Czy CHAD to ciężka choroba?

Witam. Chciałem się zapytać Państwa dr, czy choroba afektywna-dwubiegunowa, to ciężka choroba?. Czy da się z nią normalnie funkcjonować w sferach zawodowych i społecznych?. Leczę się od ok. 5 lat - od tego czasu nie wystąpiły długie stany remisji choroby. W sierpniu br. przeszedłem próbę samookaleczenia - w tym czasie silne epizody maniakalne na przemian z depresyjnymi. 3 miesiące po dokonałem kolejnej próby samookaleczenie - niezgłoszonej (dodano mi kolejny lek kventiax 50 mg). Aplikuję także asertin 100 mg/1 na dobę, neurotop retard 600mgx2 na dobę, miansec 60 mg/na noc czasem dodatkowo lorafen lub promazinę. Od czasu do czasu miewam silne jednodniowe ciągi alkoholowe - alkohol spożywam rzadko, ale gdy czuję chęć spożycia alkoholu, wpadam stan maniakalny - wiele rzeczy realizuję, oczywiście nie do końca, gonitwa myśli, wyższość jednostki, brak łaknienia, momentami jakieś głosy, wydaję więcej pieniędzy. Proszę o poradę. Z góry ogromnie bardzo dziękuję.
MĘŻCZYZNA, 34 LAT ponad rok temu

Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Mgr Kamila Jakubowska
Mgr Kamila Jakubowska

Witam Pana

Choroba afektywna-dwubiegunowa jest przewlekłą chorobą psychiczną, ale przy odpowiednim leczeniu psychiatrycznym jak najbardziej można dobrze radzić sobie w sferze zawodowej i prywatnej.Przede wszystkim powinnien być Pan pod stałą opieką lekarza psychiatry, możliwe, że będzie potrzeba hospitalizacji, w celu dobrania odpowiednich dawek leków, szczególnie jeśli zdarzają się samopokaleczenia. Jesli będzie Pan miał myśli samobójcze proszę niezwłocznie pójść do lekarza. Nie powinnien Pan pić alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ może on nasilić objawy choroby.Rozumiem, że jest Panu bardzo trudno radzić sobie z objawami, zachęcałabym do poszukania pomocy u psychologa, psychoterapeuty?Dzięki temu będzie miał Pan wsparcie w poradzeniu sobie z tą trudną sytuacją.


Życzę zdrowia

Kamila Jakubowska

Wiele osób cierpiących na zaburzenia afektywne dwubiegunowe funkcjonuje zarówno społecznie jak i zawodowo. Wszystko jednak zależy od stanu pacjenta, farmakoterapii i uważności na objawy zwiastunowe. Konieczne jest także podjęcie psychoterapii, która pozwala lepiej rozumieć chorobę, jej przyczyny i objawy, a także skutecznie radzić sobie z nimi. Zachęcam zatem do zaangażowanej pracy nad sobą i współpracy z zespołem terapeutycznym (lekarz psychiatra, psychoterapeuta).

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty