Autoagresja u 2-letniego syna

Mój 2 letni synek się sam bije po twarzy lub po ciele. Czesto to robi gdy cos powiemy np , ze cos nie wolno , lub kiedy jest niegrzeczny i zwrocimy mu uwage .Zdarzyło się też podczas zabawy z mężem syb uderzył go w twarz.My jako rodzice staramy sie mu okazywac duzo milosci , chociaz moze brakuje mu wiecej zabaw z dziecmi , bo mieszkamy sami za granica nigdy nie uderzylismy synka wiec nie wiem co może być przyczyną i jak reagowac, , bo próbowałam tłumaczyc i nic...

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Agresja Psychologia Dziecko

Założenia kampanii antynikotynowej

Kampanie antynikotynowe mają na celu dostarczenie informacji odnośnie wpływu palenia na osobę palącą oraz jej otoczenie. O przeszkodach stojących na drodze promowania zdrowej mody niepalenia, opowiada Jan Orgelbrand.

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

82 poziom zaufania

Proszę zgłosić się do psychologa dziecięcego w Państwa okolicy - będzie on mógł zdiagnozować problem i zaproponować metody działania. Zachowanie autoagresywne i agresywne może bowiem świadczyć o różnego rodzaju zaburzeniach (autyzm) lub też negatywnym modelowaniu (tj. syn gdzieś zaobserwował takie zachowanie). Czym jest to spowodowane i jak można temu przeciwdziałać może powiedzieć jedynie specjalista po osobistym kontakcie z dzieckiem i rodzicami. Pozdrawiam.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

Podobna reakcja synka może być próba poradzenia sobie ze złością i frustracja. W takiej sytuacji warto nazwać emocje, jakie towarzysza dziecku (np. "jesteś na mnie zły, bo nie pozwoliłam na..."), przyjąć jego emocje, ale zatrzymać nieakceptowane działania. Można także odnieść się do swoich emocji w podobnych sytuacjach ("ja tez jestem zła, gdy coś mi się nie udaje") i zaproponować inne formy poradzenia sobie z emocjami- np tupanie nóżkami itp. Nauczenie się nowych form może zająć malcowi trochę czasu. Warto być cierpliwym i nie traktować tych zachowań jak złośliwych, ale raczej konsekwentnie zatrzymywać autoagresję synka.
Gdyby zachowania się utrzymywały albo nasilały- warto spotkać się z psychologiem rodzinnym.