Mój syn zaczął w tym roku naukę w prestiżowym liceum. Na początku w ogóle nie mógł się zaaklimatyzować i złapać kontaktu z nowymi kolegami. Po jakimś czasie wszystko na pozór zaczęło się układać. Do domu zaczęli przychodzić ciągle nowi znajomi syna i na początku cieszyłam się z tego. Potem moje dziecko nagle zaczęło się zamykać w sobie. Znika bez słowa, zamyka się ciągle w swoim pokoju. Któregoś dnia znalazłam u niego fifkę. Zapytałam, po co mu coś takiego, a on odpowiedział, że to nie moja sprawa. Boję się, że dzieje się z nim coś złego.        

W ostatnim czasie zauważyłem nagłą zmianę zachowania mojego kolegi z pracy. Wcześniej był przygnębiony i bez chęci do życia – miał jakieś poważne problemy w domu, ale nie chciał o tym mówić. Ostatnio stał się nadpobudliwy, nawet drażliwy. Zauważyłem też, że ma problemy z koncentracją, ale pracuje za dwóch. Czy to tylko próba odreagowania stresu, czy on może coś bierze?    

Ostatnio byłem na imprezie i koledzy namówili mnie do zapalenia marihuany. Wypaliliśmy jednego „skręta”, nic szczególnego nie poczułem, a ponieważ nie piłem alkoholu, stwierdziłem, że mogę spokojnie wrócić do domu samochodem, zwłaszcza, że mam niedaleko. Jechałem sobie spokojnie, aż nagle sam nie wiem, dlaczego zjechałem na drugą stronę jezdni i o mało nie spowodowałem wypadku.      

Jestem nastolatką, chodzę do liceum, bo mam 16 lat. W szkole mam same tróje i dwóje, a jak się postaram to nawet pięć będzie. Niestety. Biorę narkotyki (amfetaminę i czasem kokainę), a w gimnazjum, w 2 klasie, skręcałam i paliłam marihuanę, ale "zasmakowała" mi feta (amfetamina). Co mogę zrobić, żeby rodzice nie wyczuli tego, że mogę być uzależniona? Nie wiem, zgłaszam się po pomoc. Moje oczy to zdradzają - rozszerzone są zbyt mocno, cięgle to słyszę od nich. Czy mam dać spokój i może Państwo mi powiedzą. Biorę od roku i pół, jeżeli to będzie potrzebna informacja. Czy się zbyt uzależniłam, żeby przerwać błędne koło?

Mam dziecko w tzw. trudnym wieku dorastania. Staram się uchronić je przed całym złem tego świata. Ostatnio syn mi powiedział, że jeden z jego kolegów wylądował na odwyku z powodu narkotyków. Jestem przerażona. Myślałam, że takie problemy jak narkomania nie dotyczą środowiska mojego dziecka. Boję się teraz puścić syna na dyskotekę, myślę nawet o zmianie szkoły.    

Mój chłopak ma z tym problem. Jakiś rok temu definitywnie przestał palić, jednak ostatnio powiedział mi, że wie, że ma z tym problem, że ma ogromne długi, że pali sam i ma tego dosyć. Chce, żebym mu pomogła, on chce się odciąć od dawnego towarzystwa (palą, ale nie są uzależnieni w takim stopniu jak on). Często z nim rozmawiam o konswkwencjach, o jego przyszłości. Proszę jednak o radę, jakie podejmować tematy, w jakim kierunku ma zmierzać ta rozmowa. Nastawiłam się na to, aby to on mówił, a ja będę słuchała, potrzebuję jednak wskazówki, abyśmy wybrnęli z tego ślepego zaułka.

Od dwóch lat na imprezach biorę amfetaminę. Ostatnio, przez wakacje – prawie codziennie. Wszyscy moi znajomi tak robią, więc nie widziałem w tym nic dziwnego. Ale kończę z tym. Przedwczoraj wziąłem ostatni raz. Zrobiłem coś tak głupiego, że będzie mi jeszcze długo wstyd. Problem w tym, że nie umiem sobie poradzić z tym, co się ze mną dzieje. Jestem przeraźliwie zmęczony, senny, ale nie mogę zasnąć. Jednocześnie czuję się pobudzony. Nie wiem, jak to wytrzymam. Nie pójdę na odwyk do szpitala, bo nie mam na to czasu. Poza tym boję się, że dowiedzieliby się o tym w pracy.

Mam 16 lat. Pewnego razu poszedłem z kolegami na imprezę w Halloween. Chcieliśmy sie lepiej bawić, więc poszliśmy do pobliskiego sklepu z dopalaczami i kupiliśmy mieszankę ziół do palenia, tj. Boby Sense Plus - dają one podobny efekt jak po marihuanie. Koledzy mówili, że to jest bezpieczne i że wiele razy to palili, więc zgodziłem się i zapaliłem. Trochę jednak z tym przesadziłem i wziąłem zdecydowanie za dużo jak na pierwszy raz. Wtedy nagle zemdlałem, straciłem świadomość i upadłem na ziemię. Kiedy doszedłem do siebie, a koledzy mnie ocucili, serce strasznie szybko mi biło, byłem jakiś inny, nie wiedziałem, co się dzieje i byłem przerażony. Po chwili coś jakby złapało mnie za głowe i znów prawie zemdlałem. Byłem bardzo zdezorientowany, agresywny i oszołomiony. Gdy już z pomocą kolegów doszedłem do domu, nie mogłem nawet zasnąć, a następnego dnia rano byłem jakiś osłabiony, czułem, że zemdleję i wiele razy wzywałem pogotowie. Do szpitala trafiłem, jak miałem znowu taki atak, jak pisałem na początku, ale już nic nie brałem i stało to się w trakcie snu. W szpitalu zrobili mi badania krwi, moczu, EKG i echo serca, jednak wszystko było w porządku. Gdy wróciłem do domu, to otępienie powróciło, oprócz tego jeszcze bóle głowy, drętwienie rąk i nóg oraz szczeki, oraz kłucie serca. Mam nadzieję, że opisałem swój stan dość dokładnie. Proszę więc o pomoc, bo nie wiem, co się ze mną dzieje, jestem przecież jeszcze młody.

Przez kilka lat byłem uzależniony od heroiny, a raczej polskiego „kompotu”. Przeszedłem przez 3 odwyki, dopiero 5 lat temu poradziłem sobie z tym ostatecznie. Nie biorę zupełnie. Ale przy okazji zniszczyłem sobie zdrowie. Nie potrafię wejść na 3 piętro bez zatrzymywania czy podbiec do autobusu. A mam dopiero 35 lat. Ostatnio robiłem sobie badania do pracy i w wynikach wyszła nieprawidłowa praca wątroby. Po badaniach okazało się, że to WZW B i nie za bardzo można mi pomóc. Wiem, że to przez moje branie.

Wiem, że Pan powiedział, że i tak dojdzie do mnie, że nie warto brać. Ale czuję, że te dawki, po których wcześniej dostawałam kopa takiego, że nie wiem, co mówiłam i robiłam, mi nie pomagają. Czy mogę przedawkować i jakie są objawy przedawkowania amfetaminy? Przecież trzeba walczyć o siebie, tak Pan powiedział. I znowu czuję, że muszę ćpać, bo nerwowo się czuję i nieswojo, a rano brałam działkę. Może trzeba będzie zacząć brać kokainę? Pozdrawiam i czekam na odpowiedź....