Grupa wiekowa zaćmy (WIDEO)
Zaćma jest przypadłością osób w wieku starszym
Zaćma to inaczej zmętnienie soczewki oka. Objawia się zaburzeniami ostrości widzenia, szybkim męczeniem się oczu, widzeniem "za mgłą", zniekształconym widzeniem przedmiotów oraz widocznie zmętniałą, białawą źrenicą. Choroba przebiega bezboleśnie.
Zaćma nieleczona może doprowadzić osobę chorą nawet do całkowitej i nieodwracalnej ślepoty.
Zaćma, czyli katarakta, jest najczęściej przypadłością osób w starszym wieku. Nie dotyczy jednak tylko i wyłącznie tej grupy wiekowej.
Istnieją różne rodzaje zaćmy, które mogą pojawić się bez względu na wiek. Są to:
- zaćma pourazowa: zmętnienie soczewki jest wywołane urazem (zaćma popromienna, hutnicza, elektryczna);
- zaćma powikłana: zmętnienie jest wywołane inną chorobą narządu wzroku (zaćma jako powikłanie jaskry czy retinopatii barwnikowej);
- zaćma następowa: zmętnienie jest efektem chorób ogólnoustrojowych (zaćma cukrzycowa, tężyczkowa, kortyzonowa, galaktozowa);
- zaćma wrodzona.
Tylko jeden rodzaj zaćmy – zaćma starcza – występuje wyłącznie u osób starszych (po 45. roku życia, im osoba starsza, tym większe ryzyko choroby). Przypadki tego rodzaju zaćmy są jednak najczęstsze ze wszystkich. W związku z tym to osoby starsze stanowią większość pacjentów przechodzących operację leczenia zaćmy. Operacja leczenia zaćmy to wszczepienie nowej soczewki. Przedtem należy usunąć starą, zmętniałą soczewkę za pomocą zabiegu o nazwie fakoemulsyfikacja. Taki małoinwazyjny zabieg polega na rozbijaniu zmętniałych mas w soczewce i wyssaniu ich. Na ich miejsce wszepia się sztuczną soczewkę.
Na temat grupy wiekowej, której dotyczy zaćma, wypowiada się prof. dr hab. Roman Goś, okulista.