Brak siły do życia - co robić?

Witam, Mam 17 lat, od czasu - jakichś 2 lat - nie mam siły by żyć. Każdego dnia otwieram zmęczone oczy, czuję się wypalony, jakbym miał 50 lat. W dzieciństwie zawsze byłem nieśmiały, gruby. Brakuje mi bliskiej osoby, niby mam przyjaciela, ale to nie to samo. Na wsparcie rodziny nie mam co liczyć. Matka ma dość swoich problemów, a ojciec zawsze mówi "daj mi spokój i weź się w garść". Rodzeństwo wyśmiewa mnie jak mówię o problemach. Nie radzę sobie w szkole z matematyką, biorę korki, umiem wszystko, każde zadanie, ale zawsze i tak wychodzi jeden. Moja mama ma depresję, próbuję ją pocieszać, a do tego dochodzi jeszcze rozwód i przeprowadzka. Utrata znajomych. Nie mam siły już dalej walczyć z tym wszystkim - co mam zrobić?

MĘŻCZYZNA, 17 LAT ponad rok temu

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Witam!

Twoja sytuacja jest trudna, przez co powoduje u Ciebie obniżenie nastroju i pogorszenie się samopoczucia. Zaczynasz wkraczać w dorosłość i jest to czas, kiedy pomoc i opieka rodziców jest bardzo ważna. Istotne jest przede wszystkim ich wsparcie. W Twoim domu nie masz wsparcia ze strony bliskich, przez co Twoje problemy stają się trudne do przezwyciężenia.
Warto, żebyś skorzystał z pomocy psychologa. Będziesz miał wtedy możliwość rozmawiania o swoich trudnościach, w atmosferze bezpieczeństwa i akceptacji. Jesteś jeszcze niepełnoletni, więc rodzice będą musieli wyrazić zgodę na taką wizytę. Warto, żebyś porozmawiał o tym z nimi. Mama jest chora na depresję, jednak nadal jest Twoją matką i ma obowiązek dbać, na równi z ojcem o Twoje zdrowie fizyczne i psychiczne.
Dalsze pozostawanie bez opieki specjalisty może u Ciebie prowadzić do pogłębiania się problemów i nasilania się myśli samobójczych. Zachęcam Cię także do korzystania z pomocy telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111. Telefon jest bezpłatny i anonimowy. Korzystając z niego masz możliwość rozmowy o problemach, uzyskanie wsparcia i pomocy w poszukiwaniu rozwiązań trudności.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty