokozaheksaenowy – DHA, kwas eikozapentaenowy – EPA, kwas dokozapentaenowy – DPA), omega-6 (n-6) (kwas linolowy – LA, kwas g-linolenowy – GLA, kwas arachidonowy), omega-9 (kwas oleinowy, kwas erukowy). Ich nazwy wynikają z obecności wiązania podwójnego między 3. lub 6. wiązaniem węgla w cząsteczce kwasu tłuszczowego. Obydwa kwasy należy spożywać z dietą, ponieważ organizm nie ma możliwości wyprodukowania ich endogennie. Z tego powodu bywają nazywane również niezbędnymi wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi.

Najlepszym źródłem tych tłuszczów są oleje roślinne. Bogatym źródłem GLA (n-6) jest właśnie olej z wiesiołka. Zawiera on około 76% kwasu linolowego (LA) oraz ok. 9% gamma-linolenowego (GLA). Kwas gamma-linolenowy jest dostarczany nie tylko z zewnątrz, ale także powstaje w organizmie w wyniku przemian kwasu linolowego, zachodzących pod wpływem enzymu – 6-desaturazy. Następnie GLA przekształcany jest do kwasu dihomo-gamma-linolenowego (DGLA), który wchodzi w skład fosfolipidów – składnika budulcowego błon komórkowych wszystkich komórek w organizmie, a więc i komórek budujących naskórek. Jest on także składnikiem ceramidów – największej grupy lipidów w warstwie rogowej naskórka, które dzięki swojemu ścisłemu przyleganiu do siebie stanowią nieprzepuszczalną powłokę dla wody, wpływają na elastyczność skóry i utrzymanie jej stałej temperatury – a więc warunkują prawidłową funkcję barierową naskórka.

W wyniku dalszych przemian powstają również związki (m.in. prostaglandyna serii 1 – PGE 1), które wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, antyproliferacyjne i obniżające stężenie lipidów we krwi. Co więcej, skóra nie posiada enzymu ∆-6-desaturazy, GLA nie może powstawać bezpośrednio w naskórku, co dodatkowo ma wpływ na skórne reakcje zapalne. Dlatego niedobory kwasu linolowego (a tym samym GLA, który z niego powstaje) mogą wpływać na wystąpienie nadmiernych reakcji zapalnych leżących u podłoża egzemy i łuszczycy. Wczesna suplementacja może także zmniejszać objawy atopowego zapalenia skóry (AZS).

W związku z tym osoby, które zmagają się z tego typu problemami, powinny zwrócić szczególną uwagę na olej z wiesiołka. Dzięki przeciwzapalnym właściwościom wielonienasyconych kwasów omega-6, olej ten może być również pomocny w zapobieganiu i łagodzeniu podrażnień skóry oraz znacząco poprawić jej kondycję. Wpływa bowiem na wzrost nawilżenia, ujędrnienia i elastyczności. Na uwagę zasługują również właściwości regeneracyjne i wzmacniające kwasu gamma-linolenowego. Jego niedobór może prowadzić do uszkodzenia warstw lipidowych skóry. Warto pamiętać, że choć kwas gamma-linolenowy może powstawać w organizmie w wyniku przemian kwasu linolowego, to zdolności do jego przekształcania maleją pod wpływem różnych czynników. Należą do nich m.in. wiek, infekcje wirusowe i bakteryjne, palenie papierosów, spożywanie alkoholu, przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, także dieta bogata w tłuszcze trans i nasycone kwasy tłuszczowe, a nawet picie kawy. Osłabienie aktywności enzymu niezbędnego do przekształcania kwasu linolowego w kwas gamma-linolenowy stwarza konieczność dostarczania GLA z innych źródeł, np. pod postacią oleju z wiesiołka.

Warto dodać, że dobroczynny wpływ na skórę wynika nie tylko z obecności kwasów tłuszczowych. Olej z wiesiołka jest również dobrym źródłem antyoksydantów (cynku, selenu, witaminy E), które spowalniają proces starzenia się skóry.

Najważniejsza jednak jest równowaga pomiędzy kwasami omega-3 i omega-6 w diecie. Kiedy jest zbyt mało tłuszczów omega-3 i za dużo omega-6, zwiększa się podatność na stany zapalne. Podstawą tego twierdzenia jest wspólna droga przemian wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i wspólne enzymy zaangażowane w tę ścieżkę przemian. Enzymy te mogą konwertować tylko pewną ilość kwasów tłuszczowych, dlatego wysokie spożycie jednych zmniejsza dostępność drugich. Prawidłowe proporcje między kwasami n-6 i n-3 w diecie powinny wynosić nie więcej niż 4-5:1. Taki stosunek zapewnia prawidłową przemianę kwasów tłuszczowych w organizmie.

Jak w praktyce wykorzystać moc wiesiołka?

Najpopularniejszym produktem z wiesiołka wykorzystywanym w kosmetologii jest olej pozyskiwany z jego nasion. Pozostaje jednak pytanie o to, jak go stosować – zewnętrznie czy wewnętrznie? Zakres działania kwasu gamma-linolenowego w dużym stopniu zależy od formy podania. Jeśli stosujemy go zewnętrznie, przechodzi wyłącznie do warstwy rogowej naskórka, wypełniając przestrzeń międzykomórkową, a tym samym wzmacniając jego zewnętrzną barierę ochronną. Dzięki temu zabezpiecza nas przed przenikaniem do wewnątrz alergenów, toksyn i drobnoustrojów chorobotwórczych. Prowadzi to do poprawy spójności skóry i zapobiega nadmiernej utracie przez nią wody, dlatego polecamy suplement diety marki Oeparol zawierający olej z wiesiołka. Z kolei olej spożywany jako dodatek do potraw lub przyjmowany w postaci suplementu diety może wpływać bezpośrednio na komórki w skórze właściwej. Dzięki temu poprawia się jej elastyczność i jędrność.

Jeśli chcemy wykorzystywać olej z wiesiołka jako dodatek do potraw, powinniśmy pamiętać, że najwięcej właściwości zachowuje, gdy jest podawany na zimno. Dlatego warto stosować go również jako dodatek do sałatek, domowych past warzywnych czy dressingów.

Bibliografia

  • Z. Adamski, A. Kaszuba: Dermatologia dla kosmetologów, Wydawnictwo Elsevier, 2010, 60-150.
  • K. Karłowicz-Bodalska, T. Bodalski: Nienasycone kwasy tłuszczowe i ich właściwości biologiczne i znaczenie w lecznictwie, Borgis-Postępy Fitoterapii, 2007, 46-56.
  • M. Molski: Nowoczesna Kosmetologia, Wydawnictwo PWN, 2014, 152-654.
  • A. Zielińska, I. Nowak: Kwasy tłuszczowe w olejach roślinnych i ich znaczenie w kosmetyce, Chemik, 68, 2014, 103-110.
Materiał sponsorowany przez
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze