Leczenie osteoporozy
Leczenie osteoporozy to w dużej mierze działania prewencyjne. Najważniejszym postępowaniem u pacjentów z osteoporozą jest zapobieganie złamaniom poprzez zahamowanie postępu choroby oraz zwiększanie gęstości kośćca. Nie ma możliwości pełnej rekonstrukcji tkanki kostnej, więc osteoporoza jest uznana za chorobę nieuleczalną, ale prawidłowe postępowanie może zahamować jej dynamiczny rozwój. Terapia musi przebiegać dwutorowo i niezbędna jest współpraca pacjenta. Zmiana stylu życia, przede wszystkim regularna, umiarkowana i mało urazowa aktywność fizyczna (np. codzienna gimnastyka albo pływanie), obligatoryjne rzucenie palenia oraz dieta bogata w wapń i witaminę D, jest niezbędna do osiągnięcia celu terapeutycznego.
1. Farmakologiczne leczenie osteoporozy
Farmakoterapia ma także ogromne znacznie. Lekarz ma do dyspozycji wiele leków oraz suplementów diety, które wspomagają tkankę kostną.
1.1. Bisfosfoniany
Bisfosfoniany hamują rozpad tkanki kostnej. Są terapią pierwszego rzutu. Mają udowodnione działanie zmniejszające ryzyko złamania kręgów i kości udowej. Ze względu na ich słabe wchłanianie z przewodu pokarmowego muszą być zażywane na czczo (najlepiej 30 minut przed śniadaniem) i popijane wodą. Należy pamiętać, że po przyjęciu tabletki przez 30 minut nie należy się kłaść. Bisfosfoniany, jeśli „utkną” w przełyku, mogą powodować jego podrażnienie. Na rynku dostępne są także bisfosfoniany w formie dożylnej, niepowodujące takich działań niepożądanych.
1.2. Selektywne modulatory receptora estrogenowego (SERM) (raloksifen, tamoksifen)
Leki z tej grupy mają dualistyczną naturę. W niektórych tkankach niwelują działanie estrogenów (gruczoł piersiowy, błona śluzowa macicy), a w innych pobudzają receptor estrogenowy, czyli działają podobnie do naturalnego estrogenu. Wśród tej drugiej grupy znajduje się tkanka kostna. Ze względu na swoją podwójną naturę leki z grupy SERM mogą powodować objawy menopauzopodobne, m.in. uderzenia gorąca. Dodatkowo stosowanie tego leku może zwiększać ryzyko zakrzepicy żył głębokich.
1.3. Kalcytonina
Jesthormonem pozyskiwanym z łososia.Może być podawana podskórnie, domięśniowo oraz, w najbardziej rozpowszechniony sposób, w inhalacjach donosowych. U pacjentów po złamaniu ma działanie przeciwbólowe, dlatego w tej grupie stosowana jest jako terapia pierwszego rzutu. Po wyleczeniu złamania najczęściej zamienia się ten lek na bisfosfonian.
1.4. Teryparatyd
Jest syntetyczną wersją ludzkiego hormonu – parathormonu. Reguluje gospodarkę wapniową. O ile powyżej wymienione leki wpływają głównie na hamowanie resorpcji tkanki kostnej, teryparatyd pobudza wzrost kości.
1.5. Ranelinian strontu
Podobnie jak teryparatyd pobudza tworzenie kości, ale dodatkowo zmniejsza resorpcję tkanki. Jako terapię wspomagającą należy wymienić hormonalną terapię zastępczą(skojarzoną – estrogeny i progestageny). Choć poprawia ona stan kośćca, to ma niekorzystne działanie na układ naczyniowy i zwiększa ryzyko choroby zakrzepowej, a przy długoletnim stosowaniu - raka piersi i macicy.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.