Chęć studiowania a oczekiwania rodziców posiadających gospodarstwo

Mam jeden problem chciałbym studiować skończyłem technikum zdałem maturę , i chciałbym studiować .Ale mamy duże gospodarstwo i ojciec liczył że je przejmę po nim ale ja nie chcę wolał bym iść na studia i się boje że rodzina mnie znienawidzi co mam zrobić ? czuję ze chciałbym studiować ale ta myśl nie daje mi spokoju że rodzice będą smutni jak nie będę chciał zostać .Ale czuje że nie nadaje się to tego chciałbym życie swoje potoczyć inaczej nie chciał bym być rolnikiem lubię się uczyć .

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Pomoc psychologiczna Psychologia Psychoterapia

Rola kampanii edukacyjnych w leczeniu depresji

Mgr Agnieszka Glica Psycholog, Katowice

61 poziom zaufania

Witam, to trudna sytuacja, kiedy rodzic swoje oczekiwanie uważa, za ważniejsze i tym samym odbiera dziecku możliwość samodecydowania za siebie. Najpierw jednak warto sprawdzić i porozmawiać z nimi wprost, o swoich planach. Tato może oczekiwać, że Pan zostanie, równocześnie może po jakimś czasie zaakceptować Pana wybór. To nie jest równoznaczne, że Pana sprzeciw równa się nienawiść rodziców ( to wyobrażenie). Może być też tak, że kiedy zdecyduje, się Pan pójść swoją drogą, rodzice użyją różnych środków "szantażu" aby Pana zatrzymać i to jest bardzo nie w porządku. Czas wyborów nie jest łatwy, jednak często lepiej zrobić coś, niż później żałować, że się nie zrobiło. Powodzenia

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

82 poziom zaufania

prosze sobie wyobrazic siebie za 10, 20 lat i swoje samopoczucie z tego, co sie robi....kto jest odpowiedzialny za Panskie zycie? kto nim kieruje i kto poniesie konsekwencje? rodzice zawsze chca dla dzieci najlepiej, ale to, co oni chca nie zawsze jest najlepsze dla dzieci...jesli bedzie Pan walczyl z rodzina, to mozliwy jest opisany scenariusz...ale jesli bedzie Pan rozmawial z szacunkiem, to mozna znalezc wyjscie zadowalajace obie strony.prowadzenia takich rozmow najlatwiej nauczyc sie u dobrego terapeuty, coacha, kogos, kto zajmuje sie negocjacjami przynoszacymi zysk obu stronom, lub poczytac i poprobowac (ta wersja jest najtansza i najtrudniejsza).pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

Warto szczerze porozmawiać z rodzicami. Powiedzieć o swoich potrzebach, oczekiwaniach, powiedzieć także o tym, ze to co oni czują i myślą jest dla Pana ważne, skoro nie chciałby Pan, żeby byli smutni i zawiedzeni. Oni pewnie także nie chcieliby widzieć swojego syna nieszczęśliwego w życiu. W rozmowie jest szansa na obopólne zrozumienie i wypracowanie rozwiązania, na które wszyscy się zgodzą i zaakceptują.