Brak ochoty do życia

Witam, mam na imię Paweł. Jestem 22-letnim studentem logistyki. Zacznę może od tego, że coś dziwnego się zaczyna ze mną dziać. Od roku tak jakby życie przestało mieć dla mnie jakikolwiek sens. Wszystko, co kiedyś było dla mnie ważne, dzisiaj zeszło na drugi plan. Praca, która kiedyś była wielkim wyzwaniem, przynosiła satysfakcję, teraz jest tylko przykrym obowiązkiem. Rozpoczynając studia byłem pełen werwy, pierwsze 2 lata zaliczyłem z bardzo dobrymi ocenami, zostało mi jeszcze 2,5 roku i nie jestem pewien, czy uda mi się dotrwać do końca. Mówiąc prawdę, boję się, że nie zaliczę nawet tego roku. Nie mam siły na naukę. Co się ze mną dzieje? Wszyscy mi mówią, że to nie ja, to nie ten człowiek, którego kiedyś znali. Początkowo próbowałem udawać, że wszystko jest okej. Przez pewien czas jakoś mi to wychodziło, teraz już każdy widzi, że jest ze mną źle. Wstając codziennie z łóżka, zadaję sobie pytanie: "po co znów się obudziłem?". Od kilku miesięcy nie przestaję myśleć o śmierci. Wydaje mi się, że to jedyne sensowne rozwiązanie mojego problemu. Jadąc samochodem, parę razy wcisnąłem gaz w podłogę, puściłem kierownicę i chciałem uderzyć w pierwsze lepsze drzewo, stojące przy drodze... Coś jednak zawsze mnie powstrzymywało. Zakochałem się w dziewczynie, którą lepiej omijać szerokim łukiem. Nie potrafię dostrzec niczego oprócz czubka własnego nosa, a mimo to nie mogę przestać o niej myśleć. Powiedziała mi prosto w twarz, że nie mam u niej najmniejszej szansy. Nie wiem, co powoduje mój stan, nic złego w moim życiu się nie stało, po prostu z dnia na dzień straciłem ochotę, żeby dalej żyć. Pragnę się położyć i następnego dnia nie wstać z łóżka! Proszę o jakąś radę, bo sam sobie już nie jestem w stanie pomóc. Pozdrawiam

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Agresja u dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o agresji u dzieci autystycznych.

Mgr Joanna Żur-Teper
60 poziom zaufania

Witam!
Objawy, które opisujesz, wskazują na depresję. Depresja jest ciężką chorobą i bardzo mocno upośledza życie chorego – stąd Twoje trudności w nauce czy problemy w sferze towarzyskiej. Trudno jest spojrzeć na świat z nadzieją i optymizmem, będąc dotkniętym tym schorzeniem. Bardzo dobrze, że zadałeś pytanie w naszym serwisie, jednak internetowa porada nie zastąpi leczenia. Radzę więc Tobie - jak najszybciej udaj się do psychiatry. Lekarz zdecyduje o sposobie terapii – najprawdopodobniej będzie to farmakoterapia połączona z psychoterapią.
Pamiętaj, że z depresją można walczyć, podobnie jak z każdą inną chorobą. Ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia – odwlekanie wizyty u specjalisty tylko wydłuży czas między rozpoczęciem terapii, a uzyskaniem pierwszych widocznych efektów poprawy.
Powodzenia i pozdrawiam serdecznie!
 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty