Czuję się coraz gorzej, czy mam depresję? Co mam robić?

Mam 15 lat. Moje problemy zaczęły się w 1 klasie gimnazjum (chodzę do 3, jakimś cudem kończyłem klasy). Czuję się coraz gorzej, na testach depresyjnych zawsze wychodzi mi ciężka depresja. Od września coraz częściej mam myśli samobójcze, a teraz już co 2 dzień czasami nawet co dziennie! Jakiś miesiąc temu zacząłem się okaleczać i nie potrafię przestać. Nie śpię dobrze, raz mam apetyt raz nie, nie potrafię się skupić oraz podjąć decyzję. To tylko mała część tego co się ze mną dzieje. Mam 2 braci i do czasu pójścia do gimnazjum byłem najweselszy, miałem najlepsze kontakty z ludźmi, a teraz nie chcę z nikim rozmawiać, nic mi nie daje satysfakcji. Nie chcę iść do psychiatry, a boję się, że rodzice mnie nie zrozumieją, bo cały czas zarzucają mi, że się nad sobą użalam i nic nie robię, a staram się jak mogę. Pomóżcie!

MĘŻCZYZNA, 15 LAT ponad rok temu

Agresja u dzieci autystycznych

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o agresji u dzieci autystycznych.

 Joanna Moczulska-Rogowska
Joanna Moczulska-Rogowska

Witam,
Zaburzenia snu i łaknienia, zachowania autodestrukcyjne, problemy z koncentracją oraz obniżony nastrój, myśli samobójcze wynikają często z lęku.
Wspomniałeś, że Twoje problemy zaczęły się wraz z rozpoczęciem gimnazjum, teraz się nasilają. Warto byłoby się zastanowić co spowodowało nasilenie objawów i  w jaki sposób mógłbyś w bardziej konstruktywny sposób radzić sobie ze swoimi emocjami.
Obecnie jesteś w takiej fazie rozwoju, w której możesz być bardziej niż dawniej wrażliwy i chwiejny emocjonalnie, intensywnie i żywo doświadczać różnego rodzaju przeżyć, mieć skłonność do przemyśleń i fantazjowania, unikać kontaktów z innymi.
Warto byś porozmawiał z zaufaną dorosłą osobą o swoich przeżyciach, opowiedział o tym co tu napisałeś. Piszesz, że nie masz wsparcia ze strony rodziców i że nie chcesz iść do psychiatry, a potrzebujesz pomocy. Zatem proponuję Ci byś porozmawiał ze szkolnym pedagogiem. Jeśli zaistnieje taka potrzeba, pedagog skieruje Cię np. do psychologa.
Problemów, które opisałeś nie można bagatelizować. Wraz ze specjalistą łatwiej Ci będzie zapanować nad swoimi emocjami, odnaleźć źródło lęku a tym samym poczuć się lepiej.

Pozdrawiam serdecznie!

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty