Dzień dobry, jestem 31-letnią kobietą. Przypadkiem trafiłam na artykuł o białaczce, przez co zaczęłam zataczać coraz szersze kręgi w temacie i trafiłam na ten portal. Od dość długiego czasu zmagam się z różnymi dolegliwościami, a skoro większość występuje w białaczce, zastanawiam się czy powinnam zrobić dodatkowe badania, tym bardziej, że nie potrafię znaleźć przyczyn kiepskiego samopoczucia. Jeśli wskazana jest specjalistyczna diagnostyka, to jakie dokładnie badanie są konieczne? Objawy: chroniczne osłabienie/zmęczenie, częste i utrzymujące się mimo leczenia infekcje, stale podwyższona tempertura ciała (od 37 nawet do 37,4 stopni C), siniaki (bardzo często nie wiem, skąd się biorą), krwawienia z nosa w momentach większego osłabienia, częste bolesne "stany zapalne" dziąseł, bóle stawów i kości (z tego powodu badano u mnie obecność przeciwciał p-SS A i p-SS B - raz badanie wyszło pozytywnie, innym razem negatywnie; ogólnie przeszłam podczas hospitalizacji szereg badań pod kątek zespołu Sjogrena, co nie do końca zostało potwierdzone), zwykle powiększone węzły chłonne (stwierdzenie przez lekarza), powiększenie śledziony stwierdzenie przez lekarza podczas rutynowego badania (mam częste bóle w lewym podżebrzu), kołatanie serca - stwierdzone włóknienie zastawek, objawy neurologiczne (wszelkie badanie zlecone przez neurologa nic nie potwierdziły), tj. dwa epizody z niedowładem, neuropatie, zaburzenia równowagi i widzenia - nie wspominając o bólach głowy; nocne poty (raz na jakiś czas), wielomocz. W takcie wspomnianej hospitalizacji wykryto u mnie antygen HLA B27 (występujący podobno u pacjentów z białaczką - co stwierdzili naukowcy z Hong Kongu). Posiadam też dwa razy wyższy poziom granulocytów kwasochłonnych. Dodam, że mój pradziadek zmarł na białaczkę wiele lat temu. Czytałam, że sama podstawowa morfologia może wyjść dobrze mimo obecności białaczki. Czy to prawda? Dziękuję za szybką odpowiedź, Gosia

Witam, jestem mamą 4-miesięcznej Karolinki, u której 2 miesiące temu wykryto białaczkę aml typ 5. Obecnie mieszkamy w Szkocji, mała zaczęła właśnie drugą chemioterapię. Podczas podawania pierwszej chemii niestety zostało zakażone wkłucie centralne oraz mała dostała jakiejś infekcji wirusowej. Cały czas się zastanawiam, czy dobrze zrobiliśmy decydując się na leczenie tutaj, czy może lepiej wracać do Polski... Nie mogę nigdzie znaleźć informacji na temat, jak wygląda leczenie tego typu białaczki w Polsce, jaką chemię się podaje i czy konieczny jest przeszczep. Córka po pierwszej chemii ma remisję, ale lekarze powiedzieli, że musi mieć 4 chemie, a przeszczep będzie miała dopiero wtedy, jeżeli będzie nawrót choroby i że w grę wchodzi jedynie przeszczep od niespokrewnionego dawcy. Obecnie jej chemia nosi nazwę " ADE" dostaje C***, D*** , E*** oraz przy pierwszej chemii dostała jeszcze dodatkowo M***. Czy w Polsce też dostałaby taką chemię? Czy może są jakieś lepsze leki? Czy leczenie w Polsce jest bezpłatne? Cały czas czytam, że w Polsce rodzice dzieci proszą o wpłacanie pieniędzy na leczenie.

Witam, bardzo nurtuje mnie pytanie, na które nie umiem nigdzie znaleźć odpowiedzi. Moja 13- letnia córka jest chora na ALL. Jest leczona chemioterapią, uzyskała remisję i w zeszłym tygodniu rozpoczęła protokół powtórkowy. Zakwalifikowano ją dla średniej grupy ryzyka i do tej pory wydawało mi się, że tylko ze względu na wiek. Jednak kiedy przeglądałam wczoraj pierwszą kartę informacyjną ze szpitala - zawierającą wszystkie badania przy stawianiu diagnozy - przy badaniach genetycznych znalazłam zapis : " (...) przy ABL1 odczytano trzy odpowiedzi zamiast spodziewanych dwóch - zidentyfikowano powielenie genu ABL1 (...)" Jednocześnie w badaniu nie stwierdzono chromosomu philadelphia - czyli przemieszczania między chromosomem 9 a 22. We wszystkich dostępnych dla mnie źródłach o genie ABL1 jest mowa tylko w nawiązaniu do tej mutacji (chromosom philadelphia). A ja chciałabym wiedzieć, jaki wpływ na rozwój choroby, jej przebieg lub ryzyko wznowy ma samo powielenie genu ABL1. Za co ten gen odpowiada? Czy jego powielanie się jest dziedziczne? Proszę też o inne informacje z tym związane, ale napisane przystępnym językiem, bo ja nie jestem lekarzem. Z góry dziękuję i pozdrawiam, ŻC

Przy rutynowym badaniu rozpoznano u mnie leukocytozę z limfocytozą. Po biopsji szpiku kostnego została rozpoznana LLC stadium O wg Reia, ostatecznie potwierdzona badaniem immunofenotypowania. W szpiku mam przewagę komórek limfatycznych - 35,5 %. Od miesiąca jestem przerażona tą straszną chorobą i szukam pomocy. Pozostawiono mnie samej sobie, gdyż mam być pod obserwacją i czekać na kontrolne badania za 3 m-ce. Nie mam powiększonych węzłów chłonnych. Uczucie strachu i niepokoju paraliżuje mnie i chciałabym jakoś zapobiegać, aby choroba nie postępowała. Wiem, że jest to choroba nieuleczalna, ale dlaczego nie ma żadnej profilaktyki?! Czytam o medycynie komórkowej dr Ratha, że pozytywne działanie ma synergia mikroelementów - czy mogę to stosować? Przez miesiąc piłam zioła Klimuszki na białaczkę, potem now Total Well-Being (też preparat ziolowy), obecnie sok z noni i sok świeży z ekologicznej marchewki. Chciałabym się wzmocnić i uodpornić na infekcje. Przez cały czas towarzyszy mi uczucie strachu i niepokoju co dalej. Chciałabym zahamować rozsiew komórek rakowych. Czy to w ogóle się da? Bardzo proszę o odpowiedź. Z poważaniem

Mam 21 lat i pewne dziwne objawy, których się trochę obawiam. Kilka dni temu zemdlałam w kościele. Byłam w pozycji stojącej i było dość duszno, aczykolwiek przestraszyłam się, gdyż pierwszy raz mi się to zdarzyło, nigdy wcześniej nie zemdlałam. Zaistniała sytuacja miała miejsce w niedzielę, cały dzień czułam się osłabiona. Wieczorem odczuwałam ból gardła. Następnego dnia, w poniedziałek, również do ok. godziny 15 czułam wyraźne osłabienie i robiło mi się duszno. We wtorek postanowiłam zrobić sobię badanie krwi i moczu (przy pobieraniu krwi o mało nie doszło do omdlenia). Dziś odebrałam wyniki - mam lekki nadmiar leukocytów i wyraźny niedobór limfocytów. Jeszcze nie byłam u lekarza, mam nadzieję że to osłabienie organizmu jest chwilowe. Chciałam jeszcze zaznaczyć, iż parę godzin po wykonaniu badań dostałam okres. Moje pytanie brzmi: czy moje objawy powinny mnie skłonić do pójścia do lekarza? Czy mogą być jedynie przyczyną zbliżającego się okresu? Czy jest jakieś prawdopodobieństwo, iż mam białaczkę?

Witam, mam pytanie dotyczące bliskiej mi osoby, która zachorowała na AML M5. Mężczyzna - wiek 59 lat. Objawy choroby nagle wystąpiły: wysoka gorączka, poty nocne. Przy rozpoznaniu liczba leukocytów 173 tys. Choroby współtowarzyszące: dusznica bolesna stabilna, miaźdźyca uogólniona, tętniak aorty brzusznej. Przyjął 1cykl chemioterapii wg schematu DA - zredukowane dawki cytostatyków ze względu na chorobę serca. Wykonano badanie molekularne (ct genu Abl) wynik: FLT3-ITD NEG, MLL-PTD NEG , EVI-1 NEg. Bardzo proszę o interpretację tego wyniku. W trakcie pobytu w klinice u pacjenta kilka razy następowało załamanie stanu zdrowia: niewydolnośc krążenia, płyn w worku osierdziowym, obrzęki obwodowe, niewydolność oddechowa. Po ok. miesiącu chory został wypisany do domu, będąc pod stałą kontrolą hematologiczną i przygotowując się do kolejnej chemioterapii. W międzyczasie doszło do pogorszenia stanu ogólnego - biegunki z nudnościami - odwodnienie, zacinienie prawego płuca o charakterze zapalnym, niewydolność lewej komory serca. Obecnie pacjent przebywa w szpitalu celem doprowadzenia go do stanu pozwalającego powrót na oddział hematologiczny. Zwracam się z serdeczną prośbą o informację dotyczącą rokowań tego przypadku. Z góry bardzo dziękuję.

Witam! Moja mama 3 lata temu zachorowała na przewlekłą białaczkę limfatyczną. W zeszłym roku ok. sierpnia zakończyła leczenie (chemia dożylna), w chwili obecnej choroba jest stabilna, wyniki bardzo dobre. Pojawiły się jednak ok. 2 miesiące temu zmiany skórne: swędzące krostki z obwódką wokół i inne swędząco-piekące miejsca. Dermatolog leczył mamę w kierunku uczuleń pougryzieniowych, ale lekarstwa nie skutkują i naprowadził nas, że to mogą być zmiany związane z białaczką. Tłumaczył, że w momencie gdy choroba jest w miarę stabilna organizm może tak reagować w związku ze zmniejszoną odpornością. Czy takie zmiany skórne są możliwe w tej chorobie i jaka jest ich przyczyna, jak to leczyć?

Witam. Jestem 17-letnią dziewczyną. Pół roku temu zaczęłam kiepsko się czuć - byłam bardzo osłabiona, potrafiłam spać 7 - 8 godzin w nocy, a w dzień jeszcze 3 lub 4 godziny (dodam, że jest to u mnie stan wyjątkowy, ponieważ zawsze wyznawałam zasadę, że szkoda życia na spanie, a i mój organizm bardzo szybko potrafił się zregenerować - zazwyczaj wystarczyło mi 5 godzin snu, później sama się budziłam). Po krótkim czasie postanowiłam odwiedzić lekarza pierwszego kontaktu w celu skierowania mnie na badania morfologii. Niezwłocznie wykonałam je i następnego dnia skonsultowałam się z lekarzem. Kazała mi niezwłocznie powtórzyć badanie, ponieważ była mocno zaniepokojona. Wyniki (przedstawiam tu jedynie zaburzone parametry oraz mikroskopowy rozmaz krwi) przestawiały się następująco: -za pierwszym razem - WBC 3,98 * 10^9/L NEU 1,29 *10^9/L NEU% 32,4 % LYM% 56,0 % ZA DRUGIM RAZEM (przerwa między pierwszym a drugim badaniem wynosiła około 2 tygodnie), -za drugim - WBC 3,46 *10^9/L NEU 1,16 *10^9/L NEU% 33,5 % LYM% 51,0 % MONO% 13,300 %. Badania wykonywane były w marcu b.r., później zostałam skierowana do szpitala na oddział hematologii, na którym wykonano mi badania pod kątem białaczki, były one również złe, jednakże lekarz stwierdził, że na razie nie ma potrzeby dalszego leczenia. Od tego czasu nie zauważyłam poprawy, co więcej - obniżyła mi się odporność (w ciągu miesiąca byłam chora na anginę 3 razy, mimo, że przyjmowałam w tym czasie antybiotyki), nie prowadzę hulaszczego trybu życia, dodatkowo zauważyłam liczne siniaki na całym ciele - począwszy od rąk, a kończywszy - NAWET - na wewnętrznej stronie ud. Siniaczki te utrzymują się nawet do 2 tygodni, a i prawdopodobieństwo uderzenia się przeze mnie i stąd powstania wylewu jest nikła, gdyż jestem osobą ostrożną. Czy wyniki badań faktycznie nie wskazują na nic niepokojącego? Dodam jeszcze, że zawsze miałam idealne wyniki badań. Co więcej - nawet, kiedy chorowałam na anoreksję (do 15. roku życia) moje wyniki badań były zadowalające, oczywiście, miałam nieznacznie zmniejszoną ilość żelaza, magnezu etc., ale krwinki białe, czerwone i wszystkie inne parametry były w normie. Nawet lekarze dziwili się, ponieważ w przypadku anoreksji naturalnym zjawiskiem są mocno zaniżone parametry. Pozdrawiam i z góry dziękuję za szybką odpowiedź. Bardzo mi na tym zależy.