Czy depresja wróciła?

Witam, Mam 37 lat. prawie 2 lata temu przestałam brać leki, to była moja decyzja. Wcześniej przez kilka lat leczyłam się u psychiatry. 2 razy byłam w szpitalu. Pierwszy raz lekarz siłą mnie tam umieścił, bo bał się, że chcę się zabić. 2 raz dałam się zawieźć, bo było mi wszystko jedno. Ostatni raz byłam w szpitalu w 2004 roku, przez 2 m-ce. Na wypisie mam diagnozę f33.3. Potem było rożnie, raz gorzej raz lepiej. Raz mania. Lekarz, który mnie leczył nic nie mówił o diagnozie. Od jakichś 2 m-cy pojawiły się rzeczy, które mnie martwią. Mam problemy z koncentracją, z pamięcią, sama widzie, że mam dość ludzi, nie mam ochoty z nikim się spotykać, wolę siedzieć w domu, najlepiej sama. Wymyślam rożne powody żeby nie musieć spotykać się z koleżankami, czasem udaję, że nie ma mnie w domu, nie odbieram od nich telefonów. Mam problemy ze snem, ciężko zasypiam, wybudzam się kilka razy w nocy, budzę się kolo 5 rano i nie mogę zasnąć. Przeważnie zasypiam koło 6, ale zaraz muszę wstawać. Jestem zmęczona i wiele rzeczy mnie drażni. Mam też problemy z żołądkiem. Często posiłek kończy się biegunką. Czasem pojawia się niepokój, nie wiem przed czym, nic mnie nie cieszy. Potrafię siedzieć godzinę i patrzeć się przed siebie bez ruchu. Od jakichś 3 lat leczyłam się na niedoczynność tarczycy, która pojawiła się po probie leczenia litem. 2 miesiące temu robiłam badania i lekarz ogólny stwierdził, że nie muszę już brać hormonu tarczycy. Powtarzałam wyniki po miesiącu od przestania brania tego hormonu i wyniki są prawidłowe. Jeszcze wcześniej leczyłam się na hiperprolaktynemię, ale to też już niby nie jest problem, chociaż nadal pojawia się czasami mleko w piersiach. Boje się, że to nawrot depresji. Miałam nadzieję, że to niedoczynność tarczycy, ale okazało się, że nie. Boję się iść do psychiatry. Mój przyjmuje jakieś 100 km od mojej miejscowości, a nie wiem czy jestem w stanie powiedzieć wszystko nowemu lekarzowi. Czy możliwe, że to nawrót? Czy to minie samo?

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Udar - kiedy wezwać karetkę?

P { margin-bottom: 0.21cm; } Jednostronna bezwładność, drętwienie kończyn, niewyraźne mówienie i problemy ze zrozumieniem mowy, ostry ból głowy ? to objawy udaru mózgu. Istnieje kilka objawów poprzedzających udar, będącymi sygnałami ostrzegawczymi.

Witam serdecznie,
Jest bardzo prawdopodobne, że ma Pani pierwsze objawy nawrotu depresji. Z każdym kolejnym epizodem depresyjnym ryzyko wystąpienia kolejnego rośnie. Niepokój i przedwczesne budzenie w godzinach porannych, zaburzenia snu, apatia to dość często spotykane wczesne objawy depresji.
Jak zapewne sama Pani doświadczyła, nie leczona depresja ma tendencje do nasilania się, a zmiany przez nią wywoływane ulegają utrwaleniu. Dlatego tak ważna jest wczesna pomoc, która może zapobiec kolejnej hospitalizacji.
Byłoby najlepiej, gdyby zgłosiła się Pani jak najszybciej do psychiatry - najlepiej takiego, który jest dla Pani najbardziej dostępny. Może się przecież okazać, że konieczne będą jakieś zmiany w leczeniu (np. korekta dawki, zmiana na inny preparat) i powinna mieć Pani możliwość szybkiego kontaktu z lekarzem. Jeśli zdecyduje się Pani na wizytę u nowego lekarza, proszę zabrać ze sobą karty informacyjne z pobytów w szpitalu.
Serdecznie pozdrawiam i życzę szybkiej poprawy samopoczucia

0

Szanowna Pani,

depresja jest chorobą, która wymaga systematycznego leczenia przede wszystkim farmakologicznego i metodą psychoterapii równocześnie. Depresja dotyczy następujących czynników; niemożność przeżywania radości - ciągły smutek, przygnębienie, brak energii, spadek masy ciała, niskie poczucie własnej wartości - przekonania kluczowe spójne są z depresją.
Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie.
Przydałaby się Pani pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty