Metody wykrywania zaćmy (WIDEO)
Diagnostyka zaćmy
Jedynym badaniem wykrywającym zaćmę jest badanie w lampie szczelinowej. Lampa szczelinowa to biomikroskop z dołączonym do niego silnym źródłem światła, które jest kontrolowane przez lekarza (może zmieniać jego pozycję i rozmiar). W czasie badania można także wykorzystać tonometr, za pomocą którego bada się ciśnienie wewnątrzgałkowe. Lampa szczelinowa zawiera także podpórkę na brodę i czoło badanego. Obok stoi krzesło, na którym siada pacjent. Wysokość krzesła i pozycja podpórek jest dopasowywana do wzrostu pacjenta.
Dzięki mikroskopowi i światłu świecącemu w oko badanego, lekarz może zobaczyć bardzo dokładnie struktury przedniego odcinka oka (czyli twardówkę, spojówkę, soczewkę i rogówkę), a także część tylnego odcinka oka – centralną część ciała szklistego i częściowo siatkówkę (do tego używa się dodatkowej soczewki Hruby'ego). Lekarz w trakcie badania może zauważyć zmętnienie soczewki, blizny na rogówce i inne niepokojące zmiany. W przebiegu tego badania stwierdza się, jaka jest przezierność soczewki - to właśnie pozwala na diagnozę zaćmy. Badanie jest całkowicie bezbolesne.
Inne choroby narządu wzroku wykrywane dzięki temu badaniu to:
- zapalenie spojówek,
- zwyrodnienie plamki żółtej,
- odwarstwienie siatkówki,
- zespół Sjörgena,
- męty ciała szklistego,
- stożek rogówki,
- presbyopia,
- retinopatia barwnikowa,
- dystrofia Fuchsa.
Dzięki możliwości zbadania ciśnienia wewnątrzgałkowego, badanie to może posłużyć jako metoda diagnostyczna jaskry lub jej ryzyka.
Na temat tej metody wykrywania zaćmy wypowiada się prof. dr hab. Roman Goś, okulista.