Witam, od dłuższego czasu cierpię na impotencję psychogenną. Jestem totalnie załamany i wątpie, żebym dał sobie z tym radę samemu. Potrzebuję więc pomocy lekarza. Tu pojawia się problem. Po pierwsze, w Olsztynie nie ma żadnego seksuologa. Po drugie, nawet gdyby był, to jest to lekarz prywatny, a przecież nie podejdę do rodziców i nie powiem, że mam 18 lat i problemy z erekcją, więc dajcie mi pieniądze. Czy jest jakikolwiek sposób rozwiązania moich problemów ze wzwodem? Czy do końca życia będę doznawał tak ogromnego wstydu? Proszę o odpowiedź.

Witam serdecznie. Przeczytałem juz setki artykułów dotyczących imoptencji i śmiało mogę stwierdzić, iż moim problemem jest impotencja psychogenna. Dużo czytałem na ten temat, próbowałem nie jednego leku dostepnego bez recepty i zero zmian! W moim przypadku problem trwa od ponad roku. Problem wygląda nastepująco: byłem w związku z byłą dziewczyną ponad 4 lata, nigdy nie miałem problemu z potencją. Nagle czar prysnął, rozstałem się z dotychczasową dziewczyną i znalazłem inną partnerkę. Po około 2 miesiącach doszło do zbliżenia. Byłem w 100% trzeźwy, lecz niestety, jak się okazało, niedysponowany. Ogarnął mnie strach, wstyd oraz depresyjny nastrój po nieudanym zbliżeniu i tak zakończył się mój kolejny związek. W przeciągu roku miałem okazję przespać się z dwiema innymi dziewczynami, lecz pojawił się ten sam problem i do zbliżenia nie doszło. Za każdym razem jest coraz gorzej :( Nerwy się nasilają, a ja popadam w coraz większą depresję. Obawiam się, że będzie coraz gorzej, ciężko mi o tym mówić, ale miewałem nawet myśli samobójcze. Zapomniałem dodać, iż w międzyczasie po tym, gdy już nie byliśmy razem, miałem okazję zbliżyć się seksualnie z moją pierwszą partnerką, tzn. tą, z która byłem przez 4 lata i problem się nie pojawił. Problem pojawia się w przypadku nowych dziewczyn. Nie mam problemu ze wzwodem podczas masturabacji, która ze względu na brak dziewczyny jest coraz częstsza. Co jest ze mna nie tak? Proszę o jakąkolwiek pomoc :( Może orientuje się Pan, gdzie w pobliżu Ostrowa Wielkopolskiego znajdę jakiegoś porządnego seksuologa. Z góry bardzo dziękuję za jakiekolwiek informacje. Pozdrawiam

Witam, od zawsze byłem nieśmiały w stosunku do dziewczyn. Pewnego razu nie mając nigdy wcześniej żadnej dziewczyny i jak wiadomo kontaktów seksualnych postanowiłem skorzystać z usług prostytutki. Niestety nie miałem wzwodu, poszedłem do innej i także nic z tego. Odwiedziłem więc seksuologa, opowiedziałem mu o całej sprawie, o uzależnieniu od masturbacji od wczesnego dzieciństwa itd. Kazał mi spróbować jeszcze raz ale tym razem z pomocą jednej z benzodiazepin i niebieskiej tabletki. Było lepiej - nie miałem pełnego wzwodu, ale była poprawa. Od liceum miałem lekką depresje a po całym tym zdarzeniu mi się pogorszyło i zacząłem brać antydepresanty - oczywiście mam problemy z samooceną, pewnością siebie itd. Proszę o pomoc.

Witam, mam 27 lat i ostatnio moja koleżanka powiedziała mi, że „bardzo szybko dochodzę”. To dało mi do myślenia. Co może być tego przyczyną? I czy rzeczywiście problem nie jest większy, nie siedzi głębiej? Czy mój popęd seksualny jest prawidłowy? Od dziecka nie potrafię się powstrzymać od masturbacji, czasem robię to kilka razy dziennie. Gdy poznaję kobietę bardzo szybko doprowadzam do zbliżenia, po czym taka znajomość długo nie jest przeze mnie podtrzymywana i spotykam się z kolejna kobietą, którą zamiast szanować tylko krzywdzę robiąc nadzieję na związek. Choć chciałbym nawiązać stałe relacje z kobietą, to jednak ciężko mi przez nękające mnie myśli o seksie, których sam nie potrafię wyciszyć dopóki się nie wyładuję. Czy jest jakiś sposób by nad tym zapanować i czy jest to normalne?

Witam. Mam 23 lata. Jakiś czas temu zaczęły się moje kłopoty ze wzwodem. Miałem kilka partnerek, ale były to bardziej przygodne znajomości, więc myślałem, że powodem jest brak jakiegokolwiek uczucia (w trakcie trwania związków była częsta masturbacja). Od jakiegoś czasu mam partnerkę, z którą chciałbym się związać na stałe i którą kocham. Niestety, problemy ze wzwodem są nadal (masturbacji nie ma prawie w ogóle - zdarzy się bardzo sporadycznie). Myślałem na początku, że to lęk przed prezerwatywą, ponieważ zaraz po nałożeniu padał, chociaż zdarzały się udane stosunki. Za moją prośbą partnerka przeszła na tabletki i było całkiem przyjemnie, znowu do czasu. Pojawiły się spowrotem problemy ze wzwodem, a czasem nawet w ogóle nie staje (nie ma tego impulsu podniecenia, który towarzyszy wzwodowi). Problemów z nocnymi wzwodami nie mam - informacja od partnerki. Natomiast nie ma wzwodów spontanicznych. Drugi problem polega na tym, że czasem (jeżeli już się uda) to w ogóle nie czuję członka przy penetracji, natomiast czasami bodźce są tak niesamowicie silne, że mógłbym dojść po każdym ruchu.

  Witam, mam 21 lat i wydaje mi się, że jestem uzależniony od seksu, gdyż ciągle odczuwam taką potrzebę. Jestem z dziewczyną od 5 lat i z nią nie mam problemu z erekcją, ale w między czasie współżyję z innymi kobietami. Tu jest właśnie problem, bo za każdym razem, gdy próbuje to zrobić z inną partnerką to jest brak erekcji i nie wiem dlaczego. Czy to jest jakaś choroba? Z jedną z dziewczyn próbowałem już chyba z 10 razy i nic, mimo iż strasznie mnie pociąga i w ogóle wszystko jest OK do momentu, gdy przychodzi co do czego, wtedy mi opada i koniec. Kupiłem nawet A*** i nic mi nie pomaga, co mam zrobić? Powiem jeszcze, że pracuje często po 24 lub 48 godzin i mam stresująca pracę, bo mam ciągły kontakt z bronią i w ogóle jest wiele stresujących sytuacji. Nie wiem, co mam zrobić.

Witam, postaram opisać się problem w miarę dokładnie. Piszę tutaj, bo jest mi łatwiej, a od ostatecznego pójścia do lekarza się wstrzymuję, chociaż zbliżam się do tego nieuchronnie. Liczę na jakąś pomoc. Na początku coś o sobie, mam 23 lata, ukończyłem studia licencjackie, nie udało mi się zaliczyć w terminie wszystkiego z powodu złamanej ręki, stąd roczna przerwa w nauce. Mam wspaniałą dziewczynę, zawsze mnie wspiera, kocham ją, ale nie to jest moim zmartwieniem. Mam problemy ze wzwodem, wszystko zaczęło się jeszcze dawno temu, gdy spotkałem swoją pierwszą dziewczynę w wieku 17 lat. Moim problemem było to, że zawsze mi się chciało, podniecała mnie strasznie, byliśmy ze sobą prawie 2 lata. Niestety, zdradziła mnie, i nasze drogi się rozeszły, było to dla mnie bardzo ciężkie przeżycie. Z kolejną dziewczyną czułem się inaczej, miałem w sobie jakiś lęk, strach, do próby kontaktu nigdy nie doszło, ale to z mojej winy. Potem poznałem kolejną dziewczynę, było nam dobrze, ale przy pierwszej próbie mój penis zawiódł, nie potrafiłem go podnieść, byłem bardzo zdenerwowany, nasze męki trwały przez ponad 3 miesiące, potem wszystko wróciło do normy, byłem z nią długo. Niestety, także i z tą panterką mi nie wyszło, także i po tej dziewczynie długo się zbierałem. W tym samym czasie wyszła na jaw choroba tarczycy (nadczynność), miałem problemy w szkole, rodzinie, zdawałem prawo jazdy wyższej kategorii, było mi ciężko, miałem jakieś stany depresyjne (mam także wysokie ciśnienie, zazwyczaj w granicach 140/90). Spotkałem kolejną dziewczynę, jednak z nią nigdy nie doszło do współżycia. Dziś jestem w kolejnym związku, mam dziewczynę, którą bardzo kocham, myślimy o wspólnej przyszłości. Odkąd z nią jestem, miałem parę razy przypadki, że zawodziłem, ale nie robiłem z tego tragedii, ogólnie nasze życie seksualne było udane, uprawialiśmy seks prawie codziennie, czasami nawet po 2 razy. Przed obroną pracy licencjackiej miałem lekkie problemy, czułem stres, nie potrafiłem się wyluzować, podniecić. Jednak gdy wszystko poszło dobrze, to i ten problem znikł bardzo szybko. Teraz stoję przed kolejnym ważnym egzaminem, pojawiły się znowu problemy. Od lutego uczęszczam na pewien kurs, od którego wiele zależy w moim życiu, egzamin mam na początku marca. W tym okresie znowu czuję niepokój, w dodatku mój penis znowu nie działa jak powinien. Zdarzyły mi się znowu "wpadki", partnerka czuje, że ją odtrącam, że mnie nie podnieca, nie wierzy w moje słowa, bo od kilku dni nie ma w tym także czynów. Ja czuję jakiś lęk, że nie podołam, że penis nie podniesie się, kiedy tego bardzo chce. Mam wrażenie, że moje obciążenie psychiczne się piętrzy, czuję jakąś blokadę. Chcę to zmienić różnymi sposobami, oddalając wizytę u lekarza jak tylko mogę. Próbuję "ziół" na poprawę libido zakupionych w aptece, biorę je dopiero tydzień, ale na razie nie czuje żadnych efektów. Nawet jak osiągnę wzwód, to często szybko opada lub członek nie jest do końca twardy, jak był chociażby miesiąc temu. Dodam, że tematu masturbacji nie ma, wyrosłem z tego kilka lat temu. Proszę o poradę, bo nie wiem, co mam robić, i co jest powodem takiej sytuacji. Problem ten nigdy nie znikł na stałe, czasami wraca, a ja chce żyć stabilnie. Boję się, że znowu ją zawiodę, że zawiodę siebie samego, zależy mi na niej i chcę, żeby wszystko wróciło do normy. Nie wiem nawet do jakiego lekarza mam iść, rodzinnego czy może urologa, seksuologa, a może wystarczy kupić jakiś preparat, który mnie wspomoże w tych stresujących chwilach. Bardzo proszę o pomoc, pozdrawiam i od razu proszę o wybaczenie za obszerny tekst.

Witam! Mam 20 lat i ze swoją partnerką jestem już 3 lata. Uprawiamy seks - nie można powiedzieć, że regularnie, ponieważ nie mamy ku temu warunków (osobne mieszkania, obecność rodziców itd.), aczkolwiek robimy to dość często. Nasz pierwszy raz był nieudany. Byłem pijany, nie znaliśmy się prawie wcale, chciałem się za szybko zabrać do "akcji", no i spanikowałem - wzwodu nie było praktycznie w ogóle. Problem wystąpił pół roku później, zimą. Pragnę nadmienić, że do zimy regularnie pieściliśmy się, uprawialiśmy seks oralny i mój wzwód był porządny, trwały i twardy. Nasz "udany" pierwszy raz nastąpił po świętach, była to sytuacja czysto spontaniczna, wszystko było super, żadnych problemów ze wzwodem. Myślałem, że udało mi się przełamać, a jednak niestety... Problem powrócił po pół roku, ponieważ w trakcie gry wstępnej zacząłem myśleć w kategoriach "obym tylko dostał wzwodu, a co jeśli nie wyjdzie?" No i tak wylądowałem u seksuologa po raz pierwszy. Nie spodobało mi się jego podejście do sprawy, ledwo mnie wysłuchał, rzucił okiem na "interes" i stwierdził, że nabawiłem się nerwicy lękowej, która nakręca się poprzez kolejne niepowodzenia. Przepisał mi witaminę PP, coś na układ nerwowy (nie pamiętam nazwy) i tabletki na uspokojenie. Wątpię, aby te specyfiki zaradziły sprawie, ponieważ po prostu jakoś udało mi się przełamać i w te wakacje znów było super. Natomiast dzisiaj - kaput, znowu "flak". Znów zacząłem się nakręcać, że może nie wyjść, że nie podołam zadaniu. Dodam od siebie tylko, że mam problem z nałogową masturbacją... Moja dziewczyna jest bardzo wyrozumiała, aczkolwiek nieraz dała mi do zrozumienia, że facet powinien być od razu gotowy do seksu po tym jak rozgrzeje kobietę i że potrzeba pieszczenia mnie w trakcie gry wstępnej jest dosyć dziwna, bo to nie jest "normalne". Ja uważam inaczej. Chciałbym usłyszeć Pańską/Pani opinię na temat mojego problemu, ponieważ jutro dzwonię umówić się na wizytę do seksuologa. Z uszanowaniem.