Witam, Mam 13 lat. Mój wzrost to 155 cm, ważę 56 kg. Nie stosowałam żadnych diet wcześniej. Nie jestem na nic chora. Od roku nie miałam nawet przeziębienia. W mojej rodzinie nikt nie jest chory na otyłość ani nadwagę. Każdego dnia jem śniadanie o 6 rano, zaraz po przebudzeniu. A potem drugie śniadanie. Zazwyczaj jestem w szkole do 14, a w domu dopiero o 15. Jem dość dużą porcję obiadu, a potem sytą kolację. Brakuje mi słodyczy, ale umiem się powstrzymać i ich nie jem. Proszę pomóżcie mi :)

Cześć, mam 13 lat, ważę 49 kg przy wzroście 159 cm. Od 2 lat nie ćwiczę, ponieważ zabronił mi tego lekarz. Nie mogę biegać ani uprawiać żadnych sportów, które wymagałyby pracy nóg. Nie jestem otyła, ale nie mogę się pochwalić wspaniałą figurą. Bardzo chciałabym zrzucić parę kilogramów. Sama dieta pewnie nie pomoże. Odrzuciłam wszelkie słodycze i smakołyki, staram się odżywiać prawidłowo. Najgorzej wyglądają moje uda, ale jak wyszczuplić uda, skoro nie mogę ich obciążać?

Zdarza się, że rano nie jem śniadania, ponieważ śpieszę się do szkoły. Pierwszy posiłek jem więc około godziny trzynastej. Gdy wracam do domu (ok. 17.35), mam obiad. Zazwyczaj jest to tylko drugie danie. Czasem jem jakiś owoc. Obiecałam sobie, że gdy to się skończy i będę już mogła ćwiczyć, zabiorę się za siebie. Jakie ćwiczenia mogę wykonywać na samym początku, żeby się nie przeforsować? Proszę o pomoc i dziękuję za ewentualną odpowiedź. Pozdrawiam

W ciągu 1,5 m-ca przytyłam 20 kg przy normalnej ilości spożywanych posiłków. Nie jem słodyczy, śmieciowego jedzenia (chipsów, fast-foodów, itp.). Zdrowo się odżywiam. Teraz te, mimo, że nagle zaczęłam strasznie tyć, kilka kg na tydzień i w 2 m-ce z rozmiaru 34 "urosłam" do rozmiaru 40. Zawsze byłam filigranowa, ważyłam niespełna 50kg przy wzroście 160cm, a teraz ważę 70 kg. Bardzo mnie niepokoi co się ze mną dzieje. Myślę, że to zapewne jakaś choroba. Robiłam następujące wyniki i wszystko w normie, tzn:  usg tarczycy i hormony tarczycy w porządku,  cukier ok, próby wątrobowe też, z negatywnych badan wyszły tylko, albo aż dodatnie ANA, śladowa obecność przeciwciał dsDNA.  Reumatolog wykluczył, i są one przyczyną tycia, wręcz przeciwnie stwierdził, że w przypadku kolagenozy chudłabym, bądź ewentualnie puchła, a ja ewidentnie mam szybki przyrost tkanki tłuszczowej, nad którym nie mogę zapanować. Byłam również na konsultacji ginekologicznej, usg dopochwowe i również wszystko ok.  Nie wiem już gdzie się udać, do jakiego specjalisty, podejrzewałam, że może to zaburzenia przysadki mózgowej bądź nadnerczy? Endokrynolog stwierdził, że jak tarczyca w porządku to problem endokrynologiczny nie jest przyczyną mego tycia. Na sugestie, że to może nadnercza obejrzał mnie dokładnie uznając, że tyje równomiernie, więc zaburzenie nadnerczy odpada. Faktycznie moje tycie nie jest typowo "cushingowskie", ale to przecież nie jedyna wskazówka przy chorobach tego narządu. Nie wiem, po prostu gdybam co to może w końcu.  Z objawów dodatkowych mam czasem równoczesne, świdrujące bóle podudzi i okolicy lędźwiowej, nasilające się po chodzeniu. Poza tym nawracające stany podgorączkowe, ale mój największy lęk wywołuje przede wszystkim to mega szybkie tycie. Jestem coraz bardziej tym sfrustrowana, bo lekarze u których byłam nie potraktowali mój problem poważnie i usłyszałam tylko: przytyła Pani to przytyła, tragedia się nie dzieje. Nie byłabym taka pewna, bo według mnie 20 kg w 6 tygodni to sygnał budzący niepokój. Znajomi i rodzina już nie nie poznają. Co im się dziwić, jak nagle stałam jeszcze raz taka, jak byłam. Z drobnej kruszynki w "monstrum"...  

Witam! Mam 12 lat, ważę 31 kg i mam 143 cm wzrostu;( nie widać tak po mnie, że jestem bardzo chudy, jestem porównywalny do rówieśników. Lecz bardziej się martwię wzrostem:(( Jestem najniższy z klasy, wszyscy mieli już tzw. skok wzrostu, a ja..., a ja nic. Bardzo proszę o odpowiedź. Sprawdzałem w przeróżnych tabelkach wzrostu, wieku i wagi. O dziwo się w nich mieszczę. Pozdrawiam i oczekuję szybkiej odpowiedzi!

Witam serdecznie. Jestem osobą zdrową. Moja waga to 75 kg przy wzroście 171 cm. Bardzo chciałabym zrzucić tak około 10 kg. Dwa lata temu urodziłam córkę i od tej pory nie udało mi się wrócić do wagi przed ciążą - nawet kilka kilogramów przybyło. Do tej pory nie stosowałam żadnych diet tylko ćwiczyłam, ale z przerwami. Mój tata ma dużą nadwagę. Moja nadwyżka kilogramów bierze się po pierwsze z przejścia na mniej aktywny tryb życia. Obecnie nie pracuję - zajmuję się córką i domem.

Po drugie - niezdrowo się odżywiam, często jem w pośpiechu i byle co. Przykładowe menu: - śniadanie: biały chleb z margaryną i wędliną (najczęściej kiełbasa wędzona swojego wyrobu lub szynka swojego wypieku), do picia: herbata z dwoma łyżkami cukru; - przekąski: słodycze - głównie czekolada, ciasto i słodka kawa z mlekiem; - podobiadek: przekąska w postaci smażonego jajka z kawałkiem białego chleba, do picia herbata; - obiad: zupa typu pomidorowa na rosole lub jakaś inna, na drugie danie ziemniaki + sos + surówka + mięso (najczęściej wieprzowina); - kolacja: nie mam czasu, więc jem coś słodkiego lub piję jakieś ziółka - melisę lub rumianek.

Nie potrafię zorganizować takiego menu, żeby było zdrowe i jednocześnie nie za drogie. Najchętniej zmieniłabym nawyki dla wszystkich domowników, byśmy jedli zdrowo, ale mnie samej to nie wychodzi. Proszę o pomoc. Chcę się zdrowo odżywiać i wrócić do normalnej wagi. Dodam, że mam ograniczony budżet - mogę dziennie na jedzenie wydać maksymalnie 30 złotych dla trzech osób.

Wiek 23 lata, waga 65 kg, wzrost 158 cm. Staram się jeść zdrowo - pełnoziarniste pieczywo, warzywa, ale mam słabą wolę i często podjadam. Mam pracę zmianową. Czasem pracuję nocami (od 22.00 do 6.00 rano), wtedy napada mnie ochota na coś niezdrowego. Nie wiem, co mogę zjeść, żeby zaspokoić ochotę. Czy w ogóle powinnam w nocy jeść?  

Witam serdecznie. Mam 39 lat, 171 wzrost i 85 kg, przez niecały rok przytyłam ponad 10 kg. Nie radzę sobie z tym ciągle jestem głodna. Jem dużo kanapek, nawet jak zjem obiad czuję, że musze zjeść kanapkę i to mnie gubi, słodyczy raczej nie jadam, jadam dużo bananów bo lubię, fast foodów też raczej nie jadam, obawiam się, że gubi mnie chleb. Chciałabym ważyć ok. 65 - 67 kg, ale sama nie dam rady, proszę o fachową poradę. Pozdrawiam

Chciałabym schudnąć 4 kg, mam na to 70 dni. Moje dane: 18 lat, 168 cm, 57 kg -> 53 cel, 87-68-93. Czy jestem aktywna? zależy pod jakim względem, tzn. ćwiczę na WF-ie (3 h tygodniowo), w domu staram się 1 h dziennie kręcić hula-hoop, robię półbrzuszki, jakieś ćwiczenia na nóżki kiedy mam czas, rozciągam się, czasem jakieś spacerki i biegi. Zastanawiam się, czy jedząc 1400 kcal dziennie, uda mi się w 70 dni osiągnąć mój cel!! Nie jem białego pieczywa, jeśli już to ciemne lub mace!! Ograniczam słodycze, ziemniaki, makaron, biały ryż. Jem dużo otrębów, serków wiejskich, jogurtów naturalnych itp. Mój główny problem to masywne nogi - 38 cm w łydce i 55 w udzie ;/ Bardzo proszę o doradzenie mi!!! Jeśli znacie dobre sposoby na wyszczuplenie dolnych partii ciała, to bardzo proszę napiszcie!!

Mam 12 lat i ważę 70 kilogramów, jestem chłopakiem. Zazwyczaj dużo siedzę przy komputerze i chodzę na siłownię - godzina na tydzień (szkolna). A także 3 wf-y, na których jestem zazwyczaj aktywny. Próbowałem diet, ale nie mogę się przemóc. Jak jestem głodny, wyzwala się we mnie takie coś, że muszę zjeść, inaczej jestem wściekły i niemiły. Niektórzy śmieją się ze mnie, że jestem gruby... Nie byłem u żadnego lekarza, lecz nie sądzę, żeby przyczyna tkwiła w chorobach. Nie choruję na choroby przewlekłe.

Zazwyczaj w dzień szkolny jem: - śniadanie - mleko z płatkami musli (fit), - II śniadanie (w szkole) - kanapka z szynką bądź serem i niewielką ilością masła, - obiad - szkolny, podobno są komponowane przez dietetyków, - kolacja - zazwyczaj jem kanapkę, np. z serem i ostrym sosem na gorąco bądź zwykłą kanapkę. Jednak bardzo często sięgam po ser. Między posiłkami jem ciastka, paluszki, chipsy o wiele rzadziej... Cały czas tyję, błagam o pomoc! Chcę mieć normalne dzieciństwo, a nic nie mogę zrobić... :( Myślę, że gdybym poszedł np. na gimnastykę (którą lubię, bezproblemowo robię odmyk) ludzie by mnie wyśmiali. Szczególnie grupa dla dzieci. Pomocy!

Więc tak. Zacznę od tego, że mam straszne kompleksy na swoim punkcie, związane ze swoją figurą. Zamierzam to zmienić. Oczywiście kiedyś już podejmowałam próby odchudzania się. Jestem dziewczyną i mam 18 lat. Ważę około 62 kg przy wzroście 162 cm. Chciałabym zrzucić przede wszystkim brzuszek, boczki, trochę tyłek i trochę uda. Już zaczęłam się odchudzać. Nie jem czegoś, co zawiera tłuszcz. Ograniczam jedzenie i nie jem nic po 18. W poniedziałek byłam biegać pierwszy raz. Czułam się fatalnie przez to, że na dworze jest zimno jak nie wiem. Od listopada zamierzam zapisać się albo na fitness albo na siłownię. Co mi bardziej pomoże i czy w ogóle pomoże?:) Z góry dziękuję za odpowiedź