Jeżeli sam będzie Pan w stanie przestać pić, to psychoterapia indywidualna będzie wystarczająca. Jeżeli to będzie zbyt trudne wtedy radzę zgłosić się do ośrodka terapii uzależnień. Radzę zająć się tym jak najszybciej, im dłużej to będzie trwać tym trudniej będzie Panu przestać pić, a koszty tego picia będą rosły.
Witam,
Ryzykowne picie bardzo szybko prowadzi do uzależnienia. Rozumiem, że widzi Pan przyczynę tego w problemach życiowych. Trzeba spróbować te sprawy rozwiązać. Jeśli nie udaje się samodzielnie wyjść z błędnego koła to już czas na pomoc specjalisty. Proszę zgłosić się do psychologa lub najbliższego Ośrodka dla Osób Uzależnionych.
Życzę siły i powodzenia.
Witam serdecznie,
Rzeczywiście, nikt kto, kto spożywa alkohol nie bierze pod uwagę, iż może to zrodzić w jego życiu kolejne problemy. W początkowym okresie sięganie po kieliszek jest raczej kojarzone z zabawą, potem, gdy problem się pogłębia - już tylko z ulgą, możliwością uspokojenia i zapomnienia chociaż na chwilę o codziennych trudnościach. Picie jednak nie rozwiązuje problemu, a jak słusznie Pan zauważył – raczej przyczynia się do pojawienia się kolejnych kłopotów.
Być może w Pana przypadku, można by mówić o piciu szkodliwym (jest to wzorzec picia, który już powoduje szkody zdrowotne, fizyczne bądź psychiczne, jak również psychologiczne i społeczne, przy czym nie występuje uzależnienie). Do tego jednak, aby to stwierdzić konieczna jest diagnoza specjalisty zajmującego się terapią uzależnień.
Zmiany można dokonać na każdym etapie. Warto jednak pamiętać, że im szybciej tym lepiej i... łatwiej, gdyż z czasem nasze zasoby wewnętrzne, które posiadamy ulegają zmniejszeniu. Zwiększają się natomiast tylko problemy w relacjach z innymi, finansowe i zdrowotne. Na wczesnym etapie zatem wybór jest łatwiejszy, dodatkowo rodzina i przyjaciele chętniej udzielą nam wsparcia. Jeśli nie zdecyduje się Pan skorzystać w porę z pomocy – w przyszłości może się okazać, iż straci Pan o wiele więcej.
Uzależnienie nie rozwija się od razu – lecz stopniowo. Większość osób dość późno orientuje się, iż w ich życiu dzieje się coś bardzo niepokojącego. Kiedy pojawiają się szkody, o których również i Pan pisze (problemy osobiste i zawodowe), na ogół choroba może być już bardzo rozwinięta. Zazwyczaj to otoczenie (a nie sama osoba zainteresowana) zaczyna dostrzegać pierwsze sygnały uzależnienia i zdawać sobie sprawę z wagi problemu.
Zadał Pan pytanie: jak zatem przerwać to błędne koło? Skorzystanie z pomocy specjalisty, aby dowiedzieć się, jak dalej postępować to najlepsze rozwiązanie, gdyż 'uzależnienie to nie katar – i samo nie przejdzie'.
Na stronie internetowej kampanii prowadzonej przez PARPA http://www.wyhamujwpore.pl/Survey może Pan wypełnić test przesiewowy (nie jest to test diagnostyczny). Jeśli uzyska Pan podwyższony wynik, może on wskazywać na wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia problemu z alkoholem. Niezbędna jednak w każdym wypadku jest konsultacja.
Na stronie internetowej www.parpa.pl znajdzie Pan również adresy placówek lecznictwa odwykowego w pobliżu miejsca Pana zamieszkania, w których mógłby Pan uzyskać pomoc ( jest to pomoc bezpłatna).
Poniżej zamieszczam informacje ze strony www.parpa.pl, które mogą być dla Pana pomocne.
PORADY DLA OSÓB RYZYKOWNIE I SZKODLIWIE PIJĄCYCH,
PRAGNĄCYCH OGRANICZYĆ SWOJE PICIE
1. Na początku przez jakiś czas, co najmniej tydzień spróbuj zachować całkowitą abstynencję.
2. Naucz się przeliczać alkohol na porcje standardowe.
3. Licz dokładnie spożywaną ilość alkoholu. Dopytaj o zawartość alkoholu w drinku oraz o pojemność kieliszka (szklanki), w której podano Ci alkohol.
4. Załóż sobie dzienniczek picia i odnotowuj tam ilość i rodzaj wypitego alkoholu. Przeliczaj to na porcje standardowe.
5. Licz dokładnie ilość wypijanego alkoholu, nie pomijaj dawek i nie zmniejszaj ogólnej ilości.
6. Zanim zaczniesz pić, ustal sobie rozsądny limit, którego nie chcesz przekroczyć.
7. W każdej kolejnej sytuacji związanej z piciem staraj się zmniejszyć ilość wypijanego alkoholu.
8. Chcąc ograniczyć picie pamiętaj, aby pić alkohol rozcieńczony, pomiędzy kolejkami pij napoje bezalkoholowe, nie pij na pusty żołądek. Pij małymi łykami i powoli.
9. Nie pij z osobami, które zwykle piją bardzo dużo.
10. Nie pij w miejscach, w których zwykle piłeś dużo. Dotyczy to zwłaszcza pierwszego okresu pracy nad ograniczeniem picia.
11. Poproś przyjaciół, żeby nie namawiali Cię do picia i nie kupowali Ci alkoholu.
12. Nie pij wtedy, kiedy czujesz się smutny, samotny, kiedy czujesz niepokój czy lęk. Alkohol nie rozwiązuje problemów tylko tłumi nieprzyjemne emocje.
12. Zamieniaj mocne alkohole na słabsze (wypicie kieliszka wódki o pojemności 30 ml zajmuje mniej czasu niż wypicie szklanki piwa o pojemności 250 ml),
13. Między poszczególnymi drinkami alkoholowymi zamów jakiś napój bezalkoholowy.
14. Jeśli zwykle wypijasz duże dawki alkoholu w określonych sytuacjach i o określonych porach np. w soboty wieczorem w gronie przyjaciół to zacznij planować sobie inne zajęcia na te dni – takie, które sprawią Ci przyjemność (kino, teatr, siłownia).
15. Podsumuj ilość alkoholu wypitą w ciągu jednego dnia, tygodnia i dłuższego okresu czasu.
16. Sprawdź, czy udało Ci się osiągnąć zamierzone limity wypitego alkoholu. Jeśli nie – spróbuj przeanalizować powody: może piłeś za szybko, może zbyt mocne alkohole.
17. Nie zniechęcaj się niepowodzeniem, jeszcze raz przystąp do ograniczania ilości.
18. Pamiętaj, aby dwa dni zostały całkowicie wolne od jakiegokolwiek alkoholu.
19. Jeśli mimo prób nie uda Ci się ograniczyć picia w ciągu kilku tygodni, skontaktuj się ze specjalistą z placówki leczenia odwykowego.
PARPA - Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
pozdrawiam i życzę powodzenia,
Aurelia Kurczyńska
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
