Witam, mam 53 lata, jestem kobietą i CZĘSTO mam bóle żołądka albo trzustki, albo wątroby. Leków nie biorę, badania były okej (podstawowe). Stale jestem pełna - czy zjem mało, czy więcej. Uważam, co jem, mam 156 wzrostu i ważę 53 kg, nie objadam się, nie jem tłustych potraw, więcej warzyw i owoców, piję dużo wody niegazowanej i wciąż to samo. Nie mam okresu i mam problem z utrzymaniem moczu. Czy to może być przyczyną? Badania ginekologiczne też w porządku. A więc, co robić? Dziękuję za szybką odpowiedź. Z poważaniem, Gabrysia.

Witam, mam 25 lat, od kiedy pamiętam zawsze miałam bóle po prawej stronie po wysiłku fizycznym, w szkole biegi na dystans były dla mnie katorgą. Wszyscy mówili, że to tylko kolka albo zwyczajnie próbuję uciec od zadań siłowych. Będąc w szkole podstawowej, trafiłam do szpitala z bólem z prawej strony i w dole podbrzusza po prawej stronie. Podejrzewali wyrostek, ale nie miałam typowych objawów. Silny ból minął po trzech dniach i zostałam wypisana. Problem bólu z prawej strony pozostał taki sam przez długie lata, aż do roku 2010. W styczniu 2010 roku trafiłam na SOR z potężnym bólem z prawej strony, silnym krwiomoczem o barwie brunatnej z mętnym osadem, nie mogłam chodzić ani wykonywać żadnych ruchów. Oddawaniu moczu towarzyszył ból nie do opisania, czynność ta stała się praktycznie niemożliwa. Badanie USG wykazało wtedy przewężenie kanalików nerkowych w prawej nerce i nic poza tym. Zastosowano płukanie pęcherza solą fizjologiczną, kroplówkę, środki przeciwbólowe, a po całym dniu spędzonym na SOR-ze zostałam wypisana do domu ze stwierdzeniem kolki nerkowej. Przez ponad tydzień nie mogłam chodzić i normalnie funkcjonować. Czynności fizjologiczne sprawiały mi bardzo dużą trudność.

Od tego czasu, coraz częściej dokuczał mi ból z prawej strony. Trafiłam na oddział nefrologii, tam wykonano mi ponownie USG, badania krwi oraz urografię. O ile na badaniu USG w pozycji leżącej nie widać było żadnych zmian, badania krwi wyszły w porządku, o tyle urografia pokazała prawdę - ruchoma nerka. W każdej pozycji badania znajdowała się w innym położeniu. Była bardzo niesforna. Jednak zostałam wypisana ze szpitala bez żadnego leczenia, z zaleceniem zażywania No-Spy, gdyby bóle powróciły. Po około pół roku od pierwszego ataku nastąpił kolejny, jeszcze silniejszy. Znowu nie mogłam chodzić, niesamowity ból z prawej strony oraz w okolicach ujścia cewki moczowej, silny krwiomocz. Trafiłam na SOR do innego niż poprzednio szpitala, gdzie nie dostałam żadnych środków przeciwbólowych, niczego. Zlekceważyli mnie zupełnie. Pytali, czy nie mam okresu, skoro pojawiła się krew. Przykre jest to, że niektórzy pracownicy służby zdrowia reprezentują taki poziom, ale nie generalizuję. Wróciłam do domu i zaczęłam przyjmować masę środków przeciwbólowych, zwijając się z bólu, znalazłam w apteczce jakiś antybiotyk na drogi moczowe, który także przyjęłam. Tym razem powrót do względnego samopoczucia trwał dwa tygodnie.

Od tamtej pory niemal codziennie odczuwam ból z prawej strony. Raz silniejszy, raz słabszy. Czasami promieniuje do dołu, jakby na pęcherz. Wtedy od razu wpadam w panikę, że atak znowu nadchodzi. Bóle względnie ustępują w pozycji leżącej na plecach. Ale nie zawsze mam możliwość, żeby się położyć: w pracy, w komunikacji miejskiej, na zakupach. Bywa, że ciężko jest wysiedzieć 8 godzin za biurkiem, bo ból staje się tępy lub kłujący i dokuczliwy. Wracając do wysiłku fizycznego, ta czynność też przysparza ból. Bieganie jest niemożliwe, nawet podbiegnięcie do tramwaju staje się problemem. Ból sprawiają także podskoki, tańce, schylanie się, a nawet odkurzanie. Bardzo często odczuwam ból na plecach w okolicach odcinka krzyżowego i lędźwiowego oraz w podbrzuszu. Bywa, że ból prawostronny pojawia się przy głębokich wdechach. Czasami mam wrażenie, że czuję, jak przemieszcza się ta nerka, jak przepływa pod żebrami, obija narządy.

Lekarze urolodzy i nefrolodzy, do których się zgłaszałam, rozkładali ręce. Jeden z urologów postawił diagnozę, że nerka jest bardzo ruchliwa, ataki z krwiomoczem były wynikiem zaplątania się nerki w przewody moczowe, obijania się nerki o pęcherz, zaciśnięcia czy wygięcia (nie pamiętam dokładnie) kanałów moczowych przez nerkę, co spowodowało zator w przepływie moczu i że taka sytuacja może się powtarzać i na to nic nie poradzi. Dodatkowo usłyszałam, że jak sytuacja będzie się powtarzać, to w końcu może nastąpić rozsadzenie nerki, ale żebym tego nie brała do siebie, bo ludzie żyją i funkcjonują z ruchomą nerką, a jego złota rada to: przytyć (a ja do najszczuplejszych nie należę (sic!)), zajść w ciążę - dziecko wciśnie nerkę na miejsce, dużo leżeć albo przyszyć nerkę, ale to jest rzadko wykonywany zabieg i raczej nikt się na to nie zgodzi, bo to tylko ruchoma nerka, wielu ludzi ją ma i nic się im nie dzieje. I pozostałam z problemem sama z sobą.

Bardzo chciałabym móc normalnie funkcjonować, nie myśląc, że w każdej chwili może mnie znowu zaatakować w najmniej oczekiwanym momencie, np. w dniu ślubu. Chciałabym nie czuć codziennie bólu i zastanawiać się, czy doprowadzi do kolejnego ataku, krwiomoczu i ogromu cierpienia. Wiem, że można „przyszyć” nerkę lub podwiesić laparoskopowo, ale nie wiem gdzie mogę się z tym udać, kto mi pomoże? Dodam, że mieszkam w Krakowie, ale jeśli w innym miejscu będzie ktoś, kto zajmie się moim przypadkiem profesjonalnie, jestem w stanie udać się w każde wyznaczone miejsce. Proszę o poradę, może jakieś sugestie, kto podjąłby się operacji, gdzie mogę coś takiego wykonać? Na ile procent zabieg jest skuteczny? Ile trwa rekonwalescencja? Czy jest to zabieg przeprowadzany na fundusz? I w końcu jak to się ma do ewentualnej przyszłej ciąży (której nie planuję w ciągu najbliższych 5 lat), tzn. czy w czasie ciąży jest jakieś ryzyko, że ta nerka ponownie zacznie swobodnie pływać? Będę zobowiązana za wyczerpującą odpowiedź, bo naprawdę nie wiem już gdzie mam szukać porady, a wydaje mi się, że mój przypadek powinien być od razu sklasyfikowany jako operacyjny. Proszę o poradę.

24.12.2010 miałam gorączkę(do 40 stopni) i ból w okolicy lędźwiowej, wymiotowałam(1 dnia gorączki). Objawy te utrzymywały się 4 dni. Mama podawała mi leki przeciw bólowe i gorączkowe. Po 4 dniach czułam się dobrze nic mnie nie bolało (nie byłam wtedy u lekarza). Około 4.01.11 znowu odczuwałam ból tym razem bez gorączki. Dostałam skierowanie do szpitala. Okazało się że miałam ropień w nerce (był on wielkości 3 cm z gruba otoczką ok. 4mm). Leczona byłam 2 tyg 4 antybiotykami (m*** i jakimś na n***, z*** i jeszcze coś na beztlenowce) podczas badania usg ostatniego dnia w szpitalu lekarze stwierdzili że ropnia już nie ma. W domu brałam 10 dni z***. Teraz wróciłam do szkoły i od 2 tyg mam następujące objawy: chce mi się  wymiotować, odczuwam ból brzucha, ból głowy, i ok 37 stopni. Biorę panadol. Nie wiem co mam robić czy zgłosić się  do lekarza czy brać jakieś inne leki. Boje się  że to znowu mogą być nerki. Co mam zrobić? Dodam jeszcze, że 06.12.09r byłam w szpitalu z powodu odmiedniczkowego zapalenie nerki prawej tej w której był ropień. Mam nawracające infekcje dróg moczowych. zapytam jeszcze czy przyczyna bólu może być osłabienie po antybiotykach. Pomocy

Witam. Bardzo proszę o pomoc. Mam 24 lata. Około 4 lata temu zdiagnozowano u mnie krwinkomocz, który na początku dochodził do 150/ul, a obecnie cały czas waha się na poziomie 25-40/ul. Białka w moczu brak. Z kolei w osadzie: nabłonki płaskie 0-1-10wpw, leukocyty 0-1wpw, erytrocyty wyługowane 5-10-5wpw. Niedawno w szpitalu miałem robione kompleksowe badania, w tym biopsję nerki. Badanie ogólne moczu: ph 8, białko – ujemne, erytrocyty ok.40, osad podobnie jak wcześniej. Kreatynina 1,03mg/dl [0,72-1,35], mocznik 27mg/dl [17-50], bilirubina całk. 1mg/dl [0,2-1,2], kwas moczowy 5mg/dl, GRF 100 [>90]. Jonogram, lipidogram, proteinogram, ciśnienie i EKG wszystkie te badania w normie. CRP 0,3mg/l. W USG kamień 6mm. Wynik biopsji nerki: -kłębuszki (n=15): 4 kłębuszki stwierdza się przyrost macierzy mezangium małego stopnia, pozostałe bez istotnych odchyleń od normy -tkanka śródmiąższowa: nacieku zapalnego ani cech włóknienia nie stwierdza się -cewki: cech zaniku cewek nie stwierdza się -naczynia: tętnica i tętniczki bez istotnych odchyleń od stanu prawidłowego -odczyny immnohistochemiczne: złogi IgA(+), IgM (+), C1 (+/-), C3 (+), C9 (+/-) w mezangium, IgG (-) Obraz histologiczny wraz z wynikami badań immunohistochemicznych przemawia za rozpoznaniem NEFROPATII IgA. Wizytę u nefrologa mam za ponad miesiąc i na razie nie wprowadzono żadnego leczenia. Dodam tylko, że od kilku lat mam także problem z gardłem – przewlekłe zapalenie migdałków, co objawia się od czasu do czasu stanami podgorączkowymi (36,9-37,3). W wymazie wyszedł gronkowiec złocisty. Miałem właśnie rozpocząć kurację szczepionką uodparniającą P***. Lekarz, który mi ją zalecił, w tej sytuacji jednak stanowczo odradził szczepionkę mającą w składzie zabite bakterie gronkowca i paciorkowca. Nefrolog z kolei powiedział, że mogę stosować szczepionkę, ponieważ u mnie jest to sprawa odporności i nie ma stanu zapalnego nerek, oraz żebym załatwił tą sprawę teraz póki nie wprowadzono leczenia. Stan podgorączkowy to jedyny objaw, który mi dokucza. Wiem na pewno, że kłębuszkowe zapalenie nerek jest przeciwwskazaniem do stosowania. W związku z tym, że opinie lekarzy są sprzeczne czy mogę bezpiecznie stosować tą szczepionkę? Czy w mojej sytuacji narobiła by ona więcej szkód? Pozdrawiam.

Witam, jestem nowym użytkownikiem i wcześniej zamieściłem, to pytanie w nie właściwym miejscu. Bardzo proszę o pomoc. Jestem młodym mężczyzną, 27 lat. Dwa lata temu wykryto u mnie krwinkomocz, który cały czas utrzymuje się na poziomie 250/ul+++++ , erytrocyty świeże i częściowo wyługowane 20-30 w polu widzenia. Miałem także robione różne badania podczas parodniowego pobytu w szpitalu, tj. urografię, usg nerek i wszystko wyszło OK. Badania w krwi kreatynina 0,83mg/dl, kwas moczowy 6,1mg/dl, filtracja kłębuszkowa 146,7ml/min/1,73 m2, GFR (est) 0,7. Lekarz nefrolog powiedział mi, że podejrzewa kłębuszkowe zapalenie nerek i na razie nie ma potrzeby wprowadzać leczenia, że trzeba obserwować, lecz mnie cały czas to męczy. W Państwa oraz innych artykułach napisane jest, że wczesne wykrycie i leczenie daje możliwość zatrzymania choroby i zaleczenia. Jak to jest naprawdę? Od pewnego czasu doskwierają mi takie dziwne uciski w bokach na wysokości lędźwiowej i wyżej. Co Państwo o tym myślą? Pozdrawiam