Kardiologia

Dziedziną kardiologii są choroby serca i układu krążenia. Zmiany naczyniowe wpływają na pracę mięśnia sercowego i zwykle związane są z miażdżycą. Polska ma wysoki wskaźnik zachorowalności na choroby układu krążeniowego. Serce bije niezmordowanie od urodzenia do śmierci, sto tysięcy razy na dzień, dwa i pół miliarda razy w okresie życia trwającego 70 lat. Najskuteczniejszą profilaktyką w utrzymywaniu dobrej kondycji serca jest zdrowe odżywianie, ruch na świeżym powietrzu i unikanie nałogów.

Najczęstszymi chorobami układu sercowo-naczyniowego są: choroba wieńcowa, niewydolność serca, arytmia serca, zawał, blok przedsionkowo-komorowy, zakrzepowo-zarostowe zapalenie tętnic, częstoskurcz komorowy, skaza krwotoczna, wzrost stężenia cholesterolu, nadciśnienie tętnicze, zakrzepica żył, zapalenie mięśnia sercowego, zwężenia zastawek. W dziedzinie kardiologii mieszczą się nie tylko wrodzone i nabyte schorzenia serca. Obejmuje ona także choroby układu krwionośnego. Całkowita długość naczyń krwionośnych u przeciętnie wysokiego człowieka wynosi około stu tysięcy kilometrów.

Postępowanie i badania kardiologiczne mają na celu:

• rozpoznawanie wrodzonych i nabytych chorób serca, układu krążenia i naczyń krwionośnych,
• wsparcie i prowadzenie w czasie rehabilitacji pacjentów z chorobami serca i układu krążenia oraz socjalno-medyczną ocenę ich zawodowej odporności,
• podstawową intensywną opiekę medyczną,
• badanie serca za pomocą ultradźwięków (np. echokardiografia),
• diagnostyczne cewnikowanie serca, m.in. z koronarografią,
• interdyscyplinarne ustalanie wskazań do leczenia,
• ocenę badań diagnostycznych i technik leczenia operacyjnego.

W obrębie kardiologii wyróżnia się kardiochirurgię, zajmującą się operacyjnym leczeniem serca i naczyń krwionośnych. Obecnie wady serca można leczyć już w życiu płodowym dziecka.