Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 1 , 3 1 8

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Zespół Aspergera: Pytania do specjalistów

Czy przy tej chorobie konieczne jest stosowanie neuroleptyków?

• W jakich sytuacjach należy przyjmować neuroleptyki przez osobę z zespołem aspergera? • Czy neuroleptyki mogą powodować osłabienie funkcji poznawczych i wpływać na iloraz inteligencji? • W jaki sposób neuroleptyki mogą wpłynąć na osobę z nerwicą lękową? •... • W jakich sytuacjach należy przyjmować neuroleptyki przez osobę z zespołem aspergera? • Czy neuroleptyki mogą powodować osłabienie funkcji poznawczych i wpływać na iloraz inteligencji? • W jaki sposób neuroleptyki mogą wpłynąć na osobę z nerwicą lękową? • Jeżeli pacjent ma następujące objawy - wykazuje nadmierną senność, brak energii, dzień spędza przebywając w łóżku, towarzyszy mu obojętność, przygnębienie - istnieje możliwość zdiagnozowania depresji? Muszę dodać, że objawy dotyczą mojej osoby, przyjmuję leki antydepresyjne, natomiast jedyne co udało mi się zauważyć, to ustąpienie ogólnego lęku. Lęk objawiał się w moim przypadku drżeniem rąk (czasami całego ciała), płaczem, zaczerwienieniem skóry, dusznościami (w niewielkim stopniu) oraz bardzo wysokim ciśnieniem. Nie została u mnie zdiagnozowana nerwica lękowa. Leki przyjmuję z uwagi na zaburzenia odżywiania.
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Neurologia Depresja Drżenie rąk Zespół Aspergera Zaburzenia odżywiania Nerwica Osłabienie Senność Wysokie ciśnienie Żywienie Inteligencja

Dlaczego moje dziecko m wybuchy agresji?

Witam, córka jak skończyła roczek całkowicie zrezygnowała z drzemek, ciagle biegała, nigdy nie płakała jak się uderzyła, była bardzo nerwowa gdy było więcej ludzi wokół. Od 3 roku zaczęły się przygody z krzykami, gryzieniem, biciem. Co jakiś czas... Witam, córka jak skończyła roczek całkowicie zrezygnowała z drzemek, ciagle biegała, nigdy nie płakała jak się uderzyła, była bardzo nerwowa gdy było więcej ludzi wokół. Od 3 roku zaczęły się przygody z krzykami, gryzieniem, biciem. Co jakiś czas wpadała w furię. W wieku 5 lat poszłam do PPP. Chodzi na spotkania z psychologiem ( w grudniu będzie miała 7 lat) pani mi powiedziała, że po wszystkich obserwacjach stwierdza zespół aspergera!! Jestem w szoku, ma swoje takie różne cechy, jest bardzo wybiórcza w jedzeniu, nie znosi czesać włosów spinać ich, obcinać paznokci, lubi matematykę, fascynuje ją kosmos ale te wybuchy agresji są tak silne, że jestem prawie codziennie cała w siniakach. Nie mogę jej przytrzymać bo krzyczy pomocy ratunku ała, matko jedyna.. ona ma 7 lat, boje się co będzie dalej. Mamy wizytę u psychiatry już z opinią PPP umówioną. Z przedszkola na opinii także wychowawczyni napisała że córka agresywnie się zachowuje. Nie idzie tak funkcjonować.. próbujemy razem z mężem na spokojnie, książkowe podchodzić do sytuacji ale nie działa nic ona nie rozumie różnicy między dzieckiem a dorosłym, np: nie posprząta pokoju a jest umowa ze ma na to 3 godzinki dziennie inaczej nie ma dobranocki wieczorem to potrafi zabrać nam telefony bo „jeżeli my ją karzemy to ona nas” „ wieczorem afera bo jak ona idzie spać to my tez mamy” .. po każdym wybuchu złości ma ból głowy i mdłości, czy lekarz psychiatra pomoże jakoś córce? Zapisze jakieś leki aby ona mogła w miarę funkcjonować?? Teraz idzie do 1 klasy podstawowej, jesteśmy trochę przerażeni co to będzie..
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Magdalena Klekotko
Mgr Magdalena Klekotko
Dotyczy: Ból głowy Nudności Siniaki Zespół Aspergera Agresja Psychiatria Dziecko Włosy Bieganie

Czy moje dziecko może mec zespół Aspergera?

Dzień dobry jestem mamą prawie 5 letniej dziewczynki. Córka zaczęła teraz przedszkole jako 4 latek . Chciałam się po poradzić co zrobić aby była lepsza adaptacja w przedszkolu . We wrześniu było lepiej niz teraz. Codziennie płacze w przedszkolu bo... Dzień dobry jestem mamą prawie 5 letniej dziewczynki. Córka zaczęła teraz przedszkole jako 4 latek . Chciałam się po poradzić co zrobić aby była lepsza adaptacja w przedszkolu . We wrześniu było lepiej niz teraz. Codziennie płacze w przedszkolu bo tęskni za mną .nie bawi się z dziećmi. Jak mają ang raz w tyg. to strasznie płacze aż czasem wymiotuje . W domu w głowie jej tylko zabawy . Poza przedszkolem umie i chce się bawić z dziećmi. Myślałam że nie będzie miała.problemu w przedszkolu. Zaraz koniec roku a ona nadal płacze. Co robić ? Jeździmy do osteopaty i zauwayla u córki lekki zespół Aspergera. Kierując się opowiadaniami naszymi co się dzieje w przedszkolu. Także jest bardzo wrażliwa. Co robić ? Odpuścić. Temat czy może iść do psychologa. ?
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Agnieszka Kałoska
Mgr Agnieszka Kałoska
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Wymioty Zespół Aspergera Psychologia Dziecko

Czy mając zespół aspargera można mieć psychozę?

Proszę powiedzieć, czy jeśli miałoby się zespół Aspergera to nie ma się psychozy - schizofrenii paranoidalnej jeśli są pod uwagę brane te dwie choroby w przypadku jednej osoby? Kobieta, 34 lata
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Magdalena Klekotko
Mgr Magdalena Klekotko
Dotyczy: Zespół Aspergera Schizofrenia Psychoza Psychiatria Psychoterapia

Czy spektrum autyzmu u dziecka wymaga diagnozowania rodziców?

Dzień dobry, czy zdiagnozowanie spektrum autyzmu (zespół Aspergera) u córki jest wskazaniem do wykonania diagnozy w tym kierunku u rodziców? Jakie objawy powinny niepokoić u wysokofunkcjonującego dorosłego. Pozdrawiam
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Dotyczy: Autyzm Zespół Aspergera Psychiatria Dziecko

Czy takie zachowanie mojego partnera może oznaczać zespół Aspergera?

. Szukam pomocy, ale nie wiem nawet od czego zacząć . Jestem w związku w którym coraz bardziej dziwne sytuacje i zachowania mają miejsce. Mój partner , skończone 30 lat, ale miewał sytuację w których zachował się jak kilkulatek i... . Szukam pomocy, ale nie wiem nawet od czego zacząć . Jestem w związku w którym coraz bardziej dziwne sytuacje i zachowania mają miejsce. Mój partner , skończone 30 lat, ale miewał sytuację w których zachował się jak kilkulatek i to dosłownie -panika , nakręcenie , wybuchowość w sytuacjach , które dla mnie były niezrozumiałe ...a dla niego dużym przeżyciem. Do tego dochodzi ogromna aspołeczność, unikania wręcz poznania nowych ludzi , zmiany , które przychodzą z trudnością, brak empatii, problem z okazywaniem uczuć i to co przyczynia się do największych sprzeczek między nami - brak seksu. Przez cały okres trwania naszego związku nie doszło między nami do zbliżenia. Partner często powtarza , że ma bardzo niskie poczucie własnej wartości, brak wiary w siebie i w to robi . Czuje się "inny". Od zawsze. Pod każdym względem czuje się źle i nie jest w stanie wytłumaczyć dlaczego . W rodzinie, brat mojego partnera ma zdiagnozowanego Aspergera i oboje się zastanawiamy czy .. nie mamy my z nim do czynienia.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bartosz Neska
Mgr Bartosz Neska
Dotyczy: Histeria Zespół Aspergera Stres Konflikty w związku Psychologia Rozdrażnienie

Czy mam przerwać psychoterapię?

Czy powinienem przerwać psychoterapię? Mam 22 lata, zdiagnozowano u mnie zaburzenia lękowo-depresyjne (początkowo podejrzewano zespół Aspergera), byłem jednokrotnie hospitalizowany psychiatrycznie, brałem masę leków: sertralinę, fluwoksaminę, mianserynę, alprazolam, kwetiapinę, klorazepat, olanzapinę, wenlafaksynę, klomipraminę, duloksetynę. Leki oczywiście w przypadku mojego... Czy powinienem przerwać psychoterapię? Mam 22 lata, zdiagnozowano u mnie zaburzenia lękowo-depresyjne (początkowo podejrzewano zespół Aspergera), byłem jednokrotnie hospitalizowany psychiatrycznie, brałem masę leków: sertralinę, fluwoksaminę, mianserynę, alprazolam, kwetiapinę, klorazepat, olanzapinę, wenlafaksynę, klomipraminę, duloksetynę. Leki oczywiście w przypadku mojego zaburzenia stanowią tylko "protezę", ale bez nich nie mam totalnie sił do życia. Obecnie jestem na maprotylinie, która mi pomaga. Od czasu kiedy zacząłem uczęszczać na psychoterapię psychodynamiczną ujawniły się lęki, pojawiły się napady lęku, co skłoniło lekarza do zmian w leczeniu farmakologicznym, później zaś pojawiły się koszmary senne, które trwały aż do momentu przerwania terapii. Nie chodzę na psychoterapię 2 tygodnie i jestem znacznie spokojniejszy, nie mam wahań nastroju ani myśli samobójczych. Czy źle prowadzona psychoterapia może tak szkodzić? Czy jest to moja wina? Bo oczywiście terapeuta broni się, mówiąc, że "nie każdy potrafi korzystać z psychoterapii". Jednak ja zamierzam podjąć się psychoterapii traum EMDR, ponieważ podejrzewam u siebie objawy PTSD, prawdopodobnie doświadczyłem traumy w relacji z mamą oraz z rówieśnikami - w koszmarach sennych często pojawiały się mroczne obrazy mojego podwórka, na którym bawiłem się z dziećmi, a także rozstąpiona ziemia, którą interpretuję jako podzielenie osobowości. Mam momenty, że moje wspomnienia z dzieciństwa i okresu dojrzewania się nie łączą, ponieważ bardzo się zmieniłem będąc nastolatkiem - doświadczyłem traumy, ponieważ jak miałem 11 lat zakolegowałem się z 7-8-letnimi dziećmi, dlatego że mieszkały blisko, ciężko mi było z nimi, wykorzystywali mnie, w pewnym momencie coś we mnie pękło, miałem 14 lat i zerwałem z nimi wszelkie kontakty. Było mi ciężko wrócić później do równowagi, pojawiło się nadmierne myślenie, że "się cofam w rozwoju" itd. Obecnie jednak jest lepiej, ale chciałbym móc to domknąć i rozwiązać na terapii traum. Czy taki rodzaj terapii będzie odpowiedni? Ponieważ psychodynamiczna mi chyba zaszkodziła.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Pigulska
Mgr Katarzyna Pigulska
Dotyczy: Lęk Depresja Zespół Aspergera Trauma Psychiatria Psychologia Psychoterapia Farmakoterapia Zaburzenia depresyjne Myśli samobójcze Senność Zespół stresu pourazowego Nurty psychoterapeutyczne

Czy często spotyka się taką fascynację wśród ludzi?

Dzień dobry Mam zdiagnozowany zespół Aspergera. Od dawna (około 22 lata) mam fiksacje na idealnie równą linię, wydaje mi się, że jest w niej coś nadzwyczajnego, wręcz nadprzyrodzonego i że jest doskonałym kształtem. Czy często spotyka się taką fascynację wśród ludzi?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Magdalena Klekotko
Mgr Magdalena Klekotko
Dotyczy: Zespół Aspergera Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Co myśleć o tej chorobie u syna?

Witam miałam partnera alkoholika teraz mam problem z synem 4 latka jest podejrzenie zespołu aspergera (w trakcie badań) obawiam się że synek jest tak samo obciążony właśnie choroba alkocholowa. Czy to jest możliwe że ojciec pił a ja zaszłam w... Witam miałam partnera alkoholika teraz mam problem z synem 4 latka jest podejrzenie zespołu aspergera (w trakcie badań) obawiam się że synek jest tak samo obciążony właśnie choroba alkocholowa. Czy to jest możliwe że ojciec pił a ja zaszłam w ciążę ja nie pije alkochu wogule przez to się rozstaliśmy. Czy mam się obawiać jeżeli synek tak się zachowuje. Syn nie umie działać w grupie przedszkolnej
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Alicja Maria Jankowska
Mgr Alicja Maria Jankowska
Dotyczy: Zespół Aspergera Pediatria Psychologia Psychoterapia Dziecko

Czy Rispolept stosuje się przy nerwicy?

Dzień dobry, Czy lek Rispolept jest zalecany, by stosować go przy nerwicy natręctw? Pacjent jest autoagresywny, ma obsesje i przymus wykonywania czynności ryzykownych. Ma zespół Aspergera
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Wiesław Łuczkowski
Lek. Wiesław Łuczkowski
Dotyczy: Natrętne myśli Nerwica natręctw Zespół Aspergera Nerwica Psychiatria Stosowanie leków

Czy to są główne wyznaczniki Zespołu Aspargera?

Po jakich objawach można stwierdzić zespół Aspargera? Dzień dobry. Mam pytanie dotyczące Zespołu Aspergera. Czy do zdiagnozowania tego u osoby dorosłej (K. 30 ) potrzebne są wszystkie objawy, czy kilka? Czy muszą być charakterystyczne, np: -powtarzalność tych samych czynności, ruchów,... Po jakich objawach można stwierdzić zespół Aspargera? Dzień dobry. Mam pytanie dotyczące Zespołu Aspergera. Czy do zdiagnozowania tego u osoby dorosłej (K. 30 ) potrzebne są wszystkie objawy, czy kilka? Czy muszą być charakterystyczne, np: -powtarzalność tych samych czynności, ruchów, itd , określony schemat, nietypowe zainteresowania, problem ze zrozumieniem np przenośni, żartów, dokładne zapamiętywanie np dat z godziną i dniem tygodnia, szczegółowe. Czy to są główne wyznaczniki Zespołu Aspergera?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bartosz Neska
Mgr Bartosz Neska
Dotyczy: Zespół Aspergera Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Czy jest jakiś sposób na pozbycie się tego odczucia przy Zespole Aspargera?

Dzień dobry mam zdiagnozowany zespół Aspergera. od około 9 roku życia mam fiksacje na idealnie równą linie, którą uważam za formę doskonałą. ta fiksacja towarzyszy mi z przerwami do dzisiaj. inne moje fiksacje się zmieniały i nie są uciążliwe, ta... Dzień dobry mam zdiagnozowany zespół Aspergera. od około 9 roku życia mam fiksacje na idealnie równą linie, którą uważam za formę doskonałą. ta fiksacja towarzyszy mi z przerwami do dzisiaj. inne moje fiksacje się zmieniały i nie są uciążliwe, ta nieraz doprowadza mnie do poczucia inności i bycia niezrozumianym. Czy jest jakiś sposób pozbycia się tej fiksacji ?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Magdalena Klekotko
Mgr Magdalena Klekotko
Dotyczy: Zespół Aspergera Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Dlaczego dziecko unika kontaktów z innymi?

Witam. Jestem mamą prawie 6letniej Igi, u której podejrzewa się zespół Aspergera z racji unikania kontaktu z dziećmi(opinia z psychologiczno-pedagogicznej, psychiatra nie potwierdził). W tej chwili corka ma terapie si i trening słuchowy Johansena. Chodzi 3 rok do przedszkola, z... Witam. Jestem mamą prawie 6letniej Igi, u której podejrzewa się zespół Aspergera z racji unikania kontaktu z dziećmi(opinia z psychologiczno-pedagogicznej, psychiatra nie potwierdził). W tej chwili corka ma terapie si i trening słuchowy Johansena. Chodzi 3 rok do przedszkola, z tym ze pierwsze dwa lata chodziła rzadko z racji ciągłych infekcji. Adaptacja w przedszkolu była trudna, mloda zazwyczaj siedziała przy stoliku i płakała. Teraz to się poprawiło, bawi się z dziećmi, uczestniczy w zajęciach, Panie ją chwalą i mówią ze jest grzeczna. Za to od grudnia mamy coraz więcej problemów z zachowaniem w domu. Jest bunt o wszystko, rano wyjście do przedszkola to był dramat, krzyk, piski, problem z ubraniem, uczesaniem włosów. Jednak udało się to opanować po ingerencji Pani z przedszkola, ktora wyznaczyła Idze godzinę 7-40 na moment przyjścia do przedszkola. Problemy z włosami zaczęły się nasilać. Iga wstaje rano prosi o zrobienie kitki, po czym zrywa ją i prosi o ponowne uczesanie bo nie vedzie chodzić w opuszczonych włosach. Nie pomaga robienie raz, kilka albo kilkadziesiąt razy. Kiedy ma rozpuszczone wlosy a ja ja ignoruje i nie robie kitki to jest furia, agresja slowna i fizyczna w stosunku do mnie i męża. Byliśmy u fryzjera skrócić włosy nie pomogło, Pani psycholog tez nie pomogła. Doszło juz do tego ze z powodu tych włosów rezygnuje z wyjścia na dwór, na rower, zrezygnowała nawet z jazdy konnej... Dodam że jak musimy wyjść np. Do lekarza to robie jej kitke zakładam czapke i wypycham za drzwi zeby nie zdążyła się rozloscic i wpaść w szał. Jak jest ktoś obcy w domu albo jest w miejscu publicznym potrafi się opanować ale chodzi wtedy w kitku sztywna i zgarbiona. Wystarczy wejść do domu, zrywa kitke i od nowa. Próbowaliśmy prośbą, groźbą, nagrodą, karą, rozmowami,nic nie pomaga. Pytana co się dzieje nie wie co, nie wie dlaczego tak się dzieje. Często w złości mówi że ma nas dosyć, ma dosyć wszystkiego, nie chce się ubrać, umyć. Mamtez wrażenie że podczas tych ataków ma powiększone źrenice. Za tydzień mamy wizytę u neurologa, ale widzimy ze stan córki się pogarsza, wpada w takie jakby opętanie, amok. Nasze całe życie wywróciło się do góry nogami. Czy to nerwica? Fobia? Obsesja? Choroba psychiczna? Z góry dziękuję za każdą odpowiedź.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Bartosz Neska
Mgr Bartosz Neska
Dotyczy: Natrętne myśli Zespół Aspergera Nerwica Agresja Fobie Psychologia Dziecko Włosy Problemy z włosami Jazda na rowerze Jazda konna Noga

Czy mogę mieć zespół Aspergera mając 31 lat?

Od zawsze czułem, że nie do końca wpasowuję się w "ogół społeczeństwa". Z czasem dowiedziałem się, że istnieje coś takiego jak introwertyzm i od razu wiedziałem, że to określenie na mnie. Mówię o sobie, że jestem niekomunikatywnym, aspołecznym introwertykiem, ale... Od zawsze czułem, że nie do końca wpasowuję się w "ogół społeczeństwa". Z czasem dowiedziałem się, że istnieje coś takiego jak introwertyzm i od razu wiedziałem, że to określenie na mnie. Mówię o sobie, że jestem niekomunikatywnym, aspołecznym introwertykiem, ale kilka dni temu coś mnie tknęło i zacząłem się mocno zastanawiać czy może to syndrom Aspergera. Część objawów pasuje: nie potrafię nawiązać i podtrzymać rozmowy; nie lubię rozmawiać przez telefon, często nie odbieram, nawet od znajomych numerów; od samego myślenia, że muszę coś załatwić urzędowego, czy w pracy bardziej oficjalnie, przewraca mi się w żołądku; unikam jak mogę współlokatorów; dopiero 2 lata temu udało mi się z kimś zaprzyjaźnić, ale to tylko dzięki temu, że ona uparcie, przez rok, dążyła żeby się do mnie zbliżyć; nigdy nie byłem w związku; oprócz tej jednej przyjaciółki, mam jedną znajomą z którą czasami piszę, ale nie mam ochoty się zobaczyć; krępuje mnie robienie czegokolwiek przy kimkolwiek; często planuję rozmowy, odtwarzam w głowie rozmowy z przeszłości i zastanawiam się co mogłem wtedy powiedzieć; mam problem z wyobraźnią; w szkole zawsze miałem problem z przedmiotami humanistycznymi, nigdy nie potrafiłem niczego wywnioskować z tekstu, zinterpretować utworu; z matematyką nie mam problemu, wygrywałem konkursy; mam stwierdzoną dysgrafię, wg PPP z powodu lateralizacji skrzyżowanej; nie funkcjonuję pod bezpośrednią presją, gadam głupoty, nie potrafię robić rzeczy, które robiłem wcześniej setki razy; nie potrafię niczego nikomu wytłumaczyć, od razu denerwuję się, że ktoś nie rozumie czegoś co dla mnie jest oczywiste; zwracam uwagę na i zapapiętuję mało istotne szczegóły; nie potrafię grać w żadną grę zespołową; potrzebuję chwili, aby rozróżnić strony prawa - lewa; nie potrafię pracować w grupie. Z drugiej strony: nie problemu z kontaktem wzrokowym; nie biorę wszystkiego dosłownie; mam poczucie humoru, chociaż nie potrafię opowiadać kawałów; w szkole byłem raczej lubiany, chociaż były to znajomości bardzo powierzchowne; przestrzegam konwenansów; nie mam jakiś szczególnych zainteresowań; nie potrzebuję rutyn by sprawnie funkcjonować; lubię fikcję: filmy, seriale i książki(choć czytam mało) ale nie potrafię powiedzieć co twórca chciał przekazać odbiorcy; nie mam żadnych OCD. Wiem, że aby cokolwiek potwierdzić musiałbym udać się do specjalisty, pewnie nie jednego, ale na to się nie zanosi. Robiłem test AQ kilkukrotnie z różnymi wynikami(trudno odnieść mi się do niektórych pytań) - wyniki oscylowały gdzieś na granicy podejżenia ZA. Czy to Asperger, skrajny introwertyzm, a może coś innego?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Magdalena Klekotko
Mgr Magdalena Klekotko
Dotyczy: Zespół Aspergera Psychiatria Żołądek

Jak radzić sobie z taką samooceną w wieku 20-lat?

Witam serdecznie, dziekuje za chęć pomocy. Mam 19 lat. W dzieciństwie brakowalo mi milosci, po kilkunastu latach ja odnalazłam, tak sądzę. Jestem w zwiazku od prawie roku. Mam wspaniałego i kochającego chlopaka. Nie daje mi zapomnieć o tym jak bardzo... Witam serdecznie, dziekuje za chęć pomocy. Mam 19 lat. W dzieciństwie brakowalo mi milosci, po kilkunastu latach ja odnalazłam, tak sądzę. Jestem w zwiazku od prawie roku. Mam wspaniałego i kochającego chlopaka. Nie daje mi zapomnieć o tym jak bardzo mu na mnie zalezy, zrobil dla mnie wiele w tak krotkim czasie. Mimo to wciąż nie potrafię mi zaufać a strach przed odrzuceniem, strata i zdrada nie pozwala mi się w pełni cieszyć związkiem. Kiedy nie jesteśmy razem dopada mnie lęk, czuje motylki w brzuchu, kłucie serca, czasami ciężko mi się oddycha, staram się z tym nieudolnie walczyć, nie nakręcam sie w głowie, myślę pozytywnie, probuje uregulować oddech, to trwa czasami wiele godzin az wybucham płaczem. I to nie pomaga. Kiedyś zranil mnie chlopak, miałam zle przeczucie, podobne do tego które odczuwam bedac aktualnie w związku, okazało się, że mnie zdradził, potrzebowałam pomocy psychiatrycznej. Możliwe że nabawiłam się traumy, pamietam jak wychodziłam na balkon wykrzyczeć światu jak cierpie. Potrzebowalam pomocy, nie dawałam rady, psycholog zaleciła abym na cito udała się do szpitala psychiatrycznego. Nie zrobilam tego. Od dziecka zmagam sie z zaburzeniami, miałam anoreksje, podejrzewano zaburzenia dwubiegunowe, zespół aspergera, zdiagnozowano nerwice natręctw oraz lękowa oprócz tego osobowość neurotyczna. Nie uczęszczałam na terapię. Okaleczałam się przez kilka lat, rodzina nie zauwazyla, ukrywałam to dopóki im nie powiedzialam. Zainterweniowali, ale to nie przyniosło rezultatu (chodziłam do psychologa) Dopiero odkad jestem z moim chłopakiem rzuciłam ten nałóg. Nazywam to nałogiem bo bez tego nie potrafiłam sobie radzić z silnymi emocjami takimi jak złość, gniew, smutek. Boje się, że moje przeczucia nie są bezpodstawne i znowu okaże się, że facet krzywdzi mnie za plecami, z jednej strony jest to absurdalne, nie zasłużył na takie refleksje z drugiej nie mogę wyzbyć sie tego typu mysli. Bycie w związku jest jak tkwienie w pułapce. Nie moge odejść bo "umrę z tęsknoty", bede sie zamartwiać i żałować, ze odpuściłam sobie kogoś takiego, nie latwo znaleźć milosc, jednak jesli zostane bede sie męczyć. Wiem, ze problem tkwi we mnie nie w nim. Potrzebuje milosci, jednocześnie tak bardzo sie jej boje. Nie chce być sama na zawsze. Często czuje ze jestem niewystarczajaca, ale bardzo sie staram. Nie trudno się domyśleć, że mam niska samoocenę, wiem, ze to ogranicza moj rozwój, nie wierze w siebie przez to stoje w miejscu, nie mam żadnych szczegolnych zainteresowan, wstyd mi, chcialabym zarażac swojego chlopaka pasja, byc przykładem osoby ambitnej, realizującej cele, spełniającej marzenia a ja nawet nie wiem co chce robić w życiu. Skąd mam wiedzieć jesli nie wiem kim jestem?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Dotyczy: Anoreksja Nerwica natręctw Zespół Aspergera Niska samoocena Nerwica Trauma Psychologia Psychoterapia Zdrada w związku Dziecko Emocje Samoocena Serce

Czy powyższe objawy mogą sugerować zespół Aspergera?

Dzień dobry. Od dłuższego czasu zastanawiam się nad tym, czy przypadkiem nie mam zespołu aspergera. Stąd proszę o poradę. Mam 24 lata i studiuję medycynę. W szkole nauka nie sprawiała mi większych kłopotów, udało mi się również osiągnąć wysokie pozycje... Dzień dobry. Od dłuższego czasu zastanawiam się nad tym, czy przypadkiem nie mam zespołu aspergera. Stąd proszę o poradę. Mam 24 lata i studiuję medycynę. W szkole nauka nie sprawiała mi większych kłopotów, udało mi się również osiągnąć wysokie pozycje w olimpiadach przedmiotowych. Jednocześnie od przedszkola towarzyszy mi uczucie inności. Przez całe dotychczasowe życie miałem spore kłopoty w relacjach towarzyskich, nie miałem nigdy dziewczyny. W rozmowach uwielbiam zagadnienia tematyczne, niestety nie jestem w stanie prowadzić rozmowy o niczym lub opartej na dużej dawce ironii. Posiadam ponadto liczne zainteresowania, które mnie niezwyle pochłaniają (medycyna, góry, geografia, sztuka i sport), można powiedzieć, że stanowią one większość mojego życia. Odpuszczenie treningu w ciągu dnia powoduje u mnie rozdrażnienie. Czy powyższe objawy mogą sugerować ZA? Jednocześnie dodam, że zawsze uchodziłem za osobę dość zdolną i zaradną, więc ciężko mi uwierzyć, że mogę być zaburzony. Z góry dziękuję za odpowiedzi.
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Mgr Małgorzata Ziółkowska
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Zespół Aspergera Psychiatria Psychologia

Jak leczyć te objawy zespołu Aspergera?

Dzień dobry niedawno zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera, wcześniej już nerwicę. od dziecka męczą mnie fiksacje na temat kształtów (głównie geometrycznych)- takie jakby wyszukiwanie formy (kształtu) doskonałej i przypisywaniu jej niemal "nadprzyrodzonych" właściwości. Jak można się zobojętnić na... Dzień dobry niedawno zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera, wcześniej już nerwicę. od dziecka męczą mnie fiksacje na temat kształtów (głównie geometrycznych)- takie jakby wyszukiwanie formy (kształtu) doskonałej i przypisywaniu jej niemal "nadprzyrodzonych" właściwości. Jak można się zobojętnić na takie fiksacje? Bardzo mnie to już męczy, a w okresach kiedy mi odpuszczały i się do tego dystansowałem czułem się dużo lepiej... Byłem już na paru terapiach i niezbyt mi pomogły, biorę też leki. Bardzo chciałbym być już na stałe obojętny na kształty i przestać się na nich fiksować
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Zespół Aspergera Nerwica Psychiatria Dziecko

Czy faktycznie mam zespół Aspergera?

Dzień dobry niedawno zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera. Główną rzeczą, jaka nakierowała na tę diagnozę jest fiksacja na linię prostą, którą uważam od dziecka za formę idealną. Ale czy fakt, że właśnie jako dziecko traktowałem moją linię jako ulubioną... Dzień dobry niedawno zdiagnozowano u mnie zespół Aspergera. Główną rzeczą, jaka nakierowała na tę diagnozę jest fiksacja na linię prostą, którą uważam od dziecka za formę idealną. Ale czy fakt, że właśnie jako dziecko traktowałem moją linię jako ulubioną "wymyśloną zabawkę" nie świadczy o tym, że jednak nie wynika ta fiksacja z zespołu Aspergera? Czy traktowanie prostej jako "zabawki" nie wyklucza jej jako wyniku zespołu? Dziękuję za pomoc i pozdrawiam
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Zespół Aspergera Psychiatria Dziecko

Z czego może wynikać problem z utrzymaniem erekcji u mojego partnera?

Od niedawna jestem w związku z mężczyzną w spektrum autyzmu, Zespół Aspergera, zdiagnozowany w wieku wczesnodziecięcym, rodzina dbała o jego socjalizacje, jest osobą niezwykle towarzyską, ciekawą świata.Mamy jednak problem podczas współżycia otóż mimo , że partner wykazuję inicjatywę... Od niedawna jestem w związku z mężczyzną w spektrum autyzmu, Zespół Aspergera, zdiagnozowany w wieku wczesnodziecięcym, rodzina dbała o jego socjalizacje, jest osobą niezwykle towarzyską, ciekawą świata.Mamy jednak problem podczas współżycia otóż mimo , że partner wykazuję inicjatywę i zangażowanie, jest osobą, która zdaje się łaknąć bliskości i pieszczot natomiast podczas pełnego stosunku często zdarza się, że ma problem z utrzymaniem erekcji. Czy jest to dysfunkcja na którą możemy mieć wpływ? Oczywiście nie wywieram presji i rozumiem zaburzenia sensoryki w przypadku autyzmu natomiast obawiam czy wina nie leży po stronie nie wystarczającej atrakcyjności mnie jako partnerki, mimo, że pomimo swojego ZA partner okazuje mi czułość zainteresowanie i sam dąży do bliskości.
odpowiada 1 ekspert:
Lek. Jerzy Więznowski
Lek. Jerzy Więznowski
Dotyczy: Autyzm Zespół Aspergera Zaburzenia erekcji Seksuologia Psychologia Wywieranie wpływu

Co mogę zrobić, aby zmienić tę sytuację?

Witam, Mam 35 lat, zdiagnozowany Zespół Aspergera. Od wielu lat charakteryzuje się u mnie wrzaskami, krzykami, awanturami, machaniem rękami, gadaniem do siebie, wygadywaniem różnych bzdur, rzucaniem przedmiotami. Sytuacje były w szkole, pracy, na Terapii i w innych miejscach po... Witam, Mam 35 lat, zdiagnozowany Zespół Aspergera. Od wielu lat charakteryzuje się u mnie wrzaskami, krzykami, awanturami, machaniem rękami, gadaniem do siebie, wygadywaniem różnych bzdur, rzucaniem przedmiotami. Sytuacje były w szkole, pracy, na Terapii i w innych miejscach po Liceum(Wilcza Góra, Synapsis, Centrum Terapii Sotis, Ośrodek Partnerzy, Klubokawiarnia Życie jest Fajne). Większość była dla osób z Autyzmem, ale tamtejsi Psychologowie nie umieli mi pomóc. Brałem też leki psychotropowe(Rispolept, Aripiprazol i Sulpiryd) które również nie przyniosły efektu. Poza tym zaszkodziły mi, bo choruję na Leśniowskiego-Chrohna i biorę lek chroniący źołądek, a po lekach psychotropowych, doszły problemy z wątrobą, którą też leczę. Wieloletnie terapie(były to w większości TUsy) również nie przyniosły efektu, a do dziś boję się wychodzić sam z domu, tylko wychodzę pod opieką Rodziców lub kolegów z ZA, ze względu bezpieczeństwa. Chciano przez moje krzyki mnie bić, wzywać karetkę lub policję, na szczęście nie doszło jak na razie do sytuacji ciężkiego pobicia(głównym powodem są teraz krzyki). Obecnie siedzę w domu, chodzę na zajęcia dwa razy w miesiącu, bo niestety nikt nie chce mnie na stałe przyjąć lub zatrudnić że względu na krzyki. Co można zrobić, by to zmienić? Mam świadomość, że moi Rodzice są starsi i mogę wkrótce zostać sam, ale nie potrafię zmienić mojej sytuacji. Jakie Pan Doktor ma sugestie, po tym, co napisałem?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Katarzyna Balcerzak
Mgr Katarzyna Balcerzak
Dotyczy: Autyzm Wątroba Zespół Aspergera Psychologia Psychoterapia Żołądek
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Seks
Newsy
Ważne tematy