Koronawirus w Polsce. Personel medyczny jest niedoinformowany

We Włoszech zanotowano lawinowy wzrost zakażeń koronawirusem oraz kilka przypadków śmiertelnych. Czy polska służba zdrowia ma świadomość zagrożenia i zna wytyczne GIS oraz MZ? Okazuje się, że pomimo tego, że są one ogólnie dostępne, personel medyczny nie do końca potrafi udzielić podstawowych informacji. Polski turysta, który wrócił z Włoch i zaobserwował u siebie niepokojące objawy, może poczuć się zdezorientowany i zderzyć się z tzw. spychologią.

1. Rośnie liczba zakażeń koronawirusem

Za nami okres ferii zimowych związany z częstszymi wyjazdami Polaków za granicę, w tym na narty do Włoch. To jeden z najbardziej lubianych przez naszych rodaków kierunków turystycznych, choćby z racji niedalekiej odległości i wielu atrakcji.

Tymczasem w ostatnich dniach na obszarze północnych Włoch (regiony Lombardia, Wenecja Euganejska, Piemont, Emilia Romania, Lacjum) obserwuje się rosnącą liczbę zakażeń koronawirusem SARS-CoV-2. W tej sytuacji polscy turyści są zaniepokojeni i po powrocie do kraju starają się zwracać uwagę na objawy sugerujące koronawirusa.

Zobacz film: "Wzrasta liczba osób zarażonych wirusem Zika"

Wychodząc naprzeciw temu, na stronie Ministerstwa Zdrowia oraz Głównego Inspektoratu Sanitarnego opublikowano instrukcję dla podróżnych wracających z Włoch. Czytamy w niej, że kiedy zaobserwujemy u siebie gorączkę powyżej 38 stopni, kaszel i problemy z oddychaniem, to "bezzwłocznie, telefonicznie należy powiadomić stację sanitarno-epidemiologiczną lub zgłosić się bezpośrednio do oddziału zakaźnego, lub do oddziału obserwacyjno–zakaźnego, gdzie określony zostanie dalszy tryb postępowania medycznego".

Jak to wygląda w praktyce? Niestety, czasami sam personel placówek medycznych w Polsce nie wie, gdzie skierować danego pacjenta.

2. Sposoby rozprzestrzeniania się koronawirusa

Wiadome jest, że do zarażenia się koronawirusem dochodzi drogą kropelkową poprzez wdychanie cząsteczek zawierających wirus. One z kolei pojawiają się w naszym otoczeniu podczas kaszlu albo kichania przez osobę zakażoną.

Wirus może też utrzymywać się na różnych powierzchniach, takich jak klamka do drzwi czy poręcz w autobusie. Nie jest jednak znany dokładny czas, w którym wirus może być na nich aktywny, jednak dotknięcie brudnej powierzchni dłonią, a potem dotknięcie ust, nosa lub okolic oczu stanowi realne zagrożenie. Lepiej zatem, żeby zakażona osoba miała jak najmniejszy kontakt z innymi ludźmi i od razu trafiła pod fachową opiekę.

Postanowiłam sprawdzić, na jaką pomoc i szybkość reakcji ze strony placówek zdrowia może liczyć osoba, która właśnie wróciła z Włoch i zaobserwowała u siebie niepokojące objawy.

3. Czy Polska jest świadoma zagrożenia koronawirusem?

Na pierwszy ogień w tej dziennikarskiej prowokacji wzięłam szpital w Wałbrzychu, który słysząc o objawach, od razu przekierował mnie na SOR. Tam z kolei usłyszałam, że najpierw powinnam zadzwonić do swojej przychodni w rejonie i umówić się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu. Poczułam się zagubiona w meandrach telefonów do wykonania, choć przecież zalecenie GIS jest proste – najpierw oddział zakaźny.

Podobnie w Biłgoraju odesłano mnie do zwykłej przychodni. Dopiero kiedy zadzwoniłam na oddział zakaźny, usłyszałam, że powinnam udać się do kliniki chorób zakaźnych w Lublinie, gdzie są przystosowane izolatki, odzież ochronna i jest możliwość zrobienia badań w kierunku koronawirusa.

Kolejny telefon, tym razem do Wojewódzkiej Przychodni Chorób Zakaźnych w Bydgoszczy, gdzie nareszcie pada sensowna rada, co ma zrobić zdezorientowana i zaniepokojona swoim stanem zdrowia turystka po powrocie z Włoch. Usłyszałam, że jak najszybciej należy się udać na izbę przyjęć szpitala zakaźnego przy ul. Floriana.

Postanawiam zadzwonić do innej placówki z listy tych, które są podobno przygotowane na przyjęcie pacjenta z podejrzeniem koronawirusa. Jednak na izbie przyjęć pani, z którą rozmawiam przez telefon, kieruje mnie do lekarza POZ, który jej zdaniem ma ocenić sytuację i postanowić co dalej.

To, co mówi moja rozmówczyni konsultuje na bieżąco z dyżurującym lekarzem. Wniosek z tego, że sama takiej wiedzy nie posiada. Dopytuję, czy to nie jest niebezpieczne - iść z podejrzanymi objawami do zwykłej przychodni i przebywać wśród innych ludzi o obniżonej odporności. W głowie rodzi się też pytanie, dlaczego odsyła mnie do przychodni, a nie mówi, że mam bezpośrednio zgłosić się do oddziału zakaźnego zgodnie z zaleceniem Głównego Inspektora Sanitarnego?

"Tu jakby pani przyszła, to też by pani przyszła między ludzi, dlatego musi pani zadzwonić i się zapytać, bo jak przywożą do nas pacjenta karetką, to wcześniej do nas dzwonią. Pacjent wchodzi innym wejściem, my jesteśmy odpowiednio ubrani. A jak tak pani przyjdzie z ulicy, to skąd ja mam wiedzieć, czy ma pani koronawirusa czy nie" – słyszę w odpowiedzi.

4. Tykająca bomba zegarowa

Podsumowując, to tylko kilka wybranych i wykonanych na chybił trafił telefonów z dostępnej listy szpitali, które powinny pacjenta podejrzanego o zakażenie koronawirusem otoczyć szczególną opieką. Nie da się oprzeć wrażeniu chaosu, spychologii, niedoinformowania, czy też zwykłej ignorancji, bo przecież wystarczy wejść na stronę MZ i GIS, żeby poznać zalecenia dotyczące odpowiedniego postępowania. Nie można też wychodzić z założenia, że to pacjent powinien mieć taką wiedzę.

Polski turysta po powrocie z Włoch może poczuć się osamotniony ze swoim problemem i zdezorientowany, a to przecież nie tak powinno działać, gdy koronawirus jest tak blisko nas.

Poprosiłam Ministerstwo Zdrowia o komentarz w tej sprawie, ponieważ kolportuje informacje i zalecenia do służb medycznych w naszym kraju. Do chwili publikacji tego tekstu odpowiedzi nie otrzymaliśmy.

PRZECZYTAJ TEŻ aktualizowane na bieżąco informacje na temat koronawirusa.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.