Czy gule w gardle mogą mieć związek z nerwicą?

Szanowna Pani,

Bardzo Pani współczuję zaistniałej sytuacji. Domyślam się, jak frustrujące musi być pozostawanie bez odpowiedniej diagnozy po tak wielu wizytach u różnych specjalistów.
Problem związany z nerwicą polega niestety na tym, że objawy z ciała, które wywołuje, są identyczne w subiektywnym odczuciu pacjenta, jak te które daje chory organ. Innymi słowy - dolegliwości są identyczne i osoba cierpi dokładnie tak samo jak w przypadku choroby somatycznej.
Prawidłowy tok postępowania, nawet w przypadku podejrzenia nerwicy, zawsze obejmuje dokładną diagnozę pod kątem choroby. Jeżeli Pani lekarz pierwszego kontaktu nie traktuje opisywanych przez Panią dolegliwości z wystarczającą powagą gorąco polecam skierowanie się do innego lekarza, w innej przychodni, który spojrzy na sprawę świeżym okiem i zaleci szczegółowe badania.
Dopiero jeżeli po gruntownym przebadaniu gardła nie zostaną stwierdzone żadne dolegliwości, należy udać się do lekarza psychiatry, który oceni zasadność zastosowania odpowiedniej farmakoterapii. Jeżeli rzeczywiście Pani objawy mają podłoże nerwicowe, powinna Pani wówczas odczuć ulgę.

Witam,

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne, W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Pozdrawiam serdecznie