Witam. Uzależnienie od alkoholu nie bez powodu jest nazywane „chorobą zaprzeczeń”. Powszechne są sytuacje, gdy osoba chora i jej najbliżsi bardzo długo wypierają ze świadomości fakt utraty kontroli nad piciem. Może Pani porozmawiać z mężem ( gdy będzie trzeźwy) o jego zachowaniu i o tym jak na jego zachowanie Pani reaguje i jak reagują dzieci. Codzienne picie alkoholu jest sygnałem do tego by Pani mąż ograniczał picie alkoholu do minimum ( a najlepiej zrezygnował z picia alkoholu w ogóle). Intensywne używanie alkoholu rzadko rozpoczyna się nagle, trudno uchwycić moment, gdy picie przestaje być bezpieczne. Trudno wtedy o rzetelną samokrytykę i przyznanie się do utraty panowania nad przyjmowaniem tej używki. Zarówno Pani jak i Pani mąż możecie skorzystać z pomocy w Poradni Leczenia Uzależnień.
Zgodnie z obowiązującymi w Polsce kryteriami ICD-10 uzależnienie rozpoznaje się wtedy, gdy spełnione są co najmniej 3 spośród następujących kryteriów:
-silne pragnienie lub poczucie przymusu zażywania substancji
-trudności w kontrolowaniu zachowania związanego z jej przyjmowaniem
-fizjologiczne objawy stanu odstawienia charakterystyczne dla danej substancji (zespół abstynencyjny) i/lub przyjmowanie tej samej lub podobnej substancji w celu złagodzenia lub uniknięcia objawów abstynencyjnych
-stwierdzenie objawów tolerancji (aby osiągnąć efekt upojenia, osoba uzależniona potrzebuje coraz większej ilości alkoholu, a ilość alkoholu niebezpieczna dla zdrowia osób bez problemu alkoholowego może być stosunkowo dobrze tolerowana)
-zaniedbywanie innych źródeł przyjemności lub zainteresowań, zwiększenie ilości czasu koniecznego do zdobycia substancji, jej przyjmowania lub do usuwania skutków jej działania
-spożywanie alkoholu mimo wyraźnych dowodów szkodliwych następstw
Może to kryterium pomoże Pani mężowi zrozumieć swój problem z nadużywaniem alkoholu.
Życze powodzenia.
